همه سهم داریم

تقریبا در برهه‌های زمانی مختلف تلاش شده است تا بتوانیم از کالاهای بومی استفاده کنیم و تصاویری که روی لوازم‌تحریر هست و همچنین اسباب‌بازی‌هایی را که مورد استفاده قرار می‌گیرد به‌گونه‌ای بومی‌سازی کرده باشیم.

مهم‌ترین تجربه در این باره عروسک‌های دارا و سارا بود که در یک مقطع زمانی به همت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان عرضه شد تا جایگزین عروسک‌های باربی باشد.

کانون کار زیادی در رابطه با این موضوع انجام داد، اما همان‌موقع هم این بحث مطرح بود که فروش چنین عروسک‌هایی به قیمت گزاف نمی‌تواند جایگزین عروسک‌های ارزان‌قیمتی شود که از خارج کشور وارد می‌شود.

از سوی دیگر، باید از توزیع لوازم تحریر با عکس عروسک‌های خارجی پیشگیری شود. بعد از پیشگیری، حالا نوبت به این می‌رسد که کالای جایگزین با قیمت مناسبی داشته باشیم. خیلی از این کالاها از خارج از کشور می‌آید؛ دفتر، کوله‌پشتی و کیف مدرسه چینی در بازار کم نیست، منتها واردکنندگان این قبیل کالاها بیشتر به دنبال منافع اقتصادی خودشان هستند.

اگر بدانند در کشور ما به برخی تصاویر اجازه‌ ورود داده نمی‌شود و برای ورود بعضی کالاها تسهیلاتی در نظر گرفته می‌شود، قطعا به سمتی گرایش پیدا می‌کنند که از تسهیلات استفاده کنند.

از سمت بچه‌ها هم به این شکل نیست که کودک مصرانه بگوید من فقط عروسک باربی یا فلان کوله‌پشتی با طرح فلان قهرمان غربی را می‌خواهم. در صورتی این اصرار را می‌کند که چنین چیزی را در دست همکلاسی خودش ببیند که اگر این کالا در بازار موجود نباشد، چنین اصراری وجود نخواهد داشت.

این جزو آن مسائلی است که از گذشته با آن مواجه بودیم و اکنون هم مواجه هستیم. باید شرایط پایداری را فراهم کنیم.

چه اشکالی دارد که آموزش و پرورش اقدام کند و سال آینده در مدارس لوازم‌تحریر مناسب با این فضای فرهنگی را ارائه کند و ورود سایر اقلام ممنوع شود تا پدرها و مادرها بدانند که لوازم‌ التحریر اینچنینی نخرند؟ این قطعا جواب می‌دهد، مردم خودشان هم باید همکاری‌های لازم را انجام دهند. پدر و مادر دست بچه‌ها را بگیرند و به مغازه‌هایی ببرند که لوازم‌تحریر داخلی با تصاویر جذاب را به فروش می‌رسانند تا بچه نسبت به خرید لوازم‌تحریری با عکس‌های هنرپیشه‌ها، شخصیت‌های خارجی و کارتون‌های خارجی اصرار نکند.

محسن پرویز - عضو هیأت علمی دانشگاه