پـاوه پـاک

به گزارش جام‌جم، اگر از این پس گذرتان به شهر مرزی پاوه بیفتد و بخواهید از هر سمت غربی یا شرقی آن، وارد شهر شوید، اولین چیزی که روی تپه‌ها توجه‌تان را جلب می‌کند، تابلوی بزرگ تیره رنگی است که روی آن با خطی درشت و نارنجی‌رنگ و به دو زبان کردی و فارسی، نوشته شده: «به «پاوه» دومین شهر بدون گدای خیابانی کشور خوش آمدید». پشت این تابلو، شهری کوچک و آرام با مردمانی نجیب، قانع و فرهنگی، آرمیده است که در میان کوهستان‌های سخت و سر به آسمان ساییده کرمانشاه و زیر تابش خورشید، چون گوهری زیبا می‌درخشد...

شهر تاریخی پاوه شما را فرا می‌خواند، به جاذبه‌های طبیعی اش ( آبشار و مناطق حفاظت شده جنگلی و...)، به آثار تاریخی‌اش؛ به مسجدجامع باستانی و تک‌مناره‌ای‌اش، و به خیابان‌ها و معابر خلوت و سرسبزش که امروز دیگر نکبت و زشتی فقر و فلاکت هم از سطح آن پاک شده؛ با جمع‌آوری و ساماندهی متکدیان بومی و غیربومی به کمک انجمن خیریه صلاح‌الدین ایوبی، نهادهای اداری و انتظامی و مردم خیر و نیکوکار پاوه.

وجود گدایان فراوانی که هویتشان هم چندان مشخص نبود، در سطح شهرهای استان‌هایی چون کرمانشاه و کردستان و.. آنقدر آزاردهنده بود که بستری برای تغییر ایجاد کند. و تبریز الگوی مناسبی بود تا طرح جمع‌آوری و ساماندهی متکدیان در پاوه برای اولین بار در ذهن دکتر جهانگیر ولدبیگی، استاد دانشگاه و فرهیخته پاوه‌ای شکل بگیرد: «سال 80 جرقه مقابله با وضعیت نابسامان متکدیان در شهرستان پاوه، در ذهنم زده شد، اما موسسه خیریه‌ای در شهر نبود که به آن رجوع کنم، تا سال 88ـ89 که خودم اولین موسسه خیریه با نام صلاح‌الدین ایوبی را به همین منظور در پاوه تاسیس کردم.»

موسسه صلاح‌الدین کار خود را با ساماندهی مددجویان بی‌بضاعت شهرستان پاوه (و بیشتر شهر پاوه) آغاز کرد. مددجویان بی‌بضاعت و کم‌بضاعت، شامل زنان بی‌سرپرست، کودکان بدسرپرست، کودکان یتیم و دانش‌آموزان نیازمندی می‌شد که یا درآمد ناچیزی از کمیته امداد می‌گرفتند و یا هیچ دریافتی نداشتند. تعدادشان هم حدود 1200 نفر می‌شد که با کمی بررسی و ساماندهی به 700 نفر کاهش پیدا کرد. «موسسه ما از طریق سبد کالا و یا به صورت نقدی این افراد را تحت پوشش قرار می‌دهد. مثلا همین حالا و در ایامی که به فصل مدرسه‌ها نزدیک می‌شویم، برای 80 دانش‌آموز از این 700 نفر تحت پوشش، تمام وسایل مورد نیاز مدرسه از لوازم التحریر گرفته تا پوشاک و.. را تهیه کرده‌ایم."

وقتی که طرح ساماندهی متکدیان به بار نشست

اگرچه موسسه خیریه صلاح‌الدین ایوبی در سال 88 شکل گرفت و با تاسیس 7 کمیته تخصصی به ساماندهی و کمک‌رسانی به نیازمندان بی‌بضاعت و کم‌بضاعت پاوه‌ای پرداخت، اما طرح ساماندهی متکدیان هنوز تا این سال‌ مطرح نشده بود، تا این‌که در تیرماه سال 93 دکتر جهانگیر ولدبیگی، استاد دانشگاه فرهنگیان سنندج و موسس انجمن خیریه صلاح‌الدین ایوبی طرح خود را با حاج ماموستا ملاقادر قادری، امام جمعه شهر پاوه و برخی ارگان‌ها چون نیروی انتظامی پاوه در میان گذاشت. طرح او با استقبال و تشویق ماموستا قادری روبه‌رو شد.»

ولدبیگی می‌گوید: «شنیده بودم مسئولان تبریز از سال 1350 با اجرای چنین طرحی، تمام متکدیان را از سطح شهر جمع کرده‌اند. بنابراین به تبریز سفر کردم و بعد از دو سه روز کسب تجربه، به پاوه بازگشتم و از شهریور سال 93 اجرای طرح را با حمایت امام جمعه و اداراتی چون نیروی انتظامی و شهرداری آغاز کردیم.»

متکدیان پاوه دو دسته بودند؛ یا بومی و داخلی و یا خارجی، یعنی از خارج از شهر پاوه و سایر استان‌ها و یا حتی خارج از کشور به صورت برنامه‌ریزی شده و منسجم وارد پاوه می‌شدند. موسسه صلاح‌الدین ایوبی با کمک نیروی انتظامی تمام متکدیان خارجی و غیربومی را از شهر خارج می‌کند و از آنها تعهد می‌گیرد که د یگر به این شهر بازنگردند. متکدیان بومی هم زیر نظر موسسه درآمده و هر ماه کمک دریافت می‌کنند تا دیگر سراغ گدایی در خیابان نروند.

رئیس هیات مدیره موسسه خیریه صلاح‌الدین ایوبی می‌گوید: مردم شهر پاوه ماهیانه بیش از 23 میلیون تومان به این موسسه کمک می‌کنند که همه این پول صرف 700 نفر افراد نیازمند پاوه می‌شود که متکدیان جمع‌آوری شده نیز بخشی از این جمعیت هستند.

23 میلیون تومان برای شهر کوچک پاوه با جمعیت حدود 25 هزار نفر، پول خوبی است که ولدبیگی آن را نشانه روحیه مذهبی، فرهنگی و سخاوتمندانه مردم این خطه کوهستانی می‌داند و یادآور می‌شود که مردم این مبلغ را به صورت کمک‌های مستقیم نقدی و بخشی هم بصورت کسر از حقوق و به صورت داوطلبانه (در ادارات اموزش و پرورش و بهداشت و درمان شهرستان پاوه) می‌بخشند.

حاج ماموستا قادر قادری، امام جمعه پاوه که با حمایت از موسسه خیریه صلاح‌الدین ایوبی و تشویق و ترغیب مردم در نمازهایش برای کمک کردن به نیازمندان، سهم زیادی در جمع‌آوری متکدیان و ساماندهی سطح شهر از نیازمندان داشته است، به جام‌جم می‌گوید: اگرچه امروز شاهد جمع‌آوری متکدیان از سطح شهر و ساماندهی آنها و سایر نیازمندان به کمک موسسات خیریه و مردم نیکوکار پاوه هستیم، اما همه این اقدامات، به نوعی مبارزه با معلول است، درحالی که باید همت ما مقابله با علت‌ها یعنی ریشه فقر و تکدی‌گری باشد.

ماموستا قادری می‌داند که ریشه فقر در بیکاری است؛ بیکاری جوانانی که به‌خاطر تنگنای اقتصادی حتی برخی‌شان امکان ازدواج کردن ندارند، به همین خاطر معتقد است هم دولت و هم مردم و آنها که تمول مالی دارند، باید در کنار حمایت‌های مالی، بستر اشتغالزایی و سرمایه‌گذاری را در این شهرستان مرزی فراهم کنند.

به عقیده وی، بهترین کاری که دولت و مسئولان کشوری می‌توانند در حق مردم این شهرستان و کرمانشاه بکنند، راه‌اندازی و فعال‌سازی بازارچه‌های مرزی و امکان برقراری تردد قانونی برای واردات و صادرات چمدانی توسط مردم منطقه است.

هم‌اکنون شغل بخشی از مردم پاوه باغداری است، برخی در ادارات دولتی مشغول به کارند، و البته بسیاری هم از بیکاری رنج می‌برند، گرچه به گفته امام جمعه پاوه این مردم آن‌قدر قانع و نجیب هستند که با حداقل‌ها می‌سازند و امیدوار به فردایی بهتر برای کشور و شهرشان هستند.

مراسم رونمایی از تابلوی «پاوه دومین شهر بدون گدای کشور» شنبه؛ 24 شهریور ماه امسال با حضور امام جمعه پاوه، مسئولان این شهرستان و مردمانش برگزار شد.

فاطمه مرادزاده