یک پلان را 30 بار گرفتیم تا لهجه‌ام درست شد

وی افزود: من همان جا از بوستان‌پرور خواستم جلسه‌ای تدارک ببیند تا من بتوانم آقای حسن پور را ببینم، به دلیل اینکه سبکی که حسن پور کار می‌کند خاص و متفاوت است و من دوست داشتم با عقاید و جهان بینی او آشنا بشوم.

فیلمنامه «گذر از رنج‌ها» یک رمان فاخر بود

این بازیگر ادامه داد: بیشترین عاملی که من را خیلی شیفته این کارگردان کرده، داستان‌های کوتاهی بود که او نوشته است. این داستان‌های کوتاه به قدری قشنگ و گیرا بود که من تا چند روز درگیر آنها بودم. بعد از ملاقاتی هم که با حسن پور در دفتر علی لدنی تهیه کننده «گذر از رنج‌ها» داشتم، او فیلمنامه را در اختیار من قرار داد و من با مطالعه‌اش، آن را یک رمان فاخر دیدم.

معتضدی تصریح کرد: پس از این، حسن‌پور درباره نقش «مرجان» با من صحبت کرد و آن را پیشنهاد داد. من هم این افتخار را داشتم که با او همکاری کنم. شخصیت‌های زن این کار به قدری درست نوشته شده‌اند که اصلا زنی را نمی‌بینید که منفعل یا صرفا خانه دار باشد. در حالی که اصولا در فیلم‌ها و سریال‌ها زیاد می‌بینیم زن‌ها را فرشته‌گونه نشان می‌دهند یا شخصیتی از آنها می‌سازند که مخاطب درک‌شان نمی‌کند اما در «گذر از رنج‌ها» شخصیت‌پردازی آن گونه طراحی شده که مخصوصا کاراکترهای زن مجموعه از سوی مخاطبان قابل درک و پذیرش هستند و این یکی از نقاط قوت سریال است.

بدی‌های مرجان در حق دنیا هم برای حفظ خانواده است

بازیگر «ویلای من» درباره شخصیت مرجان توضیح داد: مرجان دختری از یک خانواده اصیل است که از پایتخت به شمال رفته و زندگی می‌کند و از جایگاهی که دارد راضی نیست. او دائما به همسرش که یک مهندس است شکوه می‌کند اما مهم‌ترین ویژگی شخصیت مرجان تلاشی است که او برای نگه داشتن خانواده‌اش دارد. به طوری که حتی بدی‌هایی را هم که در حق «دنیا» می‌‌کند در اصل برای حفاظت از زندگی و همسرش است بنابراین این شخصیت برای من خیلی دوست داشتنی بود.

معتضدی تأکید کرد: از تکات قابل توجه در این سریال این بود که کارگردان، نویسنده کار هم بود و این در جذابیت سریال برای بیننده خیلی تاثیر دارد. من در این سریال یک پلان اضافه بازی نکردم و این تسلط آقای حسن‌پور روی متن‌ها را نشان می‌داد. انگار که او قبلا تمام این سریال را در ذهن خودش ساخته بود و این از مزایای نویسنده بودن کارگردان است.

وی ادامه داد: او قبل از هر سکانس با من درباره آن صحبت می‌کرد و وقتی من دیالوگ‌ها را می‌خواندم اصلا احساس نمی‌کردم دیالوگ است. مثل حرف‌های روزمره نوشته شده بود و اصلا نیازی به حفظ کردن نداشت. این خوب نوشته شدن فیلمنامه موجب شد که من اصلا دلم نمی‌آمد دیالوگی را تغییر بدهم یا آن را کم و زیاد کنم.

می‌ترسیدم با لهجه شمالی بازی کنم

این بازیگر درباره لهجه شمالی‌اش در «گذر از رنج‌ها» اظهار کرد: از آنجایی که تاکنون در سریالی با لهجه بازی نکرده بودم از بازی با لهجه شمالی به شدت ترس داشتم چرا که اصلا تسلطی بر لهجه شیرین شمالی نداشتم اما اتفاق خوبی که در این سریال برای من افتاد این بود که هم کارگردان و هم صدابردار مجموعه به این لهجه کاملا تسلط داشتند.

معتضدی تصریح کرد: در یکی از سکانس‌ها من باید به «دنیا» می‌گفتم «تو دلت برای مادرت تنگ نمیشه» که به علت اینکه من نمی‌توانستم آن لهجه را خوب ادا کنم ما در 30 برداشت آن دیالوگ را گرفتیم تا اینکه آقای حسن پور تایید کرد. وقتی من می‌دیدم که کارگردان کار اینقدر حتی بر لهجه شمالی هم تسلط دارد با خیالی آسوده کارم را ادامه دادم و باید بگویم که این ترس فقط برای دور روز اول کار من بود و بعد کامل از بین رفت.

وی با بیان اینکه یک سال با این پروژه همکاری می‌کرده، درباره تفاوت بازی در لوکیشن‌های روستایی و شهری گفت: وقتی کار شهرستان به بازیگر پیشنهاد می‌شود ترس از دوری خانواده به سراغش می‌آید ولی گروهی که با آنها کار می‌کردم آنقدر صمیمی‌ بودند که جای خانواده من را برایم پر می‌کرد و جالب است که بگویم وقتی بازی من تمام شد و به تهران بر می‌گشتم دلم برای گروه تنگ شد. از طرفی برای من بازی در طبیعتی که تاکنون در زندگی‌ام ندیده بودم جذابیت داشت. مثلا خانه من در سریال به قدری زیبا بود که با خودم می‌گفتم وقی کار تمام شود دلم خیلی برای آن تنگ می‌شود و دوست نداشتم برگردم.

این بازیگر درباره ریتم تند سریال «گذر از رنج‌ها» هم گفت: من به عنوان بیننده سریال نه بازیگر، این سرعت کار را دوست دارم ما در خیلی از سریال‌ها می‌بینیم که برای اینکه یک اتفاقی را نشان بدهند چقدر طول و درازش می‌دهند ولی در این کار اصلا این موضوع کش دادن وجود ندار و خیلی سریع وقایع به تصویر کشیده می‌شوند.

معتضدی درباره واکنش‌ها به این سریال نیز توضیح داد: شکر خدا در تماس‌هایی که دوستان و اطرافیان با من داشتند از این سریال به شدت راضی هستند و به نظر من مخاطب کاری را که برای آن زحمت کشیده شود، می‌فهمد و درک می‌کند. چرا که احساس می‌کند به وقت و شخصیت او احترام گذاشته شده است.

مهربانی بازیگران بومی و خاطره خوش بازی در شهرستان

وی بازی با بازیگران محلی را یکی از خاطره‌انگیزترین لحظات سریال «گذر از رنج‌ها» دانست و بیان کرد: بازیگران محلی این سریال خیلی مهربان بودند و به شدت حس همکاری داشتند. چرا که بارها شد که در طول فیلمبرداری به من می‌گفتند که اگر این دیالوگ را اینگونه بگویی بهتر است و این برای خوب از آب درآمدن نقشم خیلی به من کمک کرد.

این هنرمند درباره تفاوت کار در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی هم اظهار کرد: قطعا تعداد مخاطبانی که در تلویزیون وجود دارد در شبکه نمایش خانگی نیست. سریال تلویزیونی را روستاهای دورافتاده کشور هم می‌توانند تماشا کنند ولی سریال شبکه خانگی این شرایط را ندارد.

معتضدی در پایان گفت: هفته گذشته پروژه سینمایی «دویدن با شب» به کارگردانی محسن ربیعی به اتمام رسید که قرار بود به جشنواره فجر برود اما متاسفانه به این جشنواره نرسید. (خبرگزاری مهر)