«مهین» روی «ایران» را سفید کرد

وقتی سال 1351 حکم اعدام ایران شریفی به جرم قتل دو کودک اجرا شد، هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد، 36 سال بعد یعنی در زمستان 87، با قاتلی سریالی به نام مهین روبه‌رو شویم؛ زنی که به عنوان اولین قاتل سریالی زن در تاریخ ایران شناخته می‌شود.

در فاصله زمانی بهمن 87 تا اردیبهشت 88، پنج قتل در قزوین رخ داد که همگی بجز یک مورد به یک شیوه رخ داده بود. زنان مسنی که ابتدا با آبمیوه مسموم و بیهوش شده و پس از آن با کیسه نایلونی که روی سرشان کشیده شده بود، خفه شده بودند. نقطه اشتراک دیگر این قتل‌ها طلاهایی بود که به سرقت رفته بود. نبود آثار ضرب و جرح نشان می‌داد مقتول‌ها به قاتل اطمینان داشتند و همین نشانه، زن بودن قاتل را تقویت می‌کرد.

در نهایت مهین در چنگال قانون اسیر شد و در اعترافاتش از 25 میلیون چکی که دست طلبکار بود، گفت. همین بدهی چندمیلیونی هم او را وادار به سرقت کرده بود، اما برای این که طعمه‌ها او را شناسایی نکنند، آنها را به قتل می‌رساند. اولین طعمه مهین زنی مسن بود که به قصد رفتن به آزمایشگاه خانه را ترک کرده بود، ولی جسدش روز بعد در جاده‌های خاکی الموت پیدا شد. براساس آنچه مهین اعتراف کرد، او طعمه‌ها را به بهانه شباهتشان به مادرش سوار ماشین می‌کرد و بعد با تعارف آبمیوه مسموم، آنها را بیهوش کرده و به قتل می‌رساند. مهین، مادر دو دختر و از نگاه دوستان و آشنایانش یکی از بی‌آزارترین آدم‌ها بود، ولی برای رهایی از طلبکار و بدهی، دست به اقدامی جنون‌آمیز زد؛ اقدامی که قصد داشت تا اتمام بدهی‌اش آن را انجام دهد و اگر دستگیر نمی‌شد، حتما قربانیان بیشتری داشت.