آرامش در میان بی‌نظمی

به گزارش جام‌جم، این روزها نمایشگاهی از چهار بانوی هنرمند در فرهنگسرای ارسباران در حال برگزاری است که در آن تضادهای جالب توجهی به چشم می‌خورد؛ تضادهایی که می‌تواند هر مخاطبی را به خود جلب کرده و او را دقایقی سرگرم تماشای نقاشی‌هایی کند که روی دیوار خودنمایی می‌کنند.

آرامش در فضای بی‌نظمی

عاطفه حسینی، یکی از هنرمندان حاضر در این نمایشگاه است که از سال 73 نقاشی را به صورت حرفه‌ای دنبال کرده است. او ابتدا در زمینه نقاشی واقع‌گرا کار می‌کرد، اما بتدریج به سمت کارهای مدرن‌تر سوق پیدا کرد و اکنون در این نمایشگاه کارهای پست‌مدرن خود را به نمایش گذاشته است. کارهای او بیشتر جنگل‌های مخوفی است که با وجود بی‌نظمی و وحشت، لبریز از سکوت و آرامش است. حسینی در نقاشی‌های خود بخصوص در سری نقاشی‌های این نمایشگاه، تمرکز خاصی روی کشیدن جزئیات شاخه درختان دارد.

این هنرمند می‌گوید: همه ما در طبیعت با انبوهی بی‌نظمی مواجهیم، شاخه‌های کوتاه و بلند، درختان متنوع، درهم‌فرورفتگی برگ‌ها، اما با وجود این پیچیدگی و بی‌نظمی، جنگل حس آرامش به ما منتقل می‌کند. من هم در کارهایم از طبیعت الهام می‌گیرم. این التقاط در زندگی همه ما وجود دارد، ولی با وجود این التقاط، خداوند آرامش را به ما بخشیده است. در کارهایم می‌خواهم بگویم توجه به پیچیدگی و بی‌نظمی، نباید آرامش انسان را به هم بزند.

میان شادی و غم

لولیتا براتپور، از دیگر هنرمندان این نمایشگاه است که در دانشگاه شهید بهشتی معماری خوانده، اما از حدود 15 سال قبل بنا به علاقه شخصی به طور جدی نقاشی را دنبال کرده است. او که سابقه پنج نمایشگاه گروهی و دو نمایشگاه انفرادی را در کارنامه دارد، در این نمایشگاه آثار اکسپرسیونیستی خود را به نمایش درآورده است.

او درباره آثارش می‌گوید: موضوعات نقاشی‌های من بیشتر مسائلی است که در جهان اطرافم می‌بینم. به همین دلیل موضوع کارهایم انسان و زندگی است و این موضوع را از نگاه خودم روی بوم می‌آورم، ضمن این‌که زنان در کارهایم حضور جدی دارند. بیشتر موضوعات تابلوهایم پیچیدگی‌های زندگی امروز است.

با وجودی که آثار براتپور اکسپرسیونیستی هستند، اما رگه‌هایی از کوبیسم هم در آثارش دیده می‌شود. این هنرمند در این‌باره می‌گوید: نقاشی‌هایم را در سبک خاصی محدود نمی‌کنم، اما این‌طور که افراد باصلاحیت درباره کارهایم نظر داده‌اند، گفته‌اند که کارها اکسپرسیونیست هستند و برخی هم عنوان کردند که کوبیسم در کارها دیده می‌شود.

در آثار براتپور تضادهایی هم به چشم می‌خورد. از جمله چهره تکیده زنی رنجور که در شناسنامه اثر، عنوان متضاد «شادی» را می‌بینیم. براتپور درباره این تضاد چنین پاسخ می‌دهد: فکر می‌کنم زنان هر قدر هم که شاد باشند، حالتی بینابینی از شادی و غم را دارند. حتی اگر یک خانم، واقعا هم شاد باشد، باز هم تماما شاد نیست. برهمین اساس من از قبل عنوان کارها را انتخاب نمی‌کنم و در حین کار از روی حس اثر، عنوان را انتخاب می‌کنم.

نمایش چالش با رنگ‌ها

از دیگر هنرمندان حاضر در این نمایشگاه زیبا ویشته است. کارهای او بیشتر بر موضوع طبیعت شکل گرفته‌اند. البته آن‌طور که این هنرمند می‌گوید، کارهایش بیشتر فیگوراتیو هستند، اما برای تنوع آثار این نمایشگاه کارهایش درباره طبیعت را عرضه کرده است.

از ویژگی‌های تابلوهای به نمایش درآمده ویشته، تداعی فصل‌هاست. او می‌گوید: شاید هیچ وقت همزمان نتوان شاهد دیدن برف روی درختی بود که برگ‌هایش قرمز هستند، اما من درونم را روی بوم تجلی می‌کنم. آدورنو می‌گوید هنر به این علت اجتماعی است که منتقد جامعه است، حال اگر این را بسط دهیم می‌توانیم در هر زمینه‌ای نقد کنیم و هر چیزی را به چالش بکشیم. من دوست داشتم این چالش را با رنگ‌ها و فصل‌ها داشته باشم.

دیگر هنرمند حاضر در این نمایشگاه شهلا صفارزادگان است. یکی از آثار به نمایش درآمده این هنرمند جزو آثار برگزیده جشنواره تجسمی فجر است. دیگر اثر او هم از برگزیدگان دوسالانه هنرهای تجسمی است. کارهای صفارزادگان فیگوراتیو و مدرن هستند. او نیز کارهایش را براساس ناخودآگاهش خلق می‌کند و به گفته خودش موقع خلق اثر، قلم‌مو را حس نمی‌کند. صفارزادگان هم 20 سال سابقه نقاشی دارد و در چند نمایشگاه گروهی شرکت کرده است.

علاقه به نقاشی از کودکی و نیز لذت بردن از فعل نقاشی صرف‌نظر از برگزاری نمایشگاه یا فروش آثار، حرف مشترک هر چهار هنرمند حاضر در نمایشگاه ارسباران است؛ هنرمندانی که با وجود آثار پیچیده‌شان از آرامش می‌گویند و مخاطبان را به دریافت این آرامش دعوت می‌کنند.

سجاد روشنی