دکتر مارتا بیلینگز، سرپرست تیم تحقیق در دانشگاه واشنگتن، در این باره می گوید: «به نظر ما تاثیر آلودگی هوا بر خواب ناشی از سوزش، تورم و احتقان مجاری هوا فوقانی است که ممکن است بر سیستم عصب مرکزی و نواحی مغزی کنترل کننده الگوی تنفس و خواب هم تاثیر گذارد.»
در این تحقیق، تیم مطالعه بیش از ۱۸۰۰ نفر با میانگین سنی ۶۸ سال را در آمریکا بررسی کردند. انها می خواستند تاثیر دو نوع متداول آلودگی هوا یعنی آلاینده های ترافیکی و آلودگی ذرات ریز را بر بهره وری خواب مشاهده نمایند. بهره وری خواب، درصد زمان سپری شده در رختخواب در مقابل مدت زمان بیداری است.
محققان دریافتند افرادی که در طول ۵ سال در معرض بالاترین میزان آلاینده های ترافیکی قرار گرفتند در مقایسه با دیگران ۶۰ درصد بهره وری خواب کمتری داشتند.
همچنین کسانی که در معرض بالاترین میزان آلودگی ذرات ریز قرار گرفتند حدود ۵۰ درصد بیشتر با احتمال بهره وری خواب روبرو بودند.
به گفته محققان، بهبود کیفیت هوا ممکن است شیوه ای برای افزایش سلامت خواب و احتمالا کاهش مشکلات سلامت باشد.
