عموما در تغییر دولتها معیار کارایی و کارآمدی وزرا بخشی در عملکرد، بخشی در رفتار و بخشی در ایجاد ظرفیت برای آینده دستگاه مورد نظر قرار میگیرد.
به نظر میرسد در دوره دولت یازدهم حوزه اقتصاد و مشخصا وزارت امور اقتصادی و دارایی در ارائه یک برنامه منسجم و مستحکم، به کارگیری نیروهای جوان، اثرگذار و در عین حال پا فشاری بر راهبردهای اصلی اقتصاد سعی و تلاش شده است و از این جهت باید به آقای دکتر علی طیب نیا وزیر امور اقتصادی و دارایی دولت یازدهم دست مریزاد گفت. اما بایستی در ارزیابی به نقاط ضعف و چالش های موجود به جهت تحکیم مبانی و ظرفیت های اثر گذار اقتصاد ملی هم پرداخت.
به نظر می رسد یکی از مهمترین دغدغه ها و راهبردها برای استحکام اقتصاد ملی مدل اقتصاد مقاومتی است.
صرف نظر از درگیری ها و تهاجم های سیاسی، جناحی و جریانی باید مطالبه حقه مقام معظم رهبری و دغدغه اصلی مردم به اجرا دربیاید و اقتصاد ما مردمی شود.
یکی از معیارها و شاخص مهم اقتصادی سلامت، شفافیت و امنیت است تا اقتصاد ما با رویکرد درون زایی قابلیت های برون گرایی خود را پیدا کند.
دولت دوازدهم ضمن به کارگیری اساتید و اندیشمندان حوزه اقتصاد که باید دارای برنامه مستحکم و پویا و همچنین اراده قوی برای اجرایی کردن منویات نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در اقتصاد ملی داشته باشند، ضرورتا قابلیت هماهنگی و به اشتراک گذاری ظرفیت ها و ایجاد هم افزایی در تحقق برنامه ششم توسعه، سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی و اصل 44 قانون اساسی در مسیر تحقق سند چشم انداز 1404 را به عنوان مهمترین مولفه مد نظر قرار دهند.
دکتر ساسان شاه ویسی - اقتصاددان
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد