مردم زلزله زده چه می خواهند؟

به گزارش جام جم آنلاین از اتاق خبر 24، مدیریت علمی است برای اداره امور محوله به فرد مسئول، مدیر، وزیر، معاون، رئیس جمهور و ... هر کدام از آنها در گستره مسئولیت خود باید درایت و مدیریت داشته باشند تا بتوانند امورات را بگذرانند.
اما مدیریت قوی، منسجم و با تدبیر و تدبر هنگامی به محک گذاشته می شود که مشکلی از هر نوع و جنسی به وجود بیاید آنگاه است که سازمان، نهاد، وزارتخانه و هر دستگاهی که مسئولیت دارد، نشان می دهد که چند مرد حلاج است!

مدیریت در زمانی همه چیز وفق مراد است، که مدیریت نیست!

در زلزله کرمانشاه ارگان ها و نهادهایی خوش درخشیدند و توانستند با ورود خود به بحران، بار سنگین آن را از دوش مردم زلزله زده کرمانشاه کم کنند و آلام آنها را تسکین دهند.

ارتش و سپاه در این میدان و کارزار توانستند خوش بدرخشند و با ورود سریع خود به صحنه زلزله به خاطر ویژگی هایی که این دو نیرو دارند، کمک های بسیاری به مردم زلزله زده استان کرمانشاه ارائه دهند.

مردم این بخش از سرزمین ایران اسلامی نیز با درک و احساس همه اتفاقاتی که پیرامون آنها افتاده و می افتد، به خوبی خدمتگذاران خود را دیده و قدردان آنها هستند.

اما مردم زلزله زده کرمانشاه و حتی دیگر شهرهای کشور شاهد رفتارها و گفتارهایی از سوی برخی مسئولین بودند که از چشم مردم به دور نبوده است.

مردم رصد می کنند، می بینند و درباره رفتارها و گفتارهایی که از سوی برخی مسئولین سر میزند، نظر می دهند و آنگاه واکنش های مسئولین بر روی افکار عمومی تأثیر گذار نمی شود.

این تأثیرات، هم می تواند مثبت باشد و هم منفی، بستگی به نوع واکنشی است که مسئولین از خود بروز می دهند.

اما رفتارهای ناپسند و سخنانی که برخی مسئولین در شرایط بحرانی زلزله از خود بروز می دهند، آزار دهنده و ناهنجار است.

مدیریت تنها به دستور دادن، فریاد زدن بر سر دیگران و یا پشت میز نشستن و پا را روی پا انداختن نیست، مدیریت تنها ژست گرفتن نیست، مدیریت به لباس شیک و ادکلن گران قیمت نیست، مدیریت آنگاه بروز و ظهور می یابد که سر بزنگاه و در شرایط بحرانی بتوانی با اداره همه جوانب بحران، خود را نشان دهی و آن را کنترل کنی.

مدیریت در بحران، ایجاب می کند با آغاز بحران، نخستین رفتار، کنترل زبان و سخنانی است که در جریان بحران گفته میشود.

مسئولینی که مستقیم و غیر مستقیم به بحران مربوط می شوند، باید گفتار خود را مراقبت کنند، شرایط را بسنجند و هر موضوع و مسأله ای را مطرح نکنند.

درک چنین واقعیتی که نباید هر آنچه دلشان خواست بر زبان برانند کار دشواری نیست، اما از آنجا که برخی از آنها درک شرایط ندارند، یا از این فرصت برای تسویه حساب های سیاسی بهره می برند، مسائل و نکاتی را مطرح می کنند که باعث می شود اختلافات دامن زده شود.

شاید هم چنین مدیرانی برای این که ضعف های خود را بپوشانند، با طرح موضوعات حاشیه ای سعی دارند تا فرا فکنی کنند و ضعف مدیریتی آنها پنهان بماند.

اما در این میان، مصالح ملی، منافع ملی و امنیت ملی چه می شود؟ آیا مسئولین و مدیران شرایط را درک نمی کنند؟ آیا نمی دانند اکنون تنها وظیفه ای که دارند رسیدگی به امور بحران است؟

مردم خود برای امداد و کمک رسانی به زلزله زدگان پیشگام بودند و توانستند با کمک های خود ضعف مدیران دولتی را جبران کنند، اما رفتارهایی که از برخی مدیران سر زد هیچگاه از ذهن مردم بیرون نخواهد رفت و هر آنچه کمک، امداد و یاری از هر دستگاه و سازمانی دیدند و چشیدند، آن هم از ذهن مردم زلزله زده و همه مردم ایران بیرون نخواهد رفت و در خاطره ها ثبت خواهد شد.

حسن ختام این یادداشت را هم اختصاص می دهیم به خاطره و خوابی که سردار نصرالله فتحیان گفته است.

«بعد از اینکه زلزله بم رخ داد، شهید احمد کاظمی با من تماس گرفت و گفت می‌خواهیم با سردار قاسم سلیمانی برای کمک رسانی به بم برویم.از من خواست تا به سرلشکر صفوی اطلاع دهم. آن زمان من رئیس دفتر سرلشکر صفوی بودم.

موضوع را به سرلشکر صفوی اطلاع دادم و ایشان هم به سرعت به بم رفت.وقتی رسید دید شهید کاظمی یک سر برانکارد را گرفته و سر دیگرش در دست حاج قاسم سلیمانی است و در حال جا به جا کردن مجروحین هستند. پس از شهادت شهید کاظمی او را در خواب دیدم و احوالش را پرسیدم؛گفت خوبم و ادامه داد؛«ماجرای بم را به خاطر داری؟ کاری که آنجا انجام دادیم اینجا نتیجه داد... ».

این حرف را شهید کاظمی ای زد که در عرصه نبرد هشت ساله و در فتح خرمشهر و در عرصه‌های نظامی اثرگذار بود، با این وجود حرفی از آن نمی‌زند و به خدمت جهادی اشاره می کند.»

محمد صفری