محکمه

مجرم: آقای قاضی باور کنید من در راستای یکسان‌سازی کیفیت درخت‌های پارک، نیل به انسجام و یکپارچه‌سازی هرچه بیشتر درختان با کیفیت جوان و همچنین توجه بیش از پیش به جوانگرایی درختان سر سبز و سربلند اقدام به قطع درختان می‌کردم. من نیتم خیر بوده و مدارکش هم موجود است. فقط درختان قدیمی و مریض و ضعیف را برای بسترسازی چاپ کتب ارزشمند و موثر فرهنگی، آن هم با اره برقی می‌بریدم که خدای نکرده روح بلند و دل نازک این عزیزان آزرده نشود. درختان پیر به جای اکسیژن، دی‌اکسید سلینیوم سلفات تولید می‌کنند که بسیار مضر و سرطان‌زاست. من قصدم خیر بوده آقای قاضی.

قاضی: بسیار خب، با توجه به این که شما هم جوان هستید و هم به جوانگرایی علاقه دارید، دستور می‌دهم ببرند در کنار نهال‌های جوان کنار خوزستان بکارندتان تا زیر سایه‌تان علف سبز شود و با سربلندی در برابر لشکر ریزگردها و درشت گردها بایستید و برای مردم اکسیژن تولید کنید.

2

قاضی: چرا به اموال عمومی صدمه زدید و پول‌هایش را به سرقت بردید؟

مجرم: من اگه دویستا صندوق صدقات‌رو با اره مویی بریدم و از محتویاتش استفاده کردم، می‌خواستم به متصدیان امر که بسیار زحمتکش هستند در توزیع و تقسیم پول‌ها کمک کرده‌ باشم. بد‌ کردم سهم خودم رو برداشتم تا این عزیزان مجبور نشن این همه صندوق رو باز کنن، بعد یه عالمه دنبال من بگردن، بعد تحویلم بدن، رسید دریافت کنن و هزار تا زحمت دیگه. ما از بچگی عادت کردیم رو پای خودمون وایسیم. بد کردم به فکر کاهش هزینه‌های سازمان‌های دولتی‌ام؟ تازه من به کاهش آمار معضل بیکاری هم فکر می‌کنم. شما می‌دونید چند نفر از دوستای مواد فروش کار می‌کنن تا این موادها به دست من و شما برسه؟ یا می‌‌دونید چند تا از نصابان و راه‌اندازان مجدد صندوق صدقات به خاطر اقدامات من و همکارانم نون درمیارن؟ من به فکر رونق چرخه‌ کسب و کارم.

استدعا دارم، مسئولان زحمت بکشن فاصله صندوق صدقات‌ها رو کم کنند و حجم میزان آهن به کار رفته رو کاهش بدن تا از استهلاک اره مویی‌های ما کاسته بشه.

در آخر باید بگم من این کارو به پیشنهاد یکی از شاعران عزیز به نام خاقانی انجام دادم، اونجا که می‌گه:

درشکن از آه صبح، سقف و در جعبه را

گوهر خود را بدزد از بن صندوق او!

صابر قدیمی