ضرورت مشارکت بخش خصوصی در حل مشکل بیکاری

از این‌رو لازم است در کشورمان ایران نیز مسئولان صادقانه بپذیرند که بیکاری امروز به مرز بحران رسیده و باید راهکارهای اصولی و علمی برای کنترل آن به‌کار بگیریم، چون امروز تهدید اصلی جامعه اسلامی ایران حضور نیروهای داعش نیست؛ بلکه آتش زیر خاکستر بیکاری می‌تواند به مراتب مشکلات عمده‌تری برای کشورمان ایجاد کند.

اما سوال اینجاست که برای رسیدن به این واقعیت و شناخت راه‌حل‌های اصولی، چه‌کاری باید انجام دهیم. در این زمینه لازم است، ابتدا به این واقعیت توجه داشته باشیم که متولی ایجاد شغل در ایران کیست؟ آیا واقعا دولت تنها مجری ایجاد شغل در کشور است یا این‌که نهادهای دیگر و بخش خصوصی باید همگام با دولت گام برداشته و ایجاد شغل کنند؟ به همین دلیل بدنیست بدون هرگونه رویاپردازی و البته با توجه به تجارب دیگران در این زمینه، متولی اصلی را شناسایی و به جامعه معرفی کنیم.

از سوی دیگر براساس اصول علمی فعالیت و تحرک، بخش خصوصی می‌تواند زمینه ایجاد اشتغال دائم را فراهم کند. به همین دلیل لازم است دولت با تدوین قوانین اصولی در جهت ایجاد اشتغال و حمایت از بخش خصوصی گام برداشته و به این بخش اجازه دهد با اطمینان در جهت تولید شغل گام بردارد.

نکته پایانی این‌که درباره تعریف افراد شاغل باید کاملا حساب‌شده برنامه‌ریزی کنیم، چون امروز مسئولان با استناد به برخی تعاریف بین‌المللی می‌گویند «کسی که یک ساعت در روز کار کند؛ شاغل به حساب می‌آید»، اما آیا واقعا با در نظر گرفتن مبلغ حقوق یک ‌ساعت، یعنی چیزی حدود 3700 تومان، کسی می‌تواند زندگی خود را اداره کند؟

اولیاء علی‌بیگی - رئیس کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور