توکلی: احسان می‌تواند طلای جهانی بگیرد

احساس حدادی بدون شک با همان نشان باارزش نقره‌ای که در المپیک به‌دست آورد، پرافتخارترین دوومیدانی‌کار تاریخ ورزش ایران است. با این حال در کارنامه او مدال طلای خوشرنگ طلا، نقره و برنز کم نیست. حدادی با احتساب مدال طلایی که هفته پیش در هند به دست آورد، پنج بار قهرمان آسیا شده است. او سال 2011 مدال برنز جهان را به دست آورد و در سه دوره متوالی بازی‌های آسیایی هم روی سکوی قهرمانی ایستاد؛ 2006 دوحه، 2010 گوانگجو و 2014 اینچئون. این آخری، اما آخرین قهرمانی حدادی در عرصه رقابت‌های بین‌المللی پرتاب دیسک بود. حدادی با وجود کسب مجوز حضور در المپیک 2016 ریو، نتیجه قابل توجهی در این المپیک نگرفت و با پرتابی به میزان 60 متر و 15 سانتی‌متر بیست و چهارم شد. او در مسابقات جهانی 2015 هم تقریبا همین اندازه پرتاب کرد و باز هم در همان مرحله مقدماتی حذف شد (60 متر و 39 سانتی‌متر). پرتاب حدادی در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی از 60 متر تجاوز نکرد تا او در باکو به مدال نقره دست یابد، اما داستان رقابت‌های دوومیدانی قهرمانی آسیای 2017 برای احسان چیز دیگری بود. این بار احسان بعد از سه سال بیش از 64 متر پرتاب کرد.

اگرچه توان احسان حدادی بر کسی پوشیده نیست، اما این بار خیلی‌ها حسین توکلی را دلیل اصلی پیشرفت احسان می‌دانند. قهرمان المپیک 2000 سیدنی که سال گذشته با بی‌مهری از سرمربیگری تیم ملی وزنه‌برداری کنار گذاشته شد و شانس همراهی شاگردانش را در المپیک 2016 ریو از دست داد، حالا می‌خواهد یک قهرمان ارزنده را برای حضور در المپیک 2020 آماده کند. توکلی که سه هفته قبل از آغاز رقابت‌های قهرمانی آسیا به عنوان مربی بدنساز، در کنار احسان حدادی قرار گرفت، درباره پیشرفت این قهرمان در همین مدت کوتاه به جام‌جم گفت: ما زمان زیادی برای کارهای بدنسازی نداشتیم، اما آنچه باعث شد احسان حدادی تا این حد پیشرفت کند، این بود که ذهنش را از مسائل حاشیه‌ای دور نگه داشت. من و احسان رابطه دوستانه نزدیکی بایکدیگر داریم و احترام زیادی برای یکدیگر قائلیم. همین احترام دوطرفه باعث شد بتوانم به احسان کمک کنم تا فقط روی تمریناتش متمرکز باشد و اجازه ندهد حواشی غیرورزشی در کارش تاثیر بگذارد.

توکلی با اشاره به این‌که همین فشارها باعث شده بود، احسان حدادی تصمیم به خداحافظی از ورزش بگیرد، افزود: او واقعا تحت فشار بود. هم در روزهای قبل از المپیک و هم پس از بازگشت از ریو. از سوی دیگر آسیب‌دیدگی، روند تمریناتش را مختل کرده بود. احسان هم در شرایطی در المپیک پرتاب کرد که کف پایش یک استخوان زائد درآمده بود و او را آزار می‌داد که خوشبختانه بعد از المپیک جراحی کرد. خلاصه این‌که همه این مسائل باعث شده بود احسان، آن احسان همیشگی نباشد. او بشدت تحت فشار بود، اما هرگز با رسانه‌ها حرفی از حال و روز خودش نزد و این چیزی بود که من درباره احسان می‌دانستم. به همین خاطر قبل از هر چیز سعی کردیم روی مسائل روحی ـ روانی کار کنیم. البته تغییراتی هم در شکل تمرینات بدنسازی و کار با وزنه احسان ایجاد کردیم که خوشبختانه نتیجه بخش بود.

احسان حدادی کمتر از 20 روز دیگر باید در لندن و رقابت‌های جهانی قهرمانی جهان 2017 پرتاب کند. حسین توکلی خیلی امیدوار است احسان بعد از شش سال دوباره روی سکوی جهانی برود و مدال کسب کند: صحبت کردن درباره این‌که احسان می‌تواند در رقابت‌های جهانی مدال کسب کند یا خیر درست نیست، اما من معتقدم باید جاه‌طلب بود. در همین رقابت‌های قهرمانی آسیا در هند اگر شرایط آب و هوایی بهتر بود، احسان می‌توانست تا 66 متر هم پرتاب کند. 66 متر رکوردی است که احسان در مسابقات جهانی 2011 با آن به مدال برنز رسید و این امیدواری وجود دارد که امسال هم بتواند پرتاب خوبی داشته باشد.

رضا پورعالی