گذر زمان، ساختار نژاد‌پرستی آمریکا را تغییر نمی‌دهد

اعتراضات به‌دلیل کشته‌شدن پدر پنچ فرزند، آلتون استرلینگ 37 ساله در شهر باتون روژ ایالت لوئیزیانا هنوز فروکش نکرده بود که فیلاندو کاستیل 32 ساله در سرنوشتی مشابه جانش را به ضرب گلوله پلیس باخت.

همراه آقای کاستیل می‌گوید که پلیس او را برای چراغ شکسته خودرویش نگه‌داشته بود. وقتی فیلاندو کاستیل مدارک و گواهینامه‌اش را در می‌آورده، پلیس به او شلیک کرده است.

عواقب مستقیم حادثه 4جولای، یادآور خشونت‌های غم‌انگیز هدف‌گیری‌های مرگبار زنان و مردان سیاهپوست توسط پلیس در سنت تاریخ آمریکایی است که از کشتن انسان‌ها در خیابان‌های آمریکا مانند آتش‌بازی در آسمان تاریک شب لذت می‌بردند.

صحنه‌های هر دو قتل به‌طور کامل تصویر‌برداری شده است. کاستیل دقیقا در زمانی کوتاه پس از ارائه مدارک هویتی خود به پلیس با شلیک چهار گلوله به شکمش جان می‌سپارد و استرلینگ هم بعد از روبه‌رو شدن با دو مامور پلیس. به‌ هر ترتیب کاستیل و استرلینگ هردو سیاهپوست بودند و همین موضوع رنگ پوست از دید برخی از آمریکاییان به‌عنوان یک تهدید مهم مطرح می‌شود. این ساختار نژادی موجب بروز بی عدالتی‌هایی خواهد شد.

از دید بخشی از جامعه آمریکا، پوست سیاه به‌طور خودکار با جرم و تهدید مرتبط است حتی زمانی‌که آن مرد و زن سیاهپوست مسلح هم نباشند.

این «سلاح سیاه»‌ (رنگ پوست) سنگ بنای ایجاد نژاد‌پرستی ساختاری است، تفکری که در اداره‌های پلیس باتون روژ (مرکز ایالت لوئیزیانا) و فالکون هایت (ایالت مینه‌سوتا) به‌طور وسیعی شیوع یافته است.

از دید بسیاری از آمریکاییان شلیک منجر به مرگ استرلینگ و کاستیل از اعمال نابه‌جا و قبیح پلیس‌های منحرف محسوب می‌شود و این موضوع حل نخواهد شد مگر این‌که اجرای قانونی که به دقت با راهبرد فعلی پلیس به‌طور کامل هماهنگ شده است، اصلاح شود،‌ راهبردی که سیاهی را بالاتر از هر جرم و جنایت تعریف می‌کند.

نکته مهمی که باید به آن توجه شود، نظام و ساختار تعقیب و مجازات مردان و زنان سیاهی است که توسط پلیس طراحی شده و هرگز خللی در آن ایجاد نمی‌شود،‌ بخصوص در مناطق جغرافیایی فقیر و مناطق کارگر نشین که گشت‌های خودرویی و لباس شخصی پلیس، نمود بیشتری پیدا می‌کند.

شیوه اجرای قانون در آمریکا ممکن است عجیب باشد، اما حساب شده و تنظیم شده است. مرگ زنان سیاهپوست در سلول‌های زندان، مردانی که با خونریزی و مرگ در خودرو‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند و اجساد نوجوانان سیاه که مدت‌ها بر کف خیابان‌ها افتاه‌اند، نتیجه طبیعی این ساختار هستند.

ساختار نژادپرستانه با گذشت زمان کاهش نخواهد یافت بلکه با هنجار‌های سیاسی و احساسات جامعه، خود را منطبق می‌کند. به هر ترتیب موضوع ساختار نژادپرستانه صرفا عبارتی است که مرتب توسط کارشناسان در رسانه‌های اجتماعی به‌طور غیرکاربردی و ذهنی بحث می‌شود و نفع و فایده‌ای در بر ندارد، چرا که بروشنی در جامعه تجربه شده است.

در جوامع غیر سیاهپوست همبستگی واقعی با جنبش سیاهان برای فراهم کردن زمینه‌های ایجاد آموزش بیشتر و زندگی بهتر وجود دارد اما نکته مهم، موضوعی است که ساختار تبعیض نژادی دارای ریشه‌های بسیار عمیق و گسترده‌ای است و به سایر ارکان زندگی اجتماعی دست‌اندازی کرده است.

مترجم: انیسی طهرانی

منبع: الجزیره انگلیسی