هزاردستان در پاریس!

آرمان:هزاردستان در پاریس!

خدا مرحوم علی حاتمی‌کارگردان بزرگ سینما و تلویزیون کشورمان را رحمت کند، در فیلم‌ها و سریال‌هایی که به کارگردانی و نویسندگی مرحوم تولید شدند، دیالوگ‌هایی را می‌توان یافت که به شدت بدون تاریخ مصرف هستند و همیشه در دنیا اتفاقاتی رخ می‌دهد که می‌توان از بعضی از آنها استفاده کرد. حال که اوضاع دنیا تحت تاثیر حادثه تروریستی مجله شارلی ابدو قرار گرفته، عده‌ای مشغول تظاهرات هستند و سران برخی از کشورها که خودشان پایه‌گذار و حامی‌همه جوره تروریست‌ها هستند، در صف اول ابراز همدردی حضور دارند. ما قصد داریم امروز صحبت‌هایی را که آنها در حین راهپیمایی توی دلشان انجام داده‌اند، برای شما روی کاغذ بنویسیم، باشد که مورد قبول و پسندتان واقع گردد:
( فضای خارجی/ روز / یکی از خیابان‌های پاریس)
مفتش: قاتل احتمالا از همین کسانی است که الان برای عزاداری آمده‌اند!
نتانیاهو(در حالیکه سرش را پایین می‌اندازد و آرام آرام پشت یک نفر قایم شده و توی دلش می‌گوید): آزردمت انگشتک؟ دوست داری آتش از اسلحه بچکانی یا آبرنگ از قلم نئین؟ خون می‌طلبی یا مداد رنگی؟ قطعا خون می‌طلبی، خون از مداد رنگی بیشتر حال میده، انگشت کی در این میان باشه گرانقدرتری؟ نقاشی یا تفنگچی؟ نقاشی‌ام که از بچگی افتضاح بود، جو گرفت رفتیم وسط سازمان ملل هم اجرای عموم گذاشتیم اما تفنگچی بیشتر به ما و قیافه و دار و دسته مان می‌آید!
آنگلا مرکل(در حالیکه چشم غره به نتانیاهو می‌رود و رویش را بر می‌گرداند): باز این مردک نچسب اومد چسبید به ما! مردم بچه پس میندازن، ولش می‌کنن تو خیابون، ننه باباش نشستن تو آمریکا دارن کیف می‌کنن، بچه شون رو ما باید تحمل کنیم، ایش!
فرانسوآ اولاند(در حالیکه کنار نتانیاهو ایستاده و زیر چشمی‌دور و بر را نگاه می‌کند و به سر و صورتش می‌کوبد، توی دلش می‌گوید) : فرخنده باد، فرخنده باد عهد مود میان ما، گسترده باد، گسترده باد کسب و تجارت میان ما، پارسال ریاستت چهار باشد، دشمن از روی تو خجل باشد،پطر و ناپلئون و خود بیسمارک، همه شرمنده‌اند بدین پلان، اقبال با پلتیک مستر پرزیدنت همراه شود! چه دلبرکان غمگینی هم در این راهپیمایی باشکوه حضور دارند که به باشکوه تر شدن آن کمک می‌کردند، ای کاش منزل رضایت می‌داد و به راهپیمایی نمی‌آمد آنوقت دیگر مستر پریزدنت نانش توی روغن بود!
نماینده ترکیه(در حالیکه با لبخند آسمان را نگاه می‌کند و سرش را تکان می‌دهد، توی دلش می‌خواند):‌هایدی سویله، اونو ناسیل سیودیگیمی،‌هایدی سویله رویالاردا گوردوگومو!
نماینده یک کشور (یک کشور تازه تاسیس که کلا جمعیت کشورش حدود 45 نفر است، توی دلش) می‌گوید: آسوده کسیه که خر نداره، از کاه و جوش خبر نداره. کشور یعنی کشور ما، جونشو خودمون می کنیم، نونشم خودمون می خوریم! وسلام...
باراک اوباما ( که در مراسم حضور ندارد، قهوه اش را توی هتل می‌خورد و در حالیکه از پنجره بیرون را نگاه کرده و به دیوید کامرون می‌گوید): ادامه بدید! بازی مختص کودکان نیست بازی علائم تمنیات باطنه که در واقعیت امکان وقوع آن نیست. سرعتی که دست شما تعیین می‌کنه از قوه برق ساخته نیست فقط هنر دسته. شما به تقدیر و بخت بی‌اطلاعین، مایلین خود سرنوشت ساز خود باشید شما استطاعت اینو دارید که پروانه‌های دست آموز زیادی داشته باشید!

شرق:سر و ته

سخنگوی اورژانس تهران اعلام کرد: دو دختر ۱۸ساله در آتش هیوندا سوختند.
آمبول: بمیرم برای این دو دخترک و برای خانواده‌هایشان. اما با اعلام این خبر، خودروسازان داخلی به جشن و پایکوبی پرداختند و گفتند: دیدید؟ دیدید؟ فقط ماشین ما تبدیل به کوره آدم‌سوزی نمی‌شود؟ دیدید؟ دیدید فقط ترمز ما مشکل ندارد؟ دیدید؟ دیدید فقط ماشین ما در تصادف جمع نمی‌کند و نمی‌سوزد؟
بعد از این واقعه قیمت هیوندا در کشور سه‌برابر شد و مردم برای خرید این خودرو صف کشیدند. خبرنگار ما پرسید چرا؟ اینکه مشکل دارد؟
مردم گفتند خب مگر خودروهای دیگر مشکل نداشتند؟ دیدید که هردفعه مشکل پیدا کردند قیمتش هم رفت بالاتر و مردم هم بیشتر خریدند. خب اینجا همه‌چیز سروته است. ماشین که چیزی نیست.

اعتماد:کار عجیب مجلس

« به خد اطلس اگر وقتی التفات کنی/ به قدر کن که نه اطلس کم است در بازار» ( سعدی)
از ابرار خوشم آمد و تحسینش کردم که بی اعتنا به خبر داغ مطهری و پاریس و شارلی ابده و برداشت قانونی یا غیرقانونی دولت از حساب صندوق توسعه ملی، به اندازه شاه رفت تیتر زد «مجلس از الهام چرخنده تقدیر می کند». شاید بگویید این تیتر ژورنالیستی نیست و رسانه نباید خبرهایی به این مهمی را بخورد و تیتر یکش را با این خبر سه، بلکه چهار، چه بسا ١٠، حرام کند اما من می گویم اولاخبر را دست کم نگیرید و از اهمیتش غافل نشوید، ثانیا تفاوت فی النفسه جذاب است و حتی اگر با بی اعتنایی شاهوار نسبت به مسائل به ظاهر مهم مملکت همراه باشد، قابل تقدیر و تحسین است. روزنامه های پریروز را (شما بخوانید پس پریروز) نگاهی بیندازید تا ببینید چطور همه نسخه بدل همدیگر شده اند: نطق مطهر، نطق ناتمام، نطق مطهر ناتمام... انگار عصر به عصر بین روزنامه ها ویدیوکنفرانس برقرار می شود تا تیتر و عکس شان را با هم چک کنند. به خصوص حالاکه نهضت تصویرسازی راه افتاده و همه از روی دست هم از عکس فاصله می گیرند و به کاریکاتور نزدیک می شوند، چنین به نظر می رسد که خواسته یا ناخواسته، یک اراده همسان سازی وجود دارد. حالادر این میان اگر یکی پیدا شود که ساز مخالف بزند و در فرم و محتوا خرجش را از بقیه سوا کند جالب است. نیست؟
جدا از این تفاوت اصل خبر را هم نباید دست کم گرفت. مجلس شورای اسلامی که مهم ترین رکن دموکراتیک کشور است طی اقدامی خلاف آمد عادت از یک بازیگر زن تجلیل به عمل آورده. آیا این کار در جمهوری اسلامی مسبوق به سابقه است؟ از مشروطه تا به حال آیا مجلس کاری شبیه به این کرده است؟ آیا دوما و عوام و کنگره از این کارها می کنند؟ اگر وزارت ارشاد چنین تقدیری به عمل آورده بود خیلی اهمیت نداشت. حوزه هنری و سازمان فرهنگی، هنری شهرداری و صدا و سیما اگر این کار را کرده بودند کار خارق العاده یی نکرده بودند. از این دست تقدیر و تجلیل ها هر روز و هر هفته کم انجام نمی شود و بعضی نهادهای مردم نهاد هم بسته به گرایش های هنری و سیاسی شان از هنرپیشه ها، نویسنده ها و کارگردانان مورد علاقه شان تجلیل می کنند. اما وقتی قوای تقنینی کشور -که نماد دموکراسی و اراده مردمی است- آستین بالابزند و از یک هنرپیشه، آن هم نه هنرپیشه سوپراستاری که کار مهمی کرده باشد، یا جایزه مهمی گرفته باشد، یا حرف مهم و تاثیرگذاری زده باشد، بلکه یک هنرپیشه معمولی دسته سه، تقدیر به عمل بیاورد، خبر یک که سهل است باید خبر ویژه و خیلی ویژه شود بلکه در صدر همه خبرها قرار بگیرد. از این حیث تشخیص ابراری ها حرفه یی و درست است احتمالاً. کاری که مطهری کرده اگر چه بدیع به نظر می رسد اما جزو وظایف نمایندگی است. نماینده، نماینده می شود که حرف بزند و انتقاد بکند و تذکر قانونی و آیین نامه یی بدهد. حالااگر بقیه نمایندگان کمتر این کار را می کنند دلیل نمی شود که از مطهری سوپرمن بسازیم. مجلس شورای اسلامی هم مادامی که لوایح و طرح ها را مورد بررسی قرار می دهد، خبرساز نمی شود اما وقتی خودش را تا حد یکی از دوایر ارشاد پایین می آورد و شروع به تجلیل از بازیگر پرحاشیه می کند آن وقت جلب توجه می کند و...
الهام چرخنده خبرساز شدنش ربطی به بازی و هنرش ندارد. ممکن است بعضی از خبرهای او خوششان بیاید و ستایشش کنند و دایم برایش هورا بکشند، بعضی هم -چنانکه رسم این روزهای فیسبوک است- تقبیحش کنند و دستش بیندازند و برایش مضمون وایبری کوک کنند. قصه او چیز عجیبی نیست و خیلی ها ممکن است مثل او دچار تحولات روحی بشوند. واقعیت این است که این تحولات روحی ارزش این همه خبر و حاشیه و تایید و تکذیب را ندارند و نیازی نیست که تا این حد ملی شوند و سرزبان ها بیفتند. ضمن اینکه خوب است مجلس و باقی نهادها در کاری که سررشته ندارند و زیاد سردرنمی آورند، داخل نشوند و بی گدار به آب نزنند. فردا چه بسا این هنر پیشه یا هر هنرپیشه دیگر از آن طرف دچار تحول روحی شود و باعث زحمت و دردسر مجلسی ها شود. نه از این طرف باید ذوق زده شد و نه از آن طرف باید عصبانی شد. این طبع آدمی به خصوص اهل طرب است که دچار تقلب احوال شوند و این طرف و آن طرف بزنند. اگر مجلس و حکومت آدم ها را به حال خود رها کنند و خبرهایشان را از دل روزنامه های زرد بیرون نکشند و به طرح های ملی و بین المللی بدل نکنند اتفاقی نمی افتد و آدم ها بی جهت سوژه نمی شوند. تایید و تکذیب زن و شوهری و هم زدن دعوای طلاق شان هم بی خودی خبر و نقل مجلس نمی شود. مردم وکیل نفرستاده اند مجلس که الهام چرخنده را تجلیل کنند بلکه قرار است باری از دوش ملت بردارند و...

کیهان: خونه نیست! (گفت و شنود)

گفت: روزنامه زنجیره‌ای تازه تأسیس «مردم امروز» صفحه اول خود را به چاپ عکس تمام‌قد «جرج کلونی» کارگردان آمریکایی اختصاص داده که برنده جایزه ویژه «گلدن گلوب» شده بود.
گفتم: خب! منظور؟
گفت: این روزنامه روی عکس کارگردان آمریکایی با تیتر درشت از قول وی نوشته بود «من هم شارلی هستم».
گفتم: یعنی همان «شارلی» که کاریکاتورهای موهن علیه رسول خدا(ص) را چاپ و منتشر کرده است؟! حتما روزنامه «مردم امروز» علیه وی موضع گرفته!
گفت: ای عوام! موضع چیه؟ با افتخار اعلام کرده که کلونی هنگام دریافت جایزه خود روی سینه‌اش دکمه‌ای داشت که روی آن نوشته بود «من هم شارلی هستم» یعنی شعار این روزهای کسانی که در آمریکا و اروپا از کاریکاتورهای موهن علیه پیامبر اسلام(ص) حمایت می‌کنند.
گفتم: وقتی مسئولان مربوطه از کنار اهانت سایت خبر آنلاین به سلمان و اباذر می‌گذرند، معلوم است که پادوهای اسرائیل، با خیال راحت به ساحت رسول اعظم(ص) نیز اهانت می‌ورزند!
گفت: مسئولان ارشاد و قضایی که می‌گفتند با قاطعیت در این موارد برخورد می‌کنیم.
گفتم: چه عرض کنم؟! یارو زنگ زد به سعدی، تلفنش روی پیام‌گیر بود و می‌گفت؛
از آوای دل‌انگیز تو مستم
به پیغام تو خواهم گفت پاسخ
نباشم خانه و شرمنده هستم
فلک گر فرصتی دادش به دستم!

سیاست روز: خدا کنه بارون بیاد
قائم مقام شرکت آب و فاضلاب استان تهران: وضعیت آب سدها آنقدر بحرانی است که مردم...
نقطه چین زیر را با گزینه مناسب پر کنید.
قائم مقام شرکت آب و فاضلاب استان تهران: وضعیت آب سدها آنقدر بحرانی است که مردم...
الف) باید از تشنگی تلف بشوند.
ب) نباید روزی بیش از پنج دقیقه دوش بگیرند.
ج) باید از ریختن آب در آسیاب استکبارجهانی خودداری کنند.
د) باید دعا کنند که باران بیاید.

معاون وزیر ارشاد: شجریان باید در رفتارش تجدید نظر کند.
با توجه به این اظهار نظر آقای شجریان بعد از این باید ...
الف) شب ها قبل از خواب حتما مسواک کند.
ب) با گربه ها مهربان باشد.
ج) به پدر و مادر خود نیکی کند.
د) شب ها که همسایه ها خوابند آواز نخواند.

جراید: روابط ایران و ونزوئلا وارد مراحل حساسی شده است.
کدام یک از کلمات عبارت فوق کلیدی تر است؟
الف) روابط
ب) مراحل حساس تر
ج) مادر
د) عمه رهبرکره شمالی