روایت صادقانه جنایت‌های معمولی

قبل از نمایش موفقیت‌آمیز «گومورا» مجموعه‌هایی مثل «سوپراتورها»، IL capo dei capi و «سیم» توانسته بودند تماشاگران بسیار زیادی را به خود جلب کنند. دلیل موفقیت این نوع مجموعه‌ها در ایتالیا هم مشخص است. سال‌هاست که گنگسترها و گروه‌های مافیایی در شهرهایی مثل ناپل و سیسیل فعالیت دارند و داد و ستدهای غیرقانونی خود را انجام می‌دهند.

رسانه‌های گروهی و روزنامه‌های این کشور اروپایی پر از اخبار مربوط به این نوع فعالیت‌هاست. این موضوع به برنامه‌سازان تلویزیونی و فیلمسازان فرصت می‌دهد تا فعالیت‌های غیرقانونی گروه‌های مافیایی را در قالب مجموعه و فیلم به تصویر بکشند. «دست‌های روشی شهر» و «پرونده مائنی» ساخته فرانچسکو رزی، فیلمساز کلاسیک و غیرمتعارف ایتالیایی از جمله کارهای مطرح در ژانر جنایتکارانه مافیایی است.

هنرمندان تلویزیونی و سینمایی ایتالیایی برخلاف همکاران فرانسوی و آمریکایی خود که در کارهایشان همچون «پدرخوانده‌»ها و چند روز در پالرمو و... چهره و تصویری دلسوزانه و غم‌خوارانه از گنگسترها و گروه‌های مافیایی ارائه می‌کردند، در کارهای واقعگرایانه خود چهره واقعی و خشن این گروه‌ها و گنگسترها را به تصویر می‌کشند. کتاب «گومورا»ی روبرتو ساوینو دوباره موضوع گروه‌های مافیایی را به صورت روز و عمومی درآورد. فیلم و مجموعه‌ای که براساس این کتاب ساخته شده باعث توجه بیشتر به این موضوع شده است. نکته جالب این است که ساوینو در زمان تبلیغات مربوط به پخش مجموعه، همکاری نزدیکی با سازندگان آن کرد. این در حالی است که در همان زمان او از سوی گروه‌‌های مافیایی تهدید به مرگ شد و برای مدتی به زندگی مخفی روی آورد. ساوینو در گفت‌وگویی اعلام کرد این مجموعه واقعیت‌های مربوط به مافیا را به شکلی واقعی و صادقانه به نمایش گذاشته است.

قاب کوچک (ضمیمه شنبه روزنامه جام جم)