جمعه‌های شنیدنی با «هفت شنبه»

آیا فکر کرده‌اید گروه هفت‌تایی چگونه هفت‌تایی شدند و توانستند با اجرای برنامه‌ای شاد خیلی از شنوندگان رادیو را صبح‌های جمعه ساعت 9 با اشتیاق از رختخواب بلند کنند تا شنونده برنامه‌شان باشند؟ این مساله به چند دلیل بر می‌گردد که در این نوشته به آن اشاره می‌کنیم.

یکسان نبودن دوغ و دوشاب

گروه هفت‌تایی‌ها می‌خواستند با فرم و شکل جدید برنامه‌سازی، مردم را صبح‌های جمعه از رختخواب بیرون بکشند و بگویند خلاقیت خفه‌مان کرده و باید راهی برای بروز آن پیدا کنیم. گروه هفت‌تایی‌ها می‌خواستند بگویند از دید ما دوغ و دوشاب یکسان نیست، حتی ما با زبان طنز، اما شیرین، نقبی به مسائل اقتصادی و سیاسی می‌زنیم. هفت‌تایی‌ها می‌خواستند بگویند هنوز رادیو زنده است...

راستش قصه از آنجا شروع شد که سازندگان این برنامه تصمیم گرفتند در سپهر رسانه‌ای جایی برای خودشان داشته باشند و سری در میان سرها دربیاورند، به همین دلیل دورهم‌نشینی ساده هفت‌تایی‌ها را شکل دادند. کافی بود شنوندگان روزهای جمعه از ساعت 9 تا 11 صبح موج رادیو جوان را بگیرند تا شاهد سر و صدای هفت جوان باشند. هفت شنبه‌ای‌ها یا به قول خودشان هفت‌تایی‌ها، هفت جوان سرزنده و با نشاط بودند. فرزاد حسنی در کنار نقش آفرینی، کارگردانی برنامه را هم به عهده داشت. او دونه درشت و هشنگ هفت‌شنبه بود. افشین حسین‌خانی راوی یا همان افسونگر و شبنم مقدمی خاله اقدس ماجرا بود. امید زنده‌دلان (بچه زنده)، الهام زرتاختی (واویلا)، مریم جولینی (گلابتون) و محمودرضا قدیریان (آلن) این ماجرا بودند.

نگاه انتقادی

در اتاق فرمان این برنامه هم فریبرز گلبن تهیه‌کننده، همیشه شادترین سی‌دی‌های موسیقی را آماده می‌کرد و در فواصل این برنامه به سردبیری ابوالقاسم صادقی ترانه‌های جذاب را پخش می‌کرد. یکی از دلایل موفقیت این برنامه بهره بردن شیوه خاصی از شوخ‌طبعی بود که هفت تایی‌ها سعی داشتند تلخی‌ها، ناکامی‌ها و مرارت‌های افراد جامعه را روزهای جمعه از بین ببرند. به همین دلیل با نگاه انتقادی و به قصد اصلاح با زبان شوخی مسائل را بیان می‌کردند. می‌توان گفت هفت‌شنبه یک طنز هدفدار اجتماعی بود. این برنامه با مرور طنزآمیز روزهای هفته آغاز می‌شد. زمانی که راوی به روز چهارشنبه می‌رسید، یکی از بازیگران خبری را می‌خواند:

دانشمندان ایرانی موفق شده‌اند چند رادیوداروی جدید تولید کنند و بعد هم دیالوگ طنز نمایشی. مادر آلن: پسرم تو که توی همه رادیوها برنامه داری چرا نرفتی تو رادیودارو هم برنامه بگیری؟ آلن: الان خبرش را شنیدم، مادر فردا می‌روم. و بعد هفته‌ای‌ها همگی نوایی را می‌خواندند. وقتی هفت تایی‌ها به جمعه می‌رسیدند همه با هم اعلام می‌کردند: و حالا هفت‌شنبه برنامه‌ای مخصوص دخترها و پسرهای ایرانی. سلام، سلام، سلام.

دیالوگ‌های طنز

هفت‌شنبه یک برنامه گروهی موفق رادیویی بود که عوامل آن تلاش می‌کردند با گفتار طنزآمیزشان سیر ماجرا را در ذهن شنونده حفظ کنند. گرچه این برنامه مجری نداشت، اما کار گروهی موفق هفت‌تایی‌ها شنونده را دچار سردرگمی نمی‌کرد. اوج کار هفت‌تایی‌ها در آخرین بخش برنامه بود که دسته‌گل نام داشت. در این قسمت نامه شنونده‌ها که با استفاده از تیپ‌های گوناگون هفت‌تایی‌ها در قالب دیالوگ‌های طنز نوشته شده بود، خوانده می‌شد. با تمام شدن دسته‌گل هفت‌تایی‌ها، هفت‌شنبه به آخرین دقایق خود می‌رسید و هفت بازیگر به صورت جمعی خداحافظی می‌کردند.

سوگند آرامی

جام‌جم