پیری جمعیت و افزایش بارداری‌های خطرناک

جدای از مشکلات اقتصادی و کلانی که کاهش رشد جمعیت برای توسعه کشور ایجاد کرده است، پیری جمعیت هم موجب شده که توان باروری سالم در بین بسیاری از شهروندان ایرانی کم شود.

این حرف به این معنی است که هم‌اکنون بسیاری از شهروندان ایرانی، از سن مفید و سالم باروری جا مانده‌اند و حالا کار به جایی رسیده است که برخی از آنها یا توان باروری‌شان را از دست داده‌اند و دیگر نمی‌توانند مادر شوند یا حتی در صورت ازدواج هم، سن‌شان چنان افزایش پیدا کرده است که باروری برای آنها با خطرات زیادی همراه خواهد بود.

بهترین سن باروری برای زنان‌ از دید متخصصان، ‌بین 18 تا 35 سال است و بارداری بالاتر از این سن ممکن است با خطرات زیادی برای مادر و نوزاد همراه باشد.

از سوی دیگر، بر اساس آمارها، در برخی استان‌ها مثل تهران، گیلان، اصفهان و مازندران، سن مناسب ازدواج پنج تا ده سال‌ طولانی‌تر شده است و همین مساله هم می‌تواند ناخودآگاه بر سلامت باروری تاثیر منفی بگذارد و به تولد نوزادانی ناقص بینجامد.

به طور مثال، وقتی خانمی در اواخر دهه چهارم و اوایل دوره پنجم زندگی‌اش ازدواج می‌کند، این خانم تا زمانی که قصد داشته باشد به بارداری فکر کند، چند سال طول خواهد کشید و همین گذشت زمان، خطر بارداری را برای این خانم افزایش می‌دهد.

گفته می‌شود ‌ حدود 14 درصد زوج‌ها پس از سه سال بچه‌دار می‌شوند و 19 درصد زوج‌ها هم یک بچه دارند. گروه زیادی از زوج‌های جوان هم بین تولد فرزند اول و دومشان، پنج سال اختلاف زمانی وجود دارد.

همچنین برای بسیاری از زوج‌هایی که در سنین بالا ازدواج کرده‌اند، همواره ترس از تولد نوزاد ناقص وجود دارد. همین ترس هم ناخودآگاه بر سلامت روحی و روانی والدین تاثیر منفی می‌گذارد و حتی احتمال دارد ‌ کار به جایی بکشد که این زوج‌ها‌ برای همیشه قید بچه‌دار شدن را بزنند.

در کل، چه از منظر پزشکی و چه از منظر اجتماعی، دیر ازدواج کردن و دیر بچه‌دار شدن می‌تواند سلامت خانواده و جامعه را تهدید کرده و روند تکامل روحی افراد را هم مختل کند. به همین دلیل است که می‌گوییم باید با حمایت از ازدواج و باروری سالم جوانان و تامین نیازهای مالی زوج‌های جوان، کاری کرد که حداقل در سال‌های آینده، باروری به سنین میانسالی کشیده نشود تا سلامت مادر و نوزاد‌ تامین شود.

تامین سلامت مادر و نوزاد، بوضوح به این معنی خواهد بود که جامعه‌ای سالم‌تر خواهیم داشت و مشخص است که زندگی در جامعه‌ای سالم هم منفعتی همگانی خواهد داشت.