سریع‌ترین فیلم تاریخ سینما

امی فیلمنامه را اکتبر سال 2016 در دست گرفتی و در ماه دسامبر آن را به فوکس فروختی. اواخر ماه مه 2017 هم فیلمبرداری‌اش را شروع کردی. این سریع‌ترین فیلمی است که تا حالا تولید کرده‌ای؟

پاسکال: بله و فکر نکنم در تاریخ صنعت سینمای آمریکا و در هالیوود، دوباره چنین چیزی تکرار شود.

استیون اسپیلبرگ اولین گزینه‌تان برای کارگردانی فیلم بود؟

پاسکال: او رویای ما برای انجام این کار بود. اما در ابتدای کار فکر نمی‌کردیم که کارگردانی را قبول کند. می‌دانستم مشغول کار روی فیلم دیگری بود. فیلمنامه را به کریستی دادم تا ببینم آن را دوست دارد یا نه.

کریستی ماکوسکو کریگر: فیلمنامه را در یک تعطیلات آخر هفته به دست اسپیلبرگ دادم. یک هفته طول کشید آن را بخواند. دلیلش هم این بود که در حال کستینگ فیلم دیگری بود. چند روز بعد به من زنگ زد و گفت می‌خواهد آن را کارگردانی کند. چند روز بعد مریل و تام را انتخاب کردیم. به صورت طبیعی، باید منتظر بمانی تا کستینگ رویایی را به دست بیاوری. اما خوشبختانه این دو آماده بودند و فیلمنامه را هم پسندیدند. در تمام مراحل کار، تلاش داشتیم انتخاب‌های اسپیلبرگ را برای کار انتخاب کنیم.

اما چرا عجله برای تولید فیلم؟

پاسکال: هم ما و هم استیون می‌دانستیم که باید به سرعت این فیلم را بسازیم، زیرا هر روز که می‌گذشت ترامپ حرف‌های تازه‌ای می‌زد. هر حرف تازه‌اش هم دیوانه وارتر از حرف قبلی‌اش بود. لازم بود که فیلم و داستانش، بخشی از این گفت‌وگوها و حرف‌ها باشد.

بزرگ‌ترین چالش در اولین روز فیلمبرداری چه بود؟

پاسکال: باید همه را مطمئن می‌کردیم که می‌خواهیم یک داستان اصیل و موثق را تعریف کنیم. می‌خواستیم واقعیت‌ها را درباره گراهام، برادلی، حرفه روزنامه‌نگاری و نیکسون بیان کنیم و تصویر درستی از آنها ارائه کنیم. با نزدیکان و خانواده گراهام و برادلی دیدار و گفت‌وگو داشتیم. با روزنامه‌نگاران و کارمندان دو روزنامه واشنگتن پست و نیویورک تایمز هم حرف زدیم.

ماکوسکو: همین باعث شد فیلمنامه را بازنویسی و آن را منطبق با واقعیت‌هایی کنیم که شنیده بودیم.

امی، بعد از تمام این سال‌ها، از این که به مراسم اسکار می‌روی حس درماندگی داری؟

پاسکال: بی‌خیال، نه! این اولین نامزدی‌ام به عنوان یک تهیه‌کننده است. وقتی خبر را شنیدم، خودم را نیشگون گرفتم تا مطمئن شوم زنده‌ام و خبر درست است. تازه دو سال است که به صنف تهیه‌کنندگان پیوسته‌ام. ای‌کاش خیلی زودتر از اینها از سونی اخراج می‌شدم!