گفت‌وگو با امیررضا دلاوری، بازیگر سریال پریا

«پریا» درباره ایدز آگاهی می‌دهد

سیامک صفری، بازیگر سینما و تلویزیون:

تلاش کردم نقش آدم با کلاس را بازی کنم!

سیامک صفری بیش از دو دهه است در تئاتر فعالیت می‌کند و چند سالی است در تلویزیون هم حضور جدی دارد و نقش‌های منفی و عجیب و غریبی را در قاب کوچک بازی کرده است.
کد خبر: ۹۲۹۰۹۷
تلاش کردم نقش آدم با کلاس را بازی کنم!

شخصیت مرد کوفی سریال مختار، مال خر سریال گاو صندوق، دیو بدقیافه سریال آب پریا، مرد سرایدار خاطرات مرد ناتمام، پیرمرد آلزایمری و تنهای منهای دو، اوستا معمار سربه هوای اهل قبور، آقا محمدخان سیاس و حیله‌گر شکار روباه، رئیس باند آلزایمری فیلم اعترافات ذهن خطرناک من ـ که به خاطر آن کاندیدای دریافت سیمرغ بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم فجر شد ـ ازجمله بازی‌های ماندگار صفری هستند.

او با کارگردان‌هایی چون ابراهیم حاتمی‌کیا، فرهاد مهندس‌پور، داوود رشیدی، نادر برهانی مرند، دکتر علی رفیعی و... همکاری کرده است.

راز موفقیت مجموعه‌های خانوادگی با تم کمدی مثل مجموعه بچه‌ها نگاهمان می‌کنند در بازپخش چیست؟

این نوع سریال بر جایگاه و اهمیت خانواده تاکید دارد و تمام اعضای خانواده در یک مجتمع در کنار هم زندگی می‌کنند و این حضور در کنار هم در مواقع سختی باعث می‌شود به هم کمک کنند و ارتباطات قوی خانوادگی باعث از بین رفتن خیلی از مشکلات اجتماعی و ترویج زندگی سالم می‌شود و از طرفی فرهنگ تشویق به ازدواج را در بین جوان‌ها که متاسفانه این روزها کمرنگ شده پررنگ می‌کند. داستان جذاب سریال هم خیلی برای مخاطب جذاب است.

تا قبل از حضور در بچه‌ها نگاهمان می‌کنند نقش وکیل بازی نکرده بودید؟

نه، اولین تجربه بازیم در نقش وکیل بود و آدمی بود که بر اثر خطا کاری پرونده، وکالتش باطل شده و بر اثر سوءتفاهمی رابطه‌اش با زنش شکرآب می‌شود. تقابل رشید با زن جدی و عصبانیش لحظات کمیک جذابی را در سریال به وجود می‌آورد. البته نوع رفتار بین باجناق‌های خانواده که در جاهایی بنا به منافع مشترک در کنار هم و در جاهایی در تقابل هم قرار می‌گیرند هم جذاب است.

یکی از ویژگی‌های بازیگری شما راحت بازی کردن نقش آدم‌های رئال عادی مثل بنا، کاسب، شرخر و... است.

در تئاتر چنین نقش‌هایی را زیاد بازی کرده‌ام.

در سریال بچه‌ها نگاهمان می‌کنند که جنبه‌های کمدی دارد در برخی از صحنه‌های دو نفره بخصوص با آتیلا پسیانی به خوبی در بازیتان کمدی موقعیت دوطرفه‌ای شکل گرفته بود...

بله، آتیلا پسیانی هم سابقه تئاتری دارد و در صحنه‌های دو نفرکه اغلب دو نفرشان به ظاهر جدی هم بودند با بروز اتفاقی ساده موقعیت‌های طنز خنده‌داری با توجه به سوتی‌های رشید و عصبانی بودن پدرزنش به وجود می‌آمد و برای من هم بازی در این صحنه‌ها خیلی جذاب بود.

آیا رشید با توجه به شغل وکالتش آدم آب زیرکاه و رندی به نظر نمی‌رسد؟

این آدم تا حدی رند و جلب به نظر می‌رسد و تمام تلاشم را کردم که در معدود دفعاتی که نقش آدم باکلاس و خوش‌پوش را بازی کردم موفق عمل کنم و مخاطب با نقشم ارتباط برقرار کند. برای خودم هم بازی در چنین نقشی تازگی داشت و سعی کردم درست نشانش بدهم. آدم‌هایی که شاید دور و برمان زیاد دیده باشیم.

معمولا برای این ‌که از مهلکه و گندهایی که به بارآورده به سلامت عبور کند دست به مظلوم‌نمایی می‌زد...

بله، برای این‌که شر و شور زن و پدر زن خشن و قلدرش گریبانش را نگیرد، قیافه حق به جانبی می‌گیرد.

با اغلب بازیگران سریال بچه‌ها نگاهمان می‌کنند در خیلی از کارها همبازی بودید، این مساله برایتان چه ویژگی‌هایی دارد؟

با آتیلا پسیانی، شبنم مقدمی و میرطاهر مظلومی در چند سریال و تئاتر همبازی بودم و این شناخت متقابل به ما کمک می‌کرد در کمترین زمان ممکن به یک درک مشترک از فضای کار و نقش‌هایمان برسیم و بده و بستان‌های بازیگری انجام شود.

از بازی در این سریال خاطره‌ای دارید؟

کار خوب، صمیمی و گرمی بود و چون اغلب سکانس‌ها در یک مجتمع فیلمبرداری می‌شد در طول کار مثل یک خانواده در کنار هم بودیم و صبوری و خونسردی حمید رضا صلاحمند هم باعث می‌شد در فضایی آرام و بدون تنش کار کنیم.

سال‌های گذشته در کارهای کودکانه مثل سریال آب پریا به کارگردانی مرضیه برومند حضور موثری داشته‌اید. کار برای کودکان برایتان چه ویژگی‌هایی دارد؟

خیلی برایم جذاب است. مخاطبان کودک مخاطبانی هستند که واکنش‌هایشان صادقانه، بدون رودربایستی و بدون حاشیه است و تکلیف من بازیگر و هنرمند با این مخاطبان روشن است.

براساس چه ویژگی در شهر موش‌ها با مرضیه برومند همکاری کردید؟

همه می‌دانند مرضیه برومند از بزرگان سینما در حوزه کارهای کودک و نوجوان است و همه کارهایش مورد توجه مخاطب خردسال و بزرگسال است. فیلم ـ مجموعه تلویزیونی شهر موش‌ها هم قسمت نخستش در دهه 60 ساخته شده و اثر محبوب و پرمخاطبی بوده است و کار ماندگار در حوزه سینمای کودک محسوب می‌شود و نسل‌های مختلفی از کودکان ایرانی با این فیلم ارتباط برقرار کرده‌اند.

از دیدن فیلم شهر موش‌ها در دهه 60 خاطره‌ای دارید؟

آن موقع بیست ساله‌ و کار در تئاتر را به تازگی شروع کرده بودم و این فیلم را خیلی دوست داشتم و شخصیت‌های محبوب و بامزه‌ای در قالب موش‌های دوست‌داشتنی وجود داشتند که در آن زمان یادم می‌آید آدم‌های بزرگسال هم به دیدنش می‌رفتند و باعث تفاوتش با سایر کارهای کودکانه می‌شد.

کودک درونتان قوی است؟

آنقدر قوی که از حضور در شهر موش‌های 2 کلی لذت بردم.

ارتباطتان با کودکان به چه نحوی است؟

ارتباط خوبی دارم و دنیایشان را که تخیل محض است می‌فهمم و تخیل هم یکی از ابزارهای مهم کار بازیگری است.

در سال‌هایی که در تئاتر کار می‌کردید آیا تئاتر کودک هم کار کرده بودید؟

دوره‌ای در اوایل دهه 60 تئاتر کودک کار می‌کردم و برایم دیدن مخاطب کودک از نزدیک که با بازیم ارتباط برقرار می‌کرد فوق‌العاده لذتبخش بود.

بازی در کارهای کودکانه با بازی در کارهای بزرگسالان چه تفاوت‌هایی دارد؟

در دنیای بچه‌ها دروغگویی و سیاهی جایی ندارد و باید با آنها صادق باشید تا باورتان کنند و این بازی را برای ما سخت‌تر می‌کند.

موقعی که مرضیه برومند به شما حضور در شهر موش‌ها را پیشنهاد داد چه حسی داشتید؟

برایم خیلی مهم بود و موقعی که روز اول به استودیو برای ضبط صدا رفتم کار را خیلی فوق‌العاده دیدم و خیلی خوشحال شدم که این فرصت همکاری به وجود آمد.

آیا کار کودک نیاز به حوصله و دقت زیادی است؟

بله، کار کودک انجام دادن از عهده هر کسی برنمی‌آید و به همین دلیل است که کارهای کودک انگشت‌شمار و کم هستند و کمتر نشانی از منفعت طلبی، مسائل مادی و اقتصادی در کارهای کودک وجود دارد.

در شهر موش‌ها جای رئیس گربه‌ها حرف زدید. چقدر در بحث صدا سراغ تیپ‌سازی رفتید؟

اینها مسائلی هستند که بیانش کمی دشوار است و باید صدا را شنید و در موردش اظهارنظر کرد. مرضیه برومند پلان به پلان دیالوگ‌های گربه را در اختیارم قرار می‌داد و در کنارش فیلم را یکبار کامل دیدم و اتفاقات، موقعیت‌ها و حس و حال صحنه‌ها و صداها را مرضیه برومند به دقت کنترل می‌کرد تا همه چیز درست سر جایش با بهترین کیفیت باشد و من هم تلاش کردم خودم را دست کارگردان بسپارم و آن چیزی را که می‌خواهد انجام بدهم.

آیا قبول دارید هیچ گاه نتوانستید نصف توانایی‌هایتان را که در تئاتر دارید در بازیگری تلویزیون و سینما نشان بدهید؟

فرصت‌های خوبی برای بازیگری در سینما نداشتم که بتوانم توانایی‌هایم را نشان بدهم. نقش‌ها آنقدر پستی و بلندی نداشت که من را وارد چالش کند.

به نظر می‌رسد به بازی در نقش آدم‌های منزوی و عجیب و غریب علاقه پیدا کرده‌اید؟

این استنباط من از این نقش‌هاست شاید هومن و علیرضا امینی نظر دیگری داشته باشند.

معمولا در نقش‌هایتان کمتر در قالب مرد خانواده بازی کرده‌اید؟

ان‌شاءالله دوستان کارگردان از این به بعد این جور نقش‌ها را بیشتر به من پیشنهاد می‌کنند! (با خنده)

با خبیث بودن نقش‌ها مشکل دارم

از شانس من این نقش‌ها را به من ارجاع می‌دهند! البته با خبیث بودنشان مشکل دارم و آنها را خبیث نمی‌دانم. در آب پری ابروخان شخصیتی که بازی کردم درعین بدجنس بودن بامزه بود و واکنش بچه‌ها با نقش خوب بود. این جناب گربه شهر موش‌ها هم چنین ویژگی‌های مشابهی دارد و برای بچه‌ها دوست‌داشتنی است.

هونام حقانی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها