مرگ، پرده آخر بی‌وفایی

24 اسفند 93 مردی به یکی از کلانتری‌های پایتخت مراجعه کرد و از ناپدید شدن ناگهانی همسرش خبر داد. او به کارآگاهان گفت: «امروز وقتی از سر‌کار برگشتم، همسرم در خانه نبود. تصور کردم برای خرید بیرون رفته اما هرچه با گوشی تلفن همراهش تماس گرفتم، جوابم را نداد. نگران شدم اتفاقی برایش افتاده باشد.»

با ثبت شکایت، تحقیقات پلیس برای یافتن این زن آغاز شد اما دو روز بعد، اهالی یکی از روستاهای جاده چالوس، جسد زن جوان را در حالی‌که در برف گرفتار شده بود،‌ پیدا کردند. او به دلیل خفگی کشته شده و جسدش در کنار یک پست نگهبانی رها شده بود. به این ترتیب شناسایی قاتل آغاز شد تا این‌که همسر مقتول بار دیگر به کلانتری مراجعه و این بار خود را قاتل همسرش معرفی کرد و گفت: «از مدت‌ها قبل به رفتارهای مهین مشکوک شده بودم. فکر می‌کردم با مردان غریبه ارتباط دارد. چند نفر از همسایه‌ها هم درباره این موضوع با من حرف زده بودند. روز حادثه به خانه رفتم اما مهین نبود. حدس زدم که سر قرار رفته باشد. در کوچه کمین کردم تا ببینم با چه کسی برمی‌گردد.

چند ساعت منتظر ماندم تا این‌که او با یک ماشین شاسی‌بلند آمد. به خانه رفتم و منتظر مهین ماندم. وقتی آمد، ماجرا را تعریف کردم اما او بی‌تفاوت به اتاقش رفت. عصبانی شدم و به سمتش حمله کردم و گلویش را فشار دادم. از حال رفت و روی زمین افتاد. ترسیده بودم. جسدش را در ماشین گذاشتم و به سمت جاده چالوس حرکت کردم. در یک جاده فرعی پیچیدم و جسد را کنار یک پست نگهبانی در داخل برف انداختم. در راه برگشت، پسر 12ساله‌ام زنگ زد و گفت مادرش خانه نیست. وقتی رسیدم، او را به خانه مادرزنم بردم. الان هم عذاب‌وجدان گرفتم و خودم را به پلیس معرفی کردم.»

با ثبت اعترافات متهم، کیفرخواست پرونده صادر و برای رسیدگی در اختیار دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت. در جلسه دادگاه، پدر و مادر مقتول درخواست قصاص کردند. سپس متهم در جایگاه قرار گرفت و با تاکید بر مهدورالدم بودن همسرش، گفت: «همسرم با مردان غریبه ارتباط داشت و من خودم یک موردش را با چشم دیدم. همان روز که در کوچه کمین کرده بودم و رفتارش را با راننده اتومبیل شاسی‌بلند دیدم. در ابتدا می‌خواستم طلاقش بدهم اما به دلایل مختلف نتوانستم این کار را انجام دهم. روز حادثه، از عصبانیت او را به قتل رساندم. او به خاطر ارتباط نامشروع با مردان غریبه، مهدورالدم بود.»

در پایان دادگاه، قضات وارد شور شدند و متهم را با استناد به این‌که توانسته اعتقاد خود مبنی بر مهدورالدم بودن همسرش را ثابت کند، از قصاص تبرئه و به پرداخت دیه و پنج سال حبس محکوم
کردند.

با اعتراض متهم به میزان حبس صادره، جلسه دادگاه تجدید شد و در نهایت قضات با کسر 6 ماه ، متهم را به 4 سال و 6 ماه حبس محکوم کردند.

ضمیمه تپش جام جم