میتوان گفت پدیده سینما در ایران برخلاف سایر ممالک بهعنوان یک هنر مردمی در کوچه و بازار و محافل عمومی شکل نگرفت، بلکه توسط دستگاه حکومتی مظفرالدین شاه و عوامل این دستگاه به این سرزمین وارد شد. به همین دلیل از همان ابتدا، ماجراها و محتوای آن بیشتر با منش و تفکر همان طبقه خاص واردکننده مرتبط بود و کمتر ارتباطی با زندگی مردم و قاطبه ملت پیدا میکرد.