دلیل غیبت برنده بهترین بازیگر مکمل زن؛ «دعوت نشده بود»!

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرآنلاین با توجه به صحبت‌های تازه او به نظر می‌رسد قاسمی به دلیل این‌که دعوت رسمی از او صورت نگرفته به این مراسم نرفته است. البته آن‌طور که خودش می‌گوید دیگر این جوایز دیگر برایش خوشحال‌کننده نیست و او در هر صورت کارش را همان‌طور که بلد است انجام می‌دهد.

ثریا قاسمی به همراه کامبوزیا پرتوی، جزو برندگان سیمرغی بودند که امسال در اختتامیه جشنواره فیلم فجر حضور نداشتند؛ قاسمی به تازگی در گفت‌وگویی که با خبرآنلاین داشته درباره این‌ موضوع گفته است:‌ «من از جشنواره و نتایج‌اش خبر چندانی ندارم و دوستان اطرافم به من گفتند چه اتفاق‌هایی افتاده و حتی آن‌ها به من گفتند که جایزه گرفتم.»

آن‌طور که قاسمی در ادامه اشاره می‌کند به او اعلام نشده که جزو برندگان سیمرغ جشنواره فجر است. این بازیگر درباره این‌که از او دعوت رسمی شده است یا نه، می‌گوید:‌ «من اصلا اطلاع نداشتم که بخواهم به این مراسم بیایم، قاعدتا باید این‌طور می‌بود که زنگ می‌زدند و اطلاع می‌دادند اما این اتفاق نیفتاد. فکر می‌کنم چنین رفتاری جزو آداب دعوت‌های رسمی است که باید به آن‌ها اهمیت داد. وقتی چنین رفتاری صورت نمی‌گیرد طبیعی است که من هم پیگیر نمی‌شوم و حالا هم از هیچ چیز اطلاع ندارم. البته ممکن است یک دعوتنامه‌ای به دفتر تهیه‌کننده فرستاده باشند ولی این مسئله به شخص من ربطی ندارد. وقتی ما می‌خواهیم یک فرد به خصوص را به جایی یا حتی منزل‌مان دعوت کنیم از خود شخص رسما دعوت به عمل می‌آوریم. این کار را حتی با یک تلفن هم می‌توان انجام داد و به نظرم پیش پا افتاده‌ترین حالت ممکن است. حالا ممکن بود من باز هم نروم و نتوانم در مراسم شرکت داشته باشم اما فکر می‌کنم اصول و قاعده چیزی غیر از این رفتار را می‌طلبید.»

این بازیگر پیشکسوت که از رفتار برگزارکنندگان جشنواره دلخور به نظر می‌رسد، صحبت‌هایش را این‌طور ادامه داده است:‌ «من همان‌قدر برای مسئولین جشنواره بی‌اهمیت بودم که آن‌ها برای من. اصلا من جایزه را می‌خواهم چه کار کنم! بهتر است به جای همه این تشریفات و برو و بیاهای تجملاتی که این همه آدم 6 ماه یا یکسال از وقت‌شان را برای 10 روز صرف می‌کنند که آدم‌ها بیایند فیلم ببینند و بعد هم به چهار نفر سیمرغ بدهند، فکری برای ساماندهی وضعیت نا به‌ سامان هنرمندان بیکار و بیمار بکنند. به جای این کارها بیایند چاره‌ای برای حال افرادی که عمرشان را برای صنعت سینما تلف کردند بیندیشند. از فیلمبردار، کارگردان و صدابردار و بچه‌های فنی و سناریست‌ها بگیرید تا هنرپیشه‌ها خیلی‌ها بیکار هستند، چاره‌ای برای آن‌ها بیندیشید. این همه هزینه را اگر بخواهند بین کسانی که شرایط مناسبی ندارند تقسیم کنند خیلی اتفاق بهتری خواهد افتاد، لااقل امورات آن‌ها می‌گذرد. وگرنه جشنواره برای من چه اهمیتی می‌تواند داشته باشد.»

حرف‌های او وقتی جالب‌تر می‌شود که به جایزه‌ای که امسال به او تعلق گرفته نیز علاقه‌ای نشان نمی‌دهد و در پاسخ به این سوال که آیا گرفتن سیمرغ برایش اهمیت نداشته و شیرین نبوده، این‌طور گفته است: «اصلا برایم شیرین نبود. واقعیت این است که گرفتن یا نگرفتن این جایزه اصلا برای من فرقی نمی‌کند. من کارم را در تابستانی بسیار گرم انجام دادم و به تنها چیزی که فکر نمی کردم جایزه بود. این مسائل برای ما دیگر اهمیتی ندارد، این جایزه‌ها برای جوان‌ها که می‌آیند و می‌خواهند مطرح شوند مهم است. شاید آن‌ها از اینکه جایزه بگیرند خوشحال شوند و فکر کنند چیزی تغییر می‌کند اما برای من این صحبت‌ها و جایزه‌ها و سیمرغ‌ها مهم نیست. الان دیگر هیچ چیزی برای من خوشحال‌کننده نیست و طعم شیرینی ندارد، نمی‌توانم دروغ هم بگویم، این مسائل دیگر برای من خیلی دور است.»

از نظر او این‌که بازی‌اش در فیلم «ویلایی‌ها» دیده شده نیز یک امر طبیعی است: «باید همینطور باشد، غیر از اینکه من بازی‌ام دیده شود مگر انتظار دیگری هست؟ من نه اجازه دارم بد بازی کنم و نه بلد هستم. من برای هر کاری تمام سعی و کوشش‌ام را می‌گذارم تا کار خودم را به بهترین نحو انجام دهم و غیر از این هم از خودم توقعی ندارم. حالا کاری که من در آن بازی می‌کنم نتیجه‌اش چه خوب شود چه بد یا برای مثال در مونتاژ و سایر مراحل اتفاقی برایش بیفتد آن چیزی است که دست من نیست، من کارم را درست، تمام و کمال و همان‌قدر که بلد هستم و تا این لحظه یاد گرفتم انجام می‌دهم. هر چه هم بیشتر یاد بگیرم سعی می‌کنم بهتر کار کنم. بقیه مسائل برایم حاشیه‌هایی است که بیشتر هم در دنیای مجازی و این فضاهایی که برای نسل من ناشناس است، اتفاق می‌افتد.»

لحن قاسمی در این گفت‌وگو فقط وقتی درباره فیلم «ویلایی‌ها» و دلیل حضورش در این فیلم صحبت می‌کند نرم می‌شود، او در این‌باره این‌طور توضیح داده است: «فیلم را خیلی زیاد دوست داشتم و برای همین هم قبول کردم تا در این کار بازی کنم. این فیلم سناریوی بسیار خوبی داشت که من دوستش داشتم و نگاه زیبای این فیلم به زن در جهان و نه فقط در ایران برایم دوست داشتنی و حائز اهمیت بود. در دنیای امروز که معضل تضادها، جنگ‌ها، ظلم‌ها مطرح است این فیلم نگاه بسیار زیبایی به نقش زن داشته. تبعات بسیاری از مشکلاتی دنیای امروز را ما به زن، مادر، همسر، دختر، خواهر می‌بینیم و این قصه به نظرم جهانی است و من به این خاطر که نگاهش را بسیار دوست داشتم در این فیلم بازی کردم.»

اما تلاش او آن‌طور که خودش گفته است اصلا به جشنواره و جایزه مربوط نبوده: «باز هم می‌گویم به تنها چیزی که موقع بازی در این فیلم فکر نکردم جشنواره، دعوتنامه و جایزه بود. من تمام تلاشم را کردم که کارم را به بهترین نحو در این فیلم انجام دهم، البته نه فقط من بلکه تمام گروه تلاششان را کردند تا نتیجه زحمات عده زیادی خوب از آب درآید. از مردمی هم که فیلم را دیدند و خوششان آمده تشکر می‌کنم و امیدوارم در زمان اکران هم وقتی فیلم را دیدند از آن خوششان بیاید. قصه این فیلم یک مقدار تلخ است اما این تلخی حقیقت دارد و واقعی است. جهان در حال حاضر ما جهان جنگ زده و پر تشویش و پر از اضطراب برای زن است و این فیلم هم همین قضیه را به تصویر می کشد.»