مشق خود باوری

ایشان از نامزدهای انتخابات خواستند در تبلیغات و برنامه‌هایشان به مردم یک قول دهند: قول بدهند که برای پیشرفت کشور، توسعه‌ اقتصادی و باز کردن گره‌ها، به بیرون از مرزها، نگاه نخواهند کرد بلکه به توانایی‌های ملت و ظرفیت‌های کشور چشم می‌دوزند.

این خواسته مقام معظم رهبری در راستای پیشرفت کشور عنوان می‌شود و باید در دستور کار رئیس‌جمهور دولت دوازدهم قرار بگیرد. وقتی برای حل مشکلات و معضلات کشور نگاه به بیرون داشته باشیم و خودمان را ناتوان جلوه دهیم، دشمن از این موضوع به عنوان اهرم فشار استفاده خواهد کرد. برخی مسئولان وعده‌هایی مانند برقراری ارتباط با کشورهای غربی را در نظر داشتند و این نظریه و تکیه صرفا روی منابع خارجی باعث می‌شود، نه‌تنها مشکلات باز نشود بلکه مشکلات و معضلات بیشتری به وجود بیاید. در این صورت حتما بخش‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور تحت‌تاثیر قرار خواهد گرفت و هرچه این وابستگی بیشتر باشد، نگاه طمع‌آلود آنها را برای رسیدن به اهداف شومشان بیشتر تحریک می‌کند.

راه مقابله‌ای در این زمینه وجود دارد که باید طبق تاکیدات مقام معظم رهبری، نگاه حل مشکلات به داخل باشد. وقتی نگاه ما به ظرفیت‌های درونی و توانایی‌های خودمان باشد، قطعا فشار دشمن کمتر خواهد شد که متاسفانه این موضوع در بدنه اجرایی کشور کمتر مشاهده می‌شود. مصداق بارز اجرای اقتصاد مقاومتی و نگاه به درون، پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس است که با بهره‌برداری از آن، نه‌تنها نیازی به واردات بنزین نخواهیم داشت بلکه می‌توانیم علاوه بر خودکفایی به صادرات بنزین اقدام کنیم که این موضوع خیلی جدی گرفته نشد. در بخش‌های دیگر صنعت نفت نیز این موضوع مشاهده می‌شود که استفاده از خدمات خارجی‌ها نسبت به شرکت‌های داخلی در اولویت قرار دارند.

مصداق دیگر بی‌توجهی به ظرفیت‌های داخلی، بخش نیروگاهی است.خدماتی که امروز شرکت‌های نیروگاهی داخلی انجام می‌دهند در سطح بین‌المللی بوده، اما این استعداد و چرخه کامل را کنار می‌گذاریم و به خارجی‌هایی بها می‌دهیم که ممکن است تراز شرکت آنها از تراز شرکت‌های داخلی کمتر باشد. با استفاده از ظرفیت‌های داخلی این بخش می‌توانیم خدمات خود را به کشورهای دیگر صادر کنیم، نه این‌که بخواهیم وارد کننده این خدمات باشیم. برای به هدف رسیدن این اقدامات کافی است تا نگاه درون‌زا و برون‌نگر را قبول داشته باشیم.

در روابط بین‌الملل قاعده‌ای وجود دارد که نگاه اصلی آن خودباوری و درون‌زایی است. در این روش اگر کشوری ظرفیت‌های خود را باور کند و آن را به همه جهان بشناساند قطعا کشورهای سلطه‌گر از تحمیل سیاست‌های خود برای اداره این کشورها مایوس می‌شوند اما در مقابل اگر متوجه شوند که باور و ریشه حل مشکلات به دست آنهاست، کارهایی را انجام خواهند داد که آن کشور دیگر استقلال سیاسی و اقتصادی نداشته باشد.

این کشورها زمانی که مایوس می‌شوند حاضر به همکاری شده و سیاست سازگارسازی را پیشه می‌کنند و به نوعی تخاصم را کنار می‌گذارند.

در قانون نانوشته جهانی حتما کشوری که ضعیف باشد و نتواند خودش را باور کند و ظرفیت‌های داخلی خود را نبیند، حتما از سوی کشورهای سلطه‌گر تضعیف خواهد شد، اما وقتی مقاومت شود و نگاه به درون باشد آن موقع شروع به همکاری می‌کنند.

ایران طی سال‌های گذشته مقاومت زیادی کرد، اما این مقاومت زمانی داشت و اکنون کشورهای دیگر نمی‌توانند در سیاستگذاری جهان، ایران را کنار بگذارند و این نشانه قدرت بزرگ ایران است. برای افزایش این قدرت باید در بخش اقتصادی خودمان را قبول داشته باشیم و از ظرفیت‌هایی که در اختیار داریم، بهره ببریم. یکی از راه‌های پیشرفت در زمینه اقتصاد، تقویت تولید داخل و تربیت نیروهای زبده در صنعت است. اگر این اقدامات را انجام ندهیم طبیعتا پیشرفتی برای کشور حاصل نخواهد شد، اما زمانی که ایران از نظر تولیدات با کیفیت به بازارهای جهانی ورود کند، قطعا یک کشور قدرتمند اقتصادی، سیاسی شناخته خواهد شد.

دکتر محمدجواد ایروانی - عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام