اما دروازه غار در حد فاصل بین خانیآباد (خیابان تختی امروز) و میدان شوش در حوالی مکانی که امروزه در آن میدان غار (شهید هرندی) بنا شده است، واقع بود. محل دقیق این دروازه حد فاصل میدان شوش و میدان راهآهن است که در شمالیترین قسمت محله باغ آذری قرار داشت.
یکی از نکات با اهمیت دروازه غار کاشیکاری معروف آن بود. بر کاشیکاری زیبای این دروازه تصاویری از نبرد رستم و دیو سفید نقش شده بود که حتی تا زمان تخریب این دروازه، بسیار سالم و دست نخورده باقی مانده بود. به همین دلیل کاشیهای نقاشی شده مربوط به دروازه غار، به موزه ایران باستان انتقال یافت تا در آنجا نگهداری شود. این نقش زیبا به هنر استاد محمد کاشیپز شیرازی نسبت داده شده است، اگرچه از زندگی این هنرمند اطلاعی در دست نیست. تاریخ ساخته شدن این نقش کاشی براساس مندرجات آن، سال ۱۲۶۳ هجری قمری بوده است.
باوجود چنین پیشینه گرانبهایی، متاسفانه با گذر زمان، در مقاطعی دروازه غار به یکی از محلههای ناامن و بدشهرت پایتخت تبدیل شد.
هرچند در سالهای اخیر شهرداری تهران سعی کرده است با ایجاد فضاهای سبز و زمینهای ورزشی، تا حدی آن ذهنیت منفی را از خاطر این محله قدیمی بزداید.
این را هم باید اضافه کرد که محله دروازه غار با وجود سابقهای که به آن اشاره کردیم، یکی از نقاط تجاری شهر هم محسوب میشود. چراکه انبوه گاراژهای این منطقه در کنار بازار چینی و بلور تهران در مجاورت آن، باعث شده که دروازه غار به محلی پررفت و آمد تبدیل شود.
از سوی دیگر در سالهای اخیر با مدرن شدن پاساژها و بازارهای بلورفروشی میدان شوش، دروازه غار نیز که در نزدیکی این محل است، از تغییرات مثبتی تاثیر پذیرفته است. همچنین تلاش شده کمپهایی برای استقرار معتادان و نیز مراکزی برای نگهداری از کودکان کار در این منطقه احداث شود.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد