داستان یک وزیر و اختلافات «پاستور» و «بهارستان»

چنین بود که جلسه استیضاح فرجی‌دانا به یکی از جنجالی‌ترین روزهای بهارستان تبدیل شد و در فرجام فرجی‌دانا از سمت خود برکنار شده و روحانی، محمدعلی نجفی را به‌جای وی به‌عنوان سرپرست معرفی کرد. با وجود گمانه‌زنی‌های وسیع رسانه‌ای، روحانی در معرفی وزیر پیشنهادی جایگزین فرجی‌دانا عجله‌ای نکرد و 20 روز مانده به پایان مهلت سه‌ماهه اداره وزارتخانه توسط سرپرست، محمود نیلی احمدآبادی را به بهارستانی‌ها پیشنهاد داد، اما آنها او را به دلایلی که بخشی از آن با دلایل برکناری فرجی‌دانا مشابه بود، دارای صلاحیت لازم برای به عهده گرفتن پست وزارت علوم تشخیص ندادند. دو هفته بعد روحانی از مجلس خواست تا نظر خود را درباره فخرالدین احمدی دانش‌آشتیانی اعلام کند، اما منتقدان با طرح این احتمال که اینها هیچ‌یک گزینه‌های واقعی دولت برای کرسی وزارت علوم نیستند، باز هم به گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهور «نه» گفتند تا نگرانی‌ها درباره تبعات پایان مهلت قانونی اداره وزارتخانه با سرپرست و مشخص نبودن تکلیف وزیر علوم بالا گیرد. با این همه، سرانجام چند روز پس از گذر از مهلت سه‌ماهه، محمد فرهادی به‌عنوان پنجمین وزیر پیشنهادی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از مجلس رأی اعتماد گرفت تا نگرانی‌ها از اداره وزارتخانه‌ای که نقش مهمی در سامان دادن به وضع دانشگاه‌ها دارد، رفع شود.

هرچند در جریان طولانی‌‌شدن رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی علوم، دولت، مجلس را به سیاسی‌کاری متهم کرد و بخشی از نمایندگان، دولتی‌ها را در این رابطه مقصر می‌دانستند، اما نکته جالب توجه اینجاست که همین حساسیت‌های سیاسی باعث شده در دو سال پیاپی که دولت یازدهم اداره دانشگاه‌ها را به عهده دارد، جشن اول مهر یعنی زمان بازگشایی دانشگاه‌ها بدون وزیر و با حضور سرپرست برگزار شده و حالا باید دید در سال آینده که سال برگزاری انتخابات است و نگاه جریانات سیاسی به کنش‌های دانشجویان معطوف شده، شرایط به چه شکلی رقم خواهد خورد.