من سروش محیط‌زیست هستم

لقب سروش محیط‌زیست را دوست داری؟

بله.

چرا این لقب را گرفتی؟

چند سال است وقتی برای خرید به سوپر‌مارکت می‌روم کیسه نایلونی تحویل نمی‌گیرم یا از خانه یک نایلون یا یک کیسه پارچه‌ای با خودم می‌برم.

واکنش فروشنده‌ها چه بود؟

به من می‌خندیدند.

هنوز هم می‌خندند؟

الان دیگر نه. حالا خیلی‌ها از من الگو گرفته‌اند.

چه کسی به تو یاد داد این‌طور باشی؟

من از کودکی به طبیعت علاقه داشتم، اما عمویم به من آموزش داد.

چطور؟

مثلا وقتی با هم به پارک یا جنگل می‌رفتیم آشغال‌ها را از روی زمین جمع می‌کردیم و درسطل زباله می‌انداختیم. خودمان هم به هیچ وجه در طبیعت یا کوچه و خیابان آشغال نمی‌ریختیم. البته پدر و مادرم هم همین طور هستند و هر سال که سفری به شمال داریم با هم زباله‌های جنگل را جمع می‌کنیم.

بچه‌های مدرسه عقاید و رفتار تو را می‌پسندند؟

در مدرسه ما درباره ضرورت حفظ محیط‌زیست خیلی خوب فرهنگسازی شده و بیشتر بچه‌ها زباله نمی‌ریزند.

غیر از زباله نریختن می‌دانی کارهای مهم زیست‌محیطی دیگری هم می‌توان انجام داد، مثل جدا کردن زباله‌های تر و خشک از هم. این کارها را انجام می‌دهی؟

در زندگی شخصی‌ام بله. البته مدتی است ایده‌ای دارم و بزودی عملی‌اش می‌کنم. این که با دوستان هم محله‌ای یک گروه تشکیل بدهیم و از مردم بخواهیم کاغذهای باطله‌شان را به ما تحویل دهند و درعوض کتاب تحویل بگیرند و بخوانند.

کاغذهای جمع شده را چه کار می‌کنید؟

تحویل شهرداری می‌دهیم.

در ازای پول؟

نه، مجانی . ما دنبال پول نیستیم .

بجز این، برنامه یا طرحی زیست‌محیطی در ذهنت هست که بخواهی آن را مثلا در مدرسه عملی کنی؟

دوست دارم در مورد این که در طبیعت نباید گیاهان وحشی را لگدمال کرد یا آنها را چید به اطرافیانم آموزش بدهم، همین طور در مورد استفاده نکردن از نایلون. همچنین قصد دارم نمایشگاهی درباره زباله و محیط‌زیست برگزار کرده و با استفاده از کاریکاتور، عکس، فیلم و ماکت درباره مضرات زباله برای طبیعت اطلاع‌رسانی کنم.