شادباش

نهضت امام باقر(ع)؛ تداوم نهضت عاشورا

دوران امامت امام باقر (ع) ابتدای دوره جدیدی در تاریخ تشیع است. ائمه پیشین به‌واسطه هراسی که دستگاه حاکمه وقت از آنها داشت، مجال چندانی را برای نشر و ترویج معارف شیعی نیافتند. خلفای بنی‌امیه پس از به قدرت رسیدن همواره نسبت به علی بن ابیطالب و اولاد او احساس خطر می‌کردند چرا که ایشان و فرزندانش نزدیک‌ترین نسبت را با پیامبر اسلام(ص) داشتند و بنابراین خلفای بنی‌امیه همواره اعتبار دستگاه خلافت را دربرابر اهل بیت در معرض خطر می‌دیدند.
کد خبر: ۷۸۹۷۴۵
نهضت امام باقر(ع)؛ تداوم نهضت عاشورا

همین موضع ضعف خلفا باعث شد هر روز بر اختناق بنی امیه علیه ائمه(ع) و شیعیان افزوده شود به نحوی که دستگاه حاکمه هرگونه ارتباطات ائمه با شیعیان را محدود کردند.

اوج این فضای اختناق به انقلاب امام حسین (ع) علیه دستگاه یزید منجر شد و به رسوایی سلسله بنی‌ امیه انجامید.

پس از این رسوایی، حاکمان جور دریافتند که محدودیت ائمه اطهار(ع) دیگر امکانپذیر نیست و بنابراین بتدریج چاره‌ای ندیدند که تا حدی فضا را برای ائمه بازتر کنند.

نشر معارف شیعی آغاز شد: امام سجاد(ع) در قالب ادعیه‌ای که به صحیفه سجادیه موسوم شد، این معارف را اشاعه داد و امام باقر (ع) و امام صادق (ع) در قالب کلاس‌ها و جلسات درس که بهترین فضا را برای اسلام‌شناسی، در اختیار دانش‌پژوهان زمان امکان‌پذیر ساخت.

بنابراین دوران امامت امام باقر (ع) مصادف بود با اشاعه و ترویج معارفی ناب که تا پیش از آن، در سینه ائمه پیشین مکتوم مانده بود.

دوران ترویج علم و معرفت شیعی مرهون انقلاب و رشادت سیدالشهداء (ع) و یارانش بود، و این درسی است برای کل تاریخ بشریت که مقاومت اساس و مبنا و مقدم بر هر اقدامی است، حتی مقدم بر علم‌آموزی و کسب معرفت، چرا که تا زمانی که فضایی مناسب برای اشاعه علوم و معارف حاصل نشود، ترویج علم، عملا امکا‌ن‌پذیر نخواهد بود.

نهضت علمی امام باقر (ع) تکمیل و ادامه مجاهدت حضرت اباعبدالله است، و ماموریت امام پنجم، صرفا در شکل ظاهری و نه ماهیتا، با ماموریت جدش متفاوت بود.

حسین برید - جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها