محمد دایی: تا به حال یک دقیقه هم با علی قهر نبوده ام/ بدون برادرم یک لحظه هم در فوتبال نمی مانم/ پرسپولیس از همین حالا قهرمان است

به گزارش جام جم آنلاین ، محمد 49 ساله یکی از «آقا معلم» های لیگ برتر فوتبال محسوب می شود. او که مهندسی مکانیک خوانده بازنشسته آموزش و پرورش به شمار می رود. برادر بزرگ تر علی دایی هم اکنون دستیار بردارش در نفت تهران است و با تیمش فینال مهم جام حذفی را در پیش رو دارد. علی و محمد انگار دو قلوهای همسان هستند. حتی علائق آنها هم مشترک است. از علاقه به فوتبال گرفته تا فعالیت‌های تجاری. او عصر یکی از روزهای بهمن ماه به روزنامه جام جم آمد و پاسخگوی سوالات ما شد....

نفت مدتی بود که خوب نتیجه می گرفت و تا رده سوم لیگ هم رسید. چه اتفاقی افتاد که یکدفعه همه چیز به هم ریخت و از رده سوم به پایین تر صعود کردید.

تیم ما مثل بقیه تیم ها نبود. بدنسازی را دیر شروع کرد و دیر هم بسته شد و تقریبا صاحب نداشت. آن چیزی که مانده بود را جمع و جور کردیم ، یعنی فقط با 12، 13 بازیکن. قطعا این تعداد بازیکن برای لیگ و جام حذفی کافی نیست به خصوص از آنجایی که خطر مصدومیت هم هست. البته تیم ما در جام حذفی خوب نتیجه گرفت. برنامه ریزی کرده بودیم که در نیم فصل چند بازیکن را جذب کنیم. متاسفانه مشکلات مالی این اجازه را به ما چندان نداد. از سویی تعداد بازی های زیاد چه در جام حذفی و چه در لیگ آن هم با این تعداد بازیکن برای ما بسیار مشکل بود. به ما فشار زیادی آورد. می دانستیم اگر جایگزینی برای بازیکنان اصلی نداشته باشیم یک جای کار با مشکل روبرو می شویم. متاسفانه فشار زیادی که به بازیکنان وارد شد مشکلات زیادی را در برخی از دیدارهای لیگ برتری رقم زد. بازیکنان ما با کمک فدراسیون و کمیته داوران محروم شدند و علاوه بر آن چند مصدوم هم داشتیم. با این شرایط موعد دیدار با تیم های استقلال و سپاهان هم فرا رسید. در این دو بازی مشکل کمبود بازیکن داشتیم. تیمی که با 12، 13 بازیکن بسته بشود و پس از آن بازیکن مصدوم و محروم هم روی دستش بماند قطعا ناقص می شود. در دیدار با استقلال همین مشکلات را داشتیم و علاوه بر آن در آن دیدار مشکلات داوری متعددی را هم شاهد بودیم. الان با این شرایطی که داریم خیلی هم خوب است به فینال رسیده ایم. البته در لیگ هم با تیم سوم ، چهارم لیگ سه ، چهار امتیاز بیشتر فاصله نداریم.با این توانایی که ما داریم می توانیم همه چیز را جبران کنیم. در یکی، دو مسابقه نتیجه لازم را بگیریم دوباره روی غلتک می افتیم.

فینال مهمی را در پیش دارید.
ما برای فینال برنامه های زیادی داشتیم. در چند پست نیاز به مهره به شدت احساس می شود. بازی خیلی سختی مقابل تراکتور در فینال داریم و برای رسیدن به این فینال تیم های بزرگی را شکست دادیم. در این فینال باز هم کمبود بازیکن خواهیم داشت. دستمان بسته است اما سعی می کنیم با همان بازیکنانی که در اختیارمان هستند پیروز فینال جام حذفی باشیم.

شانس شما این است که تراکتورسازی از نقل وانتقالات محروم شده و طی هفته های اخیر با مشکلات زیادی روبرو شده است. این باید به نفع تیم شما در فینال باشد.
نه اینطور هم نیست . درست است که دو سه بازیکن خوب خود یعنی امید عالیشاه، احمد نورالهی و هاشم بیک زاده را نمی توانند استفاده کنند اما باید توجه کرد که تراکتورسازی از ابتدای فصل هم اینها را نداشت. اینها را نیم فصل اضافه کرد.

اما سروش رفیعی برای شان وزنه ای بود اما این بازیکن به پرسپولیس پیوست.
نه، شما بخواهید مهره های تراکتور را نسبت به ما حساب کنید آنها سه برابر ما بازیکن دارند.

فینال یک هفته پس از اتمام لیگ برگزار می شود، شما فرصت کافی برای آماده شدن جهت حضور در فینال جام حذفی را خواهید داشت.
ببینید ما همینی که هستیم. نه می توانیم بازیکن اضافه کنیم نه می توانیم بازیکن کم کنیم. البته شاید به خاطر مصدومیت و محرومیت کمتر هم شویم اما قطعا زیادتر نمی شویم.

گویا پاشنه آشیل تیم شما آسیب دیدگی است.
بله متاسفانه. ما جایگزین نداریم.

آندرانیک تیموریان هم که به تیم شما پیوست. اینطور هم نیست که هیچ بازیکنی را نگرفته باشید.
بله همین طوراست. آندو به تیم ما اضافه شده است.

قرار است آندو کاپیتان تیم شما باشد؟
نه چنین قراری نداریم.

یک جا اشاره کردید به داوری هایی که به نفع تیم استقلال و سپاهان است و به ضرر شما. بیشتر توضیح می دهید.
در لیگ برتر ببینید بازی با استقلال باختیم. در آن ضربه ای را برای استقلال آزاد اعلام کردند که اصلا درست نبود. همان هم گل شد و ما یک بر صفر باختیم. من خودم به وضوح دیدم خطایی نبود که ضربه آزاد اعلام شود. در بازی با سپاهان هم یک پنالتی به سود تیم ما نگرفتند و در مقابل آنها یک پنالتی زدند و ما باختیم. دو بازی پشت سر هم از اشتباهات داوری ضرر کردیم. البته من نمی گویم داوران از قصد اینگونه تصمیم گیری می کنند اما شرایط فوتبال ما به گونه ای شده که اشتباه زیاد رقم می خورد. داوران در فوتبال ما به هیچ عنوان از لحاظ مالی تامین نیستند. از سویی فشاری که تماشاگران روی داور می آوردند و فحاشی هایی که رقم می خورد باعث می شود روی آنها بار روانی بالایی تحمیل شود. در بازی با استقلال تماشاگران از دقیقه پنجم به داور ناسزا می گفتند ، در دیدار با سپاهان هم همین طور. وقتی داور نه امنیت مالی داشته باشد و نه امنیت روانی و جانی قطعا تمرکز خود را از دست می دهد و در نتیجه اشتباهات هم پیش می آید. متاسفانه این اشتباهات بیشتر برای تیم هایی است که پول ، تماشاگر و پیشتیبان ندارند. برای تیم های بزرگ تر کمتر این مشکلات داوری پیش می آید. جنگ کردن دراین شرایط واقعا سخت است.

تیم شما چند چهره جوان رو کرده است. علی دایی در هر تیمی که برود توجهش به جوان ها و جذب کردن آنهاست. این برنامه این فصل هم در نفت اجرا شد.
تیم ما بازیکنانی را در ابتدای فصل جذب کرد که همگی جوان بودند و در تست ها پذیرفته شدند. کمتر تیمی پیدا می شود که به بازیکنان جوان بها بدهد. زمان بیشتری داشتیم قطعا جوانان بیشتری جذب می کردیم. ما بازیکنی در ترکیب تیم داریم که امسال برای نخستین بار در لیگ برتر و اصلا برای نخستین بار در ورزشگاه آزادی بازی کرده است. هر چقدر بیشتر به جوانان بها بدهید بیشتر می درخشند.

چند هفته ای محمد قاضی در خط حمله نفت حضور نداشت و در همان چند هفته هم در خط حمله ضعیف شدید. اینطور نیست؟
بله همین طور است. مصدوم و محروم زیاد داشتیم. ما برای قاضی هم جایگزین خوبی نداشتیم. اصلا بازیکنی در تیم ما محروم یا مصدوم شود ما دیگر جایگزینی برای آن نداریم. تیم پرسپولیس در خط حمله خود پنج بازیکن خوب دارد که اگر یکی از آنها مصدوم شود جایگزینان خوبی برای او دارند اما این اتفاق در مورد تیمی مانند نفت صدق نمی کند. در نقل و انتقالات هم دستمان آنچنان باز نبود که بتوانیم هر بازیکنی را که خواستیم جذب کنیم.

از لحاظ اسپانسر مشکل دارید؟
تیم ما همه جوره مشکل دارد. مساله واگذاری تیم هم صد در صد انجام نشده است.

البته شانسی که دارید این است که مدیر باشگاه نفت خود یک فرد تمام ورزشی است.
بله خدا رو شکر ولی مدیریت به تنهایی کاری نمی تواند کاری کند و باید منابع مالی خوبی هم در اختیار باشد. شرایط تیم نفت از نظر مالی بسیار سخت است. به هر حال ما با بضاعتی که داریم کار می کنیم.

ماجرای قهر شما با برادرتان علی باز هم شایعه شده است. همانند زمانی که در پرسپولیس بودید باز هم گفته می شود ماه هاست با هم صحبت نمی کنید و این قهر طولانی باعث افت شدید نفت در لیگ برتر شده است. درست است؟
این را زمانی که پرسپولیس بودم شنیدم. ما پنج تا برادر هستیم. پدر خدا بیامرزم می گفت شما عین انگشتان دست هستید ، اگر با هم باشید هیچکس نمی تواند شما را بشکند. اما اگر تک تک باشید قطعا شکست میخورید. پدرم حرف درستی می زد.تا الان اتفاقی نیفتاده که من و علی حتی یک دقیقه از هم دلخور باشیم.

این پیوند برادری قطعا باعث شده که روی پیشرفت یکدیگر تاثیر بگذارید، شما روی برادرتان و برادرتان روی شما.
این فقط در مساله فوتبال نیست، ما در مساله کاری هم به یکدیگر کمک می کنیم. این پیوند محکم برادری فقط بین من و علی نیست، بین ما پنج برادر است. هیچ عاملی باعث نمی شود که ما از هم دوری کنیم. «با هم بودن» در موفقیت ما پنج برادر تاثیر صد در صد مثبت داشته است.

علی دایی در یکی از مصاحبه هایش گفته بود در زمان جوانی یعنی وقتی که به طور مدوام بین تهران و اردبیل در رفت و آمد بود یکی از برادرهایش که معلم بود خرج او را می داد. منظورش شما بودید؟
ما از اول چیزی به نام «مال من» نداشتیم. هر چیزی داشتیم مشترک بین همه ما بود. الان هم هر چه داریم مشترک است. از اول هم با هم کار کردیم. من دومین برادر در بین پنج برادر هستم. این شرایط سنی که ما اکنون داریم دیگر از اینکه برای یکدیگر تصمیم بگیریم گذشته است، شاید در زمان جوانی برای یکدیگر تصمیم گیری می کردیم اما اکنون چنین نیست. هر کسی زندگی خودش را دارد ولی به هر حال مشورت در زمینه های گوناگون وجود دارد.

آقای دایی فکر می کنید امسال چه تیمی قهرمان لیگ برتر میشود؟
پرسپولیس قهرمان شده است! مساله اصلا مبهم نیست. از ابتدا هم مشخص بود. پرسپولیس هم به معنای واقعی تیم است و هم حمایت می شود. در این فوتبال نه بازیکن به تنهایی می تواند کاری کند، نه مربی و نه بازیکن. اینها همه باید با هم باشند و البته پول هنگفتی هم بالای سرشان باشد. بازیکن و مربی مفت جایی نمی روند کار کنند. تیم برای اینکه به موفقیت برسد به پول نیاز دارد. پرسپولیس اکنون همه اینها را دارد، بازیکن خوب، مربی، تماشاگر و البته پول. پرسپولیس تیم یک دستی است. از اول هم گفته بودم که پرسپولیس این فصل قهرمان می شود چون چهار سال است روی این تیم کار می کنند. فصل پیش هم باید قهرمان می شد. آن فصلی هم که ما بودیم تیم باید قهرمان می شد(سال 93) اما به مقام دوم رسید. اگر در آن فصل در رابطه با شش بازیکن سرباز فولاد به درستی تصمیم گیری می شد قطعا پرسپولیس به مقام قهرمانی می رسید. آن زمان ما یک سری بازیکن جوان به تیم وارد کردیم. آن زمان خیلی ها به ما می خندیدند که چرا علی آقا بازیکنانی مثل امید عالیشاه و یا مهدی طارمی را آورده است. این بازیکنان آن زمان بچه بودند. حتی پیشکسوتان پرسپولیس هم ایراد می گرفتند که اینها برای پرسپولیس به این بزرگی چند تا بچه آورده اند. امید عالیشاه و مهرداد کفشگری را از از راه آهن آوردیم و مهدی طارمی را از ایرانجوان بوشهر. احمد نورالهی هم دیگر بازیکنی بود که از لیگ دسته یک به پرسپولیس آمد. محسن مسلمان نیز در آن فصل برای نخستین بار راهی پرسپولیس شد. آن زمان هیچکدام اسم و رسمی نداشتند. اما دراین سه چهار سال آنها به بازیکنان خوبی تبدیل شدند.
به هر حال پرسپولیس اکنون بهترین تیم لیگ برتر است.

شما پرسپولیسی هستید؟
من الان نفتی هستم...

کلا می گوییم، برادرتان که مشخصا پرسپولیسی است.
بله همین طور است. صد در صد پرسپولیسی هستیم.

کل خانواده دایی پرسپولیسی هستند؟
نه ما استقلالی هم داریم. باید بگویم ما خودمان فوتبال را با استقلال اردبیل شروع کردیم و من و علی در تیم استقلال این شهر بازی می کردیم. اما در حال حاضر نفتی هستیم.

شما پنج برادر همگی ورزشکار ، مهندس و آموزش پرورشی هستید. چه شد که خانواده دایی تا این اندازه مهندس پرور، معلم پرور و فوتبالیست پرور شدند، تاثیر پدرتان بود یا مادر؟
قطعا تحت تاثیر هر دو بود. برادر بزرگم مهندسی شیمی خواند، من مهندسی مکانیک، علی هم مهندسی متالوژی. دو برادر دیگرم هم کشاورزی و برق خواندند. پدر ما از اول هم دوست داشت ما درس بخوانیم. او می خواست ما با درس گلیم خود را از آب بکشیم بیرون. ولی شرایط به گونه ای شد که ورزش و بازارکار هم به آن اضافه شد. همراه با ورزش هم درس خواندیم هم کار کردیم. از زمانی که خودم را می شناسم هم درس می خواندم، هم ورزش می کردم و هم کاسبی می کردیم.

شهرت برادرتان چقدر زندگی کل خانواده را تحت تاثیر قرار داد؟
صد در صد تحت تاثیر قرار گرفت. ممکن است از دور اینجور به نظر برسد که همه چیز خوشایند بوده است، اما اینطور نیست. البته شهرت علی همین طوری به دست نیامد. در کنارش سختی و خون دل خوردن بود. خدا رو شکر ما راضی هستیم.

شما در فوتبال به کجا می خواهید برسید، محمد دایی در فوتبال میخواهد به کجا برسد؟
ببینید اگر علی آقا در این فوتبال نباشد من یک لحظه در این فوتبال باقی نمی مانم. من فقط میخواهم در کنار برادرم باشم. کار بیرونم بهتر است و به زندگی بهتر می رسم. علی نباشد من هم نیستم.

هیلدا حسینی خواه / جام جم آنلاین