موضوع شکلگیری یک «سایکس ـ پیکو»ی جدید در خاور میانه و باز تعریف مرزهای جغرافیایی منطقه،بخشی از استراتژی قدرتهای استعماری برای کوچکسازی کشورهای اسلامی و عربی تلقی میشود.
براساس گزارشهای موجود از سال 1993 و پس از قرارداد ننگین «اسلو» میان جنبش فلسطینی فتح و رژیم صهیونیستی موضوع کوچکسازی کشورهای خاورمیانه و افزایش نقش راهبردی اسرائیل در دستور کار آمریکا قرار گرفت.
خانم مادلین آلبرایت، وزیر خارجه آمریکا در دوران حاکمیت بیل کلینتون، رئیسجمهور وقت آمریکا معتقد است که باید تا سال 2035 تعداد کشورهای عضو سازمان ملل به 400 کشور افزایش یابد که عموما با محوریت رژیم صهیونیستی خواهد بود.
تجزیه سودان به دو بخش شمالی و جنوبی و حضور گسترده کارشناسان رژیم صهیونیستی در سودان جنوبی و نیز اتیوپی برای ساختن سد النهضه روی رودخانه نیل، بخشی از این طرح است.
همهپرسی اخیر اقلیم کردستان نیز جزیی از طرح خاور میانه جدید برای کوچکسازی و تجزیه کشورهای منطقه است و رژیم صهیونیستی بشدت از همهپرسی اقلیم کردستان پشتیبانی میکند. همهپرسی اقلیم کردستان در حالی بر گزار شد که کشورهای منطقه بویژه کشورهای محور مقاومت درگیر پدیده تروریسم بودند، زیرا بخش مهمی از امکانات نظامی و لجستیکی کشورهای محور مقاومت برای تقابل با گروهکهای تروریستی درسوریه وعراق به کار گرفته شد. در چنین شرایطی برگزاری همهپرسی اقلیم کردستان یک حرکت کاملا انحرافی وبا هدف درگیر کردن کشورهای محور مقاومت در یک بحران منطقهای جدید صورت گرفت.
موضوع جدایی اقلیم کردستان از پیکره عراق، رویای دیرینهای است که نسل فعلی اقلیم کردستان درصدد عملیاتی کردن این رویای خطرناک برآمدهاند.
در سال 1970 مرحوم ملامصطفی بارزانی، پدر مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان در سفر به فلسطین اشغالی، موضوع تشکیل کردستان بزرگ را مطرح کرد که با استقبال رهبران وقت رژیم صهیونیستی مواجه شد.
همهپرسی اخیر اقلیم کردستان که قطعا جدایی این اقلیم از پیکره عراق را بهدنبال خواهد داشت با واکنش تند کشورهای منطقه مواجه شد . اغلب کشورهای جهان، شورای امنیت سازمان ملل، اتحادیه عرب و دولت مرکزی عراق با این همهپرسی مخالفت کردهاند، زیرا شکلگیری یک دولت جدید و تجزیه عراق به مفهوم حضور دائمی رژیم صهیونیستی در مثلث محور مقاومت عراق، ایران و سوریه خواهد بود.
رهبران رژیم صهیونیستی که رویای تحقق مقوله «اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات» را در سر میپرورانند و این رویای دیرینه در دو خط آبی موازی موجود در پرچم اسرائیل متجلی است، بشدت از همهپرسی اقلیم کردستان حمایت کردند. اما سوال ایناست که جدایی اقلیم کردستان با توجه به محصور بودن این اقلیم بین چهار کشور مخالف جدایی اقلیم کردستان، به مصلحت مردم کردستان عراق خواهد بود؟ قطعا اقلیم کردستان پس از سرنگونی رژیم بعث عراق در سال 2003 بیشترین بهره را از این تغییر برد و طی 14 سال اخیر به امتیازات زیادی دست یافت.
تخصیص 17 درصد درآمدهای نفتی عراق به اقلیم کردستان، تشکیل پیشمرگه بهعنوان بازوی نظامی اقلیم، بازسازی ویرانی استانهای کردنشین عراق، تشکیل پارلمان محلی، اختصاص پست ریاستجمهوری و شش وزارتخانه عراقی به کردهای عراق، بخشی از این امتیازات است.
لذا جدایی اقلیم کردستان تحت هیچ شرایطی به سود مردم اقلیم کردستان نیست، زیرا همین امتیازات نیز از این پس از اقلیم کردستان گرفته خواهد شد.
لذا کشورهای منطقه تحت هیچ شرایطی اجازه شکلگیری اسرائیلی جدید را در منطقه نخواهند داد، زیرا حضور این رژیم در شمال عراق به مفهوم سایکس ـ پیکوی جدیدی است که پس از جنگ اول جهانی، خاور میانه بین دو قدرت وقت انگلیس و فرانسه تقسیم شد.
حسن هانیزاده
کارشناس مسائل غرب آسیا
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد
محمد نصرتی در گفتوگو با جامجم مطرح کرد؛