ماجرای مدیرانی که کارخانجات را عمدا تعطیل می‌کنند

به گزارش جام جم، درباره اوضاع بخش تولید کشور با محمدابراهیم کریمی، مسئول سازمان بسیج کارگری کشور گفت‌وگو کرده‌ایم.

به نظر شما که با تار و پود بخش تولید کشور درگیر هستید، آیا در اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی کوتاهی شده است؟

اجازه دهید با فرمایشات مقام معظم رهبری پاسخ سوال شما را بدهم که برداشت شخصی در آن نباشد. اگر توجه داشته باشیم، حداقل چهار سال است که ایشان بر اقتصاد مقاومتی و اجرای آن تاکید کرده‌اند. این به نظر شما یعنی چه؟ بجز این‌که ایشان از روند اجرای سیاست‌ها و فرمایشات راضی نبوده و کم‌کاری مسئولان را در این زمینه دیده‌اند؟ پس پاسخ شما مثبت است.

مدتی است که روند تعطیلی کارخانه‌ها یا تعدیل نیروی انسانی آنها را شاهد هستیم. شما اصلی‌ترین دلیل این مساله را چه می‌دانید؟

باید توجه کنیم که اغلب تعطیلی‌ها در کارخانه‌هایی باسابقه و بزرگ صورت گرفته است. کارخانه‌هایی که اصولا براساس سیاست‌های اصل 44 ظاهرا به بخش خصوصی واگذار شده است. گرچه بخش خصوصی واقعی هم با مشکلاتی مواجه است، اما با توجه به علاقه صاحبان صنایع خصوصی به تولید می‌بینیم این کارآفرینان با چنگ و دندان سعی در زنده نگه داشتن کارخانه دارند، ولی در آن گروه که اول از آنها یاد کردم چنین نیست و باید در روند واگذاری‌ها تجدیدنظر شود. مشکل اینجاست که اعتقاد به توان ملی جدی گرفته نشده است. کارخانه‌ای که چند ده سال است فعالیت اقتصادی دارد و محصولاتش هم بازار خوبی دارد و ثبت سفارش از شش ماه قبل در آن شکل می‌گیرد، چرا باید امروز در معرض تعطیلی قرار گیرد. این کارخانه که با شیوه خصوصی‌سازی یا همان اصل 44 به افرادی نامناسب تحویل داده شده است، اکنون درگیر چنین شرایطی شده چون همان مدیران فعلی نااهلش از ابتدا به فکر زنده نگهداشتن این مراکز نبوده‌اند و تنها با استفاده از امتیازها و وام‌های کم‌بهره‌ای که به واسطه آن گرفته‌اند، فعالیت‌های اقتصادی دیگری برای خود دست و پا کرده‌اند. امروز مواد اولیه این نوع کارخانه‌ها درحال اتمام است، ولی مدیرعامل یا سهامداران هیچ توجهی به آن نداشته و ترجیح می‌دهند کارخانه تعطیل شود تا از امتیازهای دیگر کارخانه مثل زمین، تجهیزات یا... استفاده کنند. برای همین معتقدم باید سران سه قوه دست به دست هم داده و نسبت به بازنگری در این‌گونه بی‌کفایتی‌ها اقدام کنند. این موارد می‌تواند مشکلات متعددی برای ایران ایجاد کند.

آیا با کارگران این واحدهای تولیدی تعطیل‌شده گفت‌وگویی داشته‌اید؟

بله؛ وقتی با کارگران این واحدهای تولیدی صحبت می‌کنیم، اظهار می‌کنند مدیرانشان اصلا توجهی به کارخانه ندارند و اگر منابع مالی برای تهیه مواد اولیه در اختیارشان قرار گیرد، بدون توجه به نیت مدیران، کار را ادامه خواهند داد. حال سوال اینجاست وقتی کارگرانی که 11ماه حقوق دریافت نکرده‌اند چنین پیشنهادی می‌دهند، چرا نباید این روحیه را میان آنها زنده نگه داریم و از آن برای آبادانی ایران استفاده نکنیم؟

نظر شما درباره تأثیر واردات بی‌رویه در این زمینه چیست؟

باز برمی‌گردم به بیانات مقام معظم رهبری، ایشان امسال فرمودند: آن دسته از کالاهایی که داخل ایران توان تولیدی داریم واردات خارجی آنها باید حرام شرعی و قانونی در نظر گرفته شود. خب به نظر شما تکلیف چیست؟ مسئولان باید چه تدبیری داشته باشند؟ بسیج کارگری مطالبه‌گر این موارد است و برای بهبود معیشت کارگران و بهبود شرایط اقتصادی این سرزمین اسلامی وارد میدان شده است تا به عنوان واسطه عمل کنند تا اضلاع کارفرما، کارگر و تولید را بیش از پیش با یکدیگر مرتبط سازد.

قاچاق چه تاثیری در رکود داشته است؟

کدام قاچاق؛ باید نسبت به استفاده از این کلمه دقت بیشتری داشته باشیم. وقتی علی‌رغم وجود امکانات داخلی مسئولان اعلام می‌کنند به دلیل نداشتن دستگاه ایکس‌ری نمی‌توانند همه کانتینرها را کنترل کنند و تنها از هر یکصد دستگاه کانتینر یکی کنترل می‌شود و باقی از مرزهای کشور کاملا قانونی وارد می‌شوند، چطور می‌گویید قاچاق. باید این دید تغییر کند. ما توانمندی داریم و امکانات هم داریم، هرچند مقام معظم رهبری تاکید کردند برای جلوگیری از این پدیده شوم اگر نیازی به واردات داریم دستگاه بخریم. من اعتقاد دارم اراده‌ای در این زمینه نبوده و باید دید کلان نسبت به این شیوه تغییر کند.

برسیم به حمایت از تولیدات داخلی؛ برخی معتقدند تولیدات داخلی در کلان اقتصاد مثل زیرساخت‌ها نمی‌تواند در کوتاه‌مدت پاسخگو باشد و با واردات باید نیازها تأمین شود. نظر شما در این زمینه چیست؟

این دیدگاه مربوط به افراد ناامید است. فراموش نکنیم همین کارگران و متخصصان ایرانی بودند که در دفاع مقدس ناممکن‌ها را ممکن کردند. اجازه دهید مثالی برای شما بزنم درباره ایکس‌ری‌های کانتینری مورد نیاز گمرک بخش خصوصی توانمندی بسیار قابل توجهی دارد و یک بخش از نهادهای نظامی تجارب خود را به عموم معرفی کرد. این دو بخش می‌توانند کل نیاز داخلی را تأمین کنند و در صورت ارائه سفارش نه‌تنها از نظر زمان تحویل بلکه از نظر کیفیت قابل رقابت با خارجی‌ها خواهند بود، اما سفارشی در کار نیست. مورد دیگر درباره واگن‌هاست؛ گروهی اعلام می‌کنند مثلا سالانه به بیش از 1500 واگن برای توسعه و حرکت طبق برنامه نیاز داریم که داخلی‌ها نمی‌توانند تأمین کنند و از برنامه عقب خواهیم ماند. به آنها بارها گفته شد که مشکلی نیست تولید داخلی را خریداری کنید و خارجی‌ها را وادار به مشارکت و ساخت با همان تولیدکننده داخلی در ایران کنید. چرا این اتفاق نیفتاده است؟ شما پاسخ دهید.

این‌که مقام معظم رهبری چند سال است به بحث اقتصادی تاکید می‌کنند و تولید و اشتغال را به عنوان دو اصل اساسی آن فرموده‌اند اگر بخواهیم در جهت دستورات ایشان حرکت کنیم، راهی جز اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی نداریم و باید بحث تولید ملی را جدی بگیریم. من اعتقاد دارم اگر مسئولان و همه ما به جای این‌که دائم دم از اجرای اقتصاد مقاومتی بزنیم، آستین بالا زده و عمل کنیم اوضاع همان‌طور که مقام معظم رهبری فرموده‌اند بهبود یافته و قطعا زمینه سلطه بیگانگان از بین خواهد رفت.