هالیوود و دغدغه رنگ پوست

به گزارش جام جم سیما،فارغ از این که چه عاملی باعث حرکت گسترده هنرمندان به این سمت شده، در سال‌های اخیر تولید فیلم‌هایی درباره موضوع نژادپرستی رونق خاصی گرفته است.

کارگردان این فیلم‌ها الزاما هنرمندان سیاهپوست نیستند و ورود هنرمندان سفیدپوست به این وادی ازجمله چیزهایی بوده که باعث توجه رسانه‌های گروهی و منتقدان سینمایی به این موضوع شده است.

آنچه در این فیلم‌ها بیش از هر چیز جلب توجه می‌کند، داستان و تنوع نگاه فیلمسازان به موضوع سیاهان، برده‌داری و نژادپرستی است.

اگر آوا دوورنی در «سلما» (2014) به سراغ راهپیمایی معروف سال 1965 مارتین لوترکینگ می‌رود، کوئنتین تارانتینو در «جانگوی از بند رسته» موضوع برده‌داری را در قالب یک وسترن اکشن به نمایش می‌گذارد که بعضی وقت‌ها لحن کمدی هم به خود می‌گیرد.

در برخی فیلم‌ها به همراهی و همدستی گروهی از سیاهان با سفیدپوستان (و برای آزار و اذیت سیاهان) اشاره می‌شود.

حتی برخی فیلم‌ها هم مثل «پرشس» (2009) ماجراهای معمولی زندگی یک دختر جوان رنگین‌پوست را بدون اشاره زیاد به موضوع نژادپرستی به نمایش می‌گذارد.

تفاوت و تنوع در نوع نمایش زندگی سیاهان در دهه‌های گذشته،‌ حتی به ساخت فیلمی چون «پیشخدمت» (2013) هم می‌رسد.

این بار کاراکتر اصلی فیلم مرد سیاهپوستی است که 50 سال سر پیشخدمت کاخ سفید بوده و ورود و خروج هشت رئیس‌جمهور مختلف به این محل را دیده است.

اما منتقدان سینمایی می‌گویند در بین فیلم‌هایی که با محوریت کاراکتر سیاهپوست تهیه و تولید شده و می‌شود، آنهایی با استقبال بیشتر روبه‌رو می‌شوند که به طرح مسائل مربوط به نژادپرستی و جنبش مردمی علیه آپارتاید می‌پردازد.

این در حالی است که هنرمندان سیاهپوست از تولید این نوع فیلم‌ها توسط هنرمندان سفیدپوست حمایت می‌کنند.

کسانی مثل براد پیت هم تلاش می‌کنند با تولید فیلم‌هایی مثل «12 سال بردگی» خود را همراه و غمخوار سیاهان نشان داده و در همان حال موفقیت‌های اسکاری و مالی برای خود فراهم کنند!

این فیلم به کارگردانی استیو مک‌کوئین سیاهپوست و بازی کوتاه پیت در نقش یک مدافع حقوق سیاهان، 188 میلیون دلار در کشورهای مختلف جهان فروش کرده و جایزه اسکار بهترین فیلم سال را از آن خود کرد.

ضمیمه قاب کوچک