دلخوشی‌های زنـانـه

از هر دری می‌گویند و می‌شنوند، حرف‌هایشان بوی زندگی دارد، از فرزندانشان می‌گویند، از همسرشان، از کارشان که دغدغه اجتماعی‌شان است، نه خبری از بیزینس‌های کلان است و نه ترفندی از زد و بندهای اقتصادی، با بساز و بفروش کاری ندارند و آخرین قیمت تیرآهن و سکه و ارز و ماشین صفر را با هم رد و بدل نمی‌کنند.

آنها آمده‌اند که کنار هم شاد باشند فارغ از همه دغدغه‌های مادرانه و همسرانه، به دور از هر گونه هیاهوی کاری و اجتماعی؛ آمده‌اند یک روز برای خودشان باشند.

اپیزود دوم

کنار رودخانه بساط جوجه راه انداخته‌اند، یکی دو نفر تکه‌های زعفرانی شده مرغ‌ها را به سیخ می‌کشند و یکی دو نفر دیگر مشغول کباب کردن آن روی زغال‌های سرخ گُر گرفته‌اند.

دو سه نفر مشغول یک بازی فکری‌اند و یکی دو نفر هم زیر سایه‌سار درختی لمیده و گوش‌هایشان را از صدای طبیعت پر می‌کنند، دوستان یک محله‌اند، با دو تا از ماشین‌های خودشان آمده‌اند و قرار است تا عصر دور هم باشند و خوش بگذرانند؛ طبیعت‌گردی‌شان ماهانه است و بیشتر اماکن تفریحی اطراف تهران را یک روزه با هم رفته‌اند.

شادند و می‌خندند، می‌گویند که قرارشان زنانه خالص است، بدون همسر و فرزند آن هم ماهی یک بار برای ذخیره نشاط و آرامش.

اپیزود سوم

با یک مینی‌بوس، خانوادگی آمده‌اند شاه عبدالعظیم حسنی زیارت. شنبه صبح است و هوا خوب و حرم خلوت.

با آن چادرهای گل‌گلی سفید و صورتی تمیز، آرام و طمانینه می‌روند تا ضریح و دور آن می‌چرخند و دست‌های مادرانه‌شان را می‌چسبانند به مشبک‌های طلایی. با خودشان و خدایشان خلوت می‌کنند، راز و نیاز می‌کنند. جانمازشان را باز کردند، دیگر قرائت مفاتیح الجنان است و قرآن.

همه صد و یک دانه تسبیح عقیق ریز قرمز را ذکر و صلوات می‌گویند و دلشان را با گره سبز می‌بندند به خانه‌های مربعی ضریح، نماز ظهر و عصر را پشت سر امام جماعت حرم می‌خوانند و بعد هم ناهار را دسته‌جمعی، کوبیده اصل تهرانی با ریحان تازه در یک رستوران اصیل به بدن می‌زنند.

دست آخر هم از بستنی‌فروشی‌های قدیمی بازارچه حرم غافل نمی‌شوند و فالوده با آبلیموی تازه و
آب آلبالو نوش‌جان می‌کنند. بالاخره شاه عبدالعظیم سوغاتی هم دارد، می‌شود برای اهالی خانه باسلق و راحت‌الحلقوم تازه از بازارچه خرید.

***

تفریحات زنانه موضوعی است که کمتر گردهمایی‌های تخصصی و مقالات آسیب‌شناسانه آن را مورد بررسی و واکاوی قرار داده یا حتی خود زنان به آن پرداخته‌اند.

قدیم‌ها زنان در خدمت خانه و کاشانه بودند و بعدها هم که جامعه به اصطلاح مدرن شده درگیر فعالیت‌های اجتماعی و خانه با هم، هم خانه‌داری، هم شاغل بودن. زن ایرانی را کجا و چه وقت مفری برای خلوت گزینی و نشاط یگانه بوده؟ اگر زیارتی در چله زمستانی یا سفر شمالی در میانه تابستانی نصیبش می‌شد با جمعی چندین نفره بوده و بس.

زورخانه‌های ورزشی برای پهلوانان مرد بوده و چایی‌های لب‌سوز قهوه‌خانه‌ها هر روز عصر برای مردان دم می‌کشیده است، خلوت‌های ناب و دورهمی‌های دبش. کجا می‌شد تنهایی و خلوتی پیدا کرد برای بازیابی روح آدم‌هایی که مداوم بین تمام مسئولیت‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی دویده و عرق ریخته‌اند.

حالا ظاهرا اوضاع تغییر کرده، هم نگاه زنان به خودشان، هم نگاه خانواده به آنها و هم اجتماعی که سازوکارهایی برای تفریحاتشان تعریف کرده؛ این روزها زنان می‌توانند در مراکزی که متعلق به خودشان است و توسط همنوعانشان اداره می‌شوند، جسم و روحشان را بازیابی کنند و ساعاتی را به دور از مسئولیت‌های چندگانه استرس‌آور شاد باشند.

آنها حالا در باشگاه‌های مخصوص خودشان ورزش می‌کنند، پشت میز یک کافه با هم چای می‌نوشند، در دل بوستان بانوان با آن بلبل روی درخت زیر آواز می‌زنند و با فرزندانشان راحت وسطی بازی می‌کنند، با جمع‌های چند نفره‌شان در محیطی کمابیش اختصاصی به بازار می‌روند و از خرید لذت می‌برند.

بوستان‌های بانوانه

تهران پنج بوستان بانوان دارد؛ بهشت مادران، پردیس بانوان، بوستان نرگس، مجموعه شهربانو و بوستان بانوان چیتگر.

بهشت مادران که در خیابان شهید کاوه در تقاطع بزرگراه حقانی و رسالت است دارای پیست دوچرخه‌سواری، سالن والیبال، بسکتبال و سالن تیر و کمان، خانه فرهنگی حورا و فضایی باز با آلاچیق و امکانات ورزشی است.

پردیس بانوان که در ابتدای بزرگراه آزادگان در منطقه 15 در سال 88 افتتاح شده دیگر بوستان ویژه زنان است که با 27 هکتار زمین دارای دو استخر سرپوشیده و باز، پیست دوچرخه‌سواری، خیابان تندرستی، مهدکودک و فضای بازی کودکان، زمین چمن فوتبال و فوتسال، زمین والیبال، بسکتبال و تنیس روی میز، محوطه اسکیت، زمین بدمینتون، سالن اجتماعات، رینگ تندرستی و سلامت و 7000 متر دریاچه و آلاچیق و فضای سبز است.

بوستان نرگس که در ناحیه دو منطقه 18 تهران در 24 هکتار زمین بنا شده دارای استخر شنا، سالن بدنسازی، پیست دوچرخه‌سواری، کلینیک گل و گیاه، دریاچه، رینگ تندرستی، زمین فوتبال، والیبال، بسکتبال و بدمینتون است و دریاچه و آلاچیق و فضا برای نشستن زیر درختان تنومند است.

مجموعه شهربانو در بوستان ولایت که در منطقه 19 تهران در 6000 هکتار بنا شده نیز همین امکانات را بعلاوه گالری آزاد هنری و فروشگاه عرضه کالا، کارتینگ اتومبیلرانی، آشپزخانه و رستوران، سالن مد و لباس و مرکز زیبایی دارد.

بوستان بانوان چیتگر در شمال غرب تهران نیز امکانات مشابه در سایر بوستان‌های بانوان را دارد و می‌توانید هر زمان از روز که دلتان خواست بین ساعت 7 صبح تا 9 شب به آنجا بروید و از امکانات آنها استفاده کنید.

چند ویژگی خوب بوستان‌های بانوان این است که شما می‌توانید دسته‌جمعی با دوستان یا خویشاوندان‌تان یک روز شاد را سپری کنید، دیگر نیاز نیست که مهمانی‌های زنانه‌تان را در فضای آپارتمان کوچک‌تان برگزار کنید، یک قابلمه لوبیا پلو و یک سرویس پلاستیکی بشقاب و قاشق، یک زیرانداز و مقداری میوه بردارید و به نزدیک‌ترین بوستان بانوان بروید.

هم از فضای طبیعت و نسیم خنک درختان استفاده می‌کنید و هم دیگر نگران شلوغ بازی‌های کودکانتان و شاکی شدن همسایه‌های بالاسر و پایین پایتان نیستید. می‌توانید بدون حجاب روسری و چادر و با لباس‌های راحتی ورزش کنید و با هم در بوستان قدم بزنید. راستی فلاکس چای یادتان نرود، بعد ورزش خیلی می‌چسبد.

بازار در دست زنان

درست است که «بازار» به تنهایی واژه سنگینی است و آدم را به سرعت یاد تراول‌های صد هزار تومانی، چک‌های میلیونی و اقتصاد خرد و کلان ملی می‌اندازد، اما شما خانم‌ها گول این اسم پرطمطراق و سنگین را نخورید، نبض بازار در دستان زنان می‌زند.

بازار تهران درست است که انحصارا برای خانم‌ها نیست و نمی‌شود به عنوان یک گزینه ویژه معرفی‌اش کرد، اما این را هم باید در نظر گرفت که زمان نه‌چندان دوری ـ یعنی تا 15 سال پیش ـ مکانی بود که منحصرا مردها در آن تردد داشتند و حضور یک زن در راسته اصلی هم تعجب‌برانگیز بود چه برسد به تیمچه‌های تخصصی.

حالا چرا بازار تهران؟ پاسخش متعدد است. شما با یک تیر چند نشان می‌توانید بزنید، با یک بلیت مترو می‌روید میدان امام خمینی، خیلی آرام و بی‌دغدغه در پیاده‌روهای سنگفرش شده باب همایون قدم می‌زنید و خودتان را می‌رسانید به کاخ دادگستری و از آنجا سری به کاخ گلستان که اولین کاخ ایرانی است و موزه ظروف چینی و مجموعه شمس‌العماره را دارد، می‌زنید.

از زیبایی‌های آن لذت می‌برید و حتی کنار حوض مستطیلی سبزرنگ آن می‌نشینید. از تیمچه‌ها و راسته‌ها اصلا غافل نشوید، درست است که جمعیت خیلی زیاد است و گاهی سرسام‌آور می‌شود، اما فضای بازار سراسر نوستالژی‌ساز است، تیمچه‌ حاجب‌الدوله، بازار آهنگران، پله‌های نوروزخان، سبزه میدان، مسجد امام، کوچه مروی، راسته روسری‌فروش‌ها، دیوارهای آجری و حجره‌های فرش که هنوز هم صبح به صبح دم درشان را فروشندگان آب و جارو می‌کنند.

همه اینها می‌تواند روز یک زن جزئی‌نگر و زیبابین را بسازد. ضمن این‌که طی این سال‌ها تردد عمومی و غالب خانم‌ها در بازار، آن را به محیطی امن تبدیل کرده که راحت می‌توان در آن قدم زد، خرید کرد و لذت برد. باز هم دلیل آوردن برای سر زدن به بازار تهران لازم است؟

پیشنهاد آخر این‌که خستگی یک روز پررفت‌وآمد را با غذا خوردن در یک رستوران قدیمی
به در کنید، بروید خودتان را در غذاخوری مسلم، چلوکبابی شرف‌الاسلامی یا رستوران شمشیری مهمان کنید و از خوردن یک ته‌چین خوشمزه لذت ببرید.

هم قیمت‌ها خوب است و هم کیفیت غذای اصیل ایرانی. می‌خواهید کمتر هزینه کنید، اشکالی ندارد فلافلی‌های عربی تازه کوچه مروی هم گزینه خوبی می‌تواند باشد.

دنبل می‌زنم، پس ورزشکارم

آن‌طور که آمارهای وزارت ورزش و جوانان نشان می‌دهد بیش از... باشگاه خصوصی و دولتی در تهران فعالیت می‌کنند که ویژه بانوان است.

جدا  از این، اغلب بوستان‌ها نیز به جاده تندرستی و لوازم ورزشی مجهز هستند که حتی ساعاتی از روز به طور ویژه متعلق به بانوان و همه اینها یعنی هیچ بهانه‌ای برای تنبلی و کرختی وجود ندارد، باید رفت و بدن را ورزیده کرد.

فعالیتی که هفته‌ای سه ساعت بیشتر زمان نمی‌برد و نه‌تنها هزینه‌ای ندارد بلکه سراسر فایده است، تحقیقات کارشناسان ثابت کرده نه‌تنها ورزش باعث سلامت جسم می‌شود، بلکه اعتماد به نفس را در درازمدت بالا می‌برد.

باشگاه‌های ورزشی زنانه علاوه بر بدنسازی و ورزش‌های سنگین و سبک دارای کلاس‌های یوگا و تمرکز هم هستند که برای زنان شاغل بیشتر پیشنهاد می‌شود.

خیلی از باشگاه‌ها هم به استخر و سونا مجهز هستند که برای نشاط روحیه خیلی مفید است. دست از سر تنبلی بردارید و همین امروز خودتان را به نزدیک‌ترین باشگاه محل زندگی یا کار معرفی کنید.

بلیت برای 6 نفر

بروید سفر، با دوستانتان، با زنان فامیل، با خواهرهایتان، با مادرتان، با آنها که حالتان را خوب می‌کنند، از خانه دور شوید و چند روز برای خودتان باشید، حداقل سالی یک‌بار. می‌توانید بلیت قطار بخرید و به مشهد برای زیارت بروید، هم زیارت است و هم سیاحت.

هتل آپارتمان‌های خوب با قیمت‌های متنوع زیاد دارد که به مسافران خانم هم اتاق می‌دهند. امکان مسافرت‌های طولانی‌مدت را هم نداشتید، باغات و بوستان‌های حاشیه شهر و امامزاده‌های با صفای اطرافتان که هست.

مثلا در تهران چند مکان زیارتی خوب مثل امامزاده صالح، شاه عبدالعظیم حسنی و بی‌بی شهربانو هست که اتفاقا در حاشیه آن اماکن دیدنی مثل بازار تجریش، برج طغرل، درکه و دربند و تپه‌های راگا وجود دارد که ارزش دیدن را دارد.

از امکانات دیگری هم که دارید استفاده کنید، اگر خودتان یا پدر و مادرتان خانه کوچکی در دل روستایی دارند که می‌تواند اقامتگاه آرامبخش چند روزه‌ای باشد از آن غافل نشوید، همیشه جایی که شما به علت رفت و آمد زیاد به آن عادت کردید و در ذهنتان کوچک یا حتی بی‌ارزش می‌آید برای دیگران جذاب است.

خانه‌های کوچک کاهگلی در دل کویر یا کلبه‌های چوبی در دل جنگل می‌تواند یک گروه دوستانه اهل سفر را بر سر ذوق آورد؛ نگران امکانات کم و قدیمی بودن بنا نباشید.

این روزها حتی جوان‌ها هم به سنت برگشته‌اند و از ملحفه‌های گل گلی، لحاف‌های لاکی سنگین مادربزرگ‌ها، چراغ زنبوری و پنکه سقفی استقبال می‌کنند. (چمدان)