این درحالی است که برای استفاده بهینه از این ارقام جادویی، لازم است از فناوریهای نوین و همچنین تخصص شرکتهای دانشبنیان کمک گرفت؛ شرکتهایی براساس اصول اقتصادمقاومتی که باید از سوی مسئولان و مقامهای دولتی مورد حمایت تمام و کمال قرار گیرند تا زمینه حضورشان در تولید ناخالص ملی کشورمان افزایش یابد.
یکی از زیرمجموعههای مهم استفاده از صفر و یکهای دیجیتالی مربوط به چاپگرهای مختلف است و خوراک اصلی اغلب آنها کارتریجهایی است که تا امروز بیشتر از کشورهای مختلف به داخل ایران وارد میشده و ظاهرا مدتی است تولیدکنندگان داخلی هم در این زمینه وارد شدهاند تا کفه ترازو را به نفع تولیدات داخلی سنگینتر کنند.
بر همین اساس با فضلالله شربتی از تولیدکنندگان کارتریج گفتوگویی داشتهایم که توضیحاتی در این زمینه به ما میدهد .
آیا برآوردی از میزان مصرف کارتریج در کشورمان دارید؟
بله. با توجه به اهمیت حضور چاپگرهای مختلف در فعالیتهای روزانه ما و بخشهای مختلف، پیش بینی میکنیم تقریبا سالانه یک میلیون عدد کارتریج از انواع مختلف در کشورمان مورد نیاز است که این روند با حضور هرچه بیشتر چاپگرهای مختلف میتواند روبه افزایش باشد.
برآورد شما از حجم بازار کارتریجهای داخلی و خارجی چیست و قیمت وارداتی آنها چقدر است؟
با توجه به آنچه تا امروز در بازار تجربه کردهایم، هنوز اعتماد خریداران به کارتریجهای داخلی زیاد نیست، بنابراین بیشترین بخش توسط محصولات وارداتی تامین میشود که به طور متوسط برای واردات هر یک از آنها به 70 دلار نیاز داریم، درحالی که هزینه تولید همین کارتریج با کیفیت کاملا رقابتی تنها ده دلار است.
کافی است به میزان مصرف یک میلیون عدد کارتریج سالانه کشورمان توجه داشته باشیم که با متوسط قیمت 70 دلاری وارد میشوند و این تعداد در صورت تامین از تولیدات داخلی تنها ده دلار هزینه خواهد داشت پس میتوانید با یک حساب سرانگشتی ببینید میزان صرفهجویی ارزی فقط در این زمینه چقدر خواهد بود. البته این فقط مبلغ صرفهجویی ارزی است، چون بحث اشتغالزایی نیز در این میان قابل توجه خواهد بود.
بازار کارتریج در ایران را چگونه ارزیابی کردهاید؟ آیا کنترل کیفیتی در این زمینه وجود دارد؟
واقعیت این است که بازار کارتریج بسیار آشفته است. گستردگی و وسعت بازار باعث شده بحث تقلب و سودجویی در این زمینه کاملا قابل توجه باشد.
در حال حاضر هیچ نظارتی بر اغلب کارتریجهایی که در بازار با نام تجاری اصلی توزیع میشوند، نیست و بهرغم این که مسئولان اعلام میکنند کنترل دقیق دارند اما تقلب در این بازار بیداد میکند. به همین دلیل مصرف کننده نیز به دلیل آگاهی نداشتن از محصولاتی که فقط آرم برندهای معتبر را یدک میکشند، راه را برای واردات این کالاهای جعلی باز میکند. از این رو سهم واحدهای تولیدی و فعال در این زمینه اصلا قابل توجه نبوده و نیاز به حمایت و نظارت تشکلها، اتحادیهها، وزارتخانهها و نهادهای نظارتی برای رشد دارند. نا گفته نماند در سالهای اخیر وزارت صنعت، معدن و تجارت کشورمان، تولید کارتریج را جزو توانمندیهای داخلی قرار داده است و به این ترتیب روی بحث واردات کنترل بیشتری میکند.
قاچاق در این صنف به چه صورتی است؟
با توجه به پایین بودن تعرفه واردات به نظر بنده قاچاق کارتریج اصلا وجود ندارد ولی در عوض کالای تقلبی به وفور یافت میشود. تعرفه واردات کارتریج 5 درصد است، بنابراین واردکنندگان، وارد بازی قاچاق و مشکلات بعدی آن نمیشوند اما نظارتی بر کیفیت محصولات وارداتی نیست که این قضیه مشکلساز شده است. واردکنندگان به واردات محصولات بیکیفیت اقدام میکنند و پس از ترخیص آن با استفاده از امکانات موجود در ایران محصول بیکیفیت را در بستهبندی برندهای معتبر قرار داده و با قیمت محصولات اصلی به فروش میرسانند، این روند تقلب در زمینه کارتریج است که باید جلوی آن گرفته شود.
مهمترین معضل تولید در این زمینه چیست؟
بزرگترین مشکل ما، رقابت ناسالم کارتریج در بازار است. بعلاوه رقابت با کارتریجهایی با نام جعلی که تولیدات داخلی را نیز به یدک میکشند، یکی دیگر از مشکلات است.
براساس سیاستهای اقتصاد مقاومتی، شرکتهای دانشبنیان باید مورد حمایت دولت قرار گیرد، آیا این اتفاق در روند فعالیت اقتصادی شما صورت گرفته است؟
خیر. تا این لحظه در مدت زمان 20 ساله تاسیس شرکت، هیچ گونه حمایتی صورت نگرفته است. امسال صحبتهایی درخصوص سرمایه در گردش شرکتهای تولیدی صورت گرفته است که امیدواریم به نتیجه مطلوبی برسد.
مهدیه آخوندزاده - اقتصاد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد