با کاظم سیاحی، گوینده عروسک دوست‌داشتنی مجموعه کلاه‌قرمزی

من و جیگر با هم زندگی می‌کنیم!

با پروانه معصومی به مناسبت روز درختکاری

دست به کار شویم و شهر را پر از گیاه کنیم

خودش می‌گوید بهمن‌ماه که گذشت حضورش در شمال کشور 21 ساله شد. پروانه معصومی سال‌هاست از تهران به صومعه‌ سرا در استان گیلان مهاجرت کرده و در جوار طبیعت زندگی می‌کند و گاهی برای دیدن فامیل و کار به تهران می‌آید.
کد خبر: ۱۱۲۷۵۱۲
دست به کار شویم و شهر را پر از گیاه کنیم

معصومی همیشه خانم برازنده، باوقار و آرامی بوده و هست. آرامش در صدایش موج می‌زند و اگر از نزدیک او را دیده باشید، مجذوب مهربانی‌اش می‌شوید.

واقعیت این است شگفت‌زده می‌شوم وقتی عده‌ای با او تماس می‌گیرند و درباره موضوعی خاص با این بازیگر پیشکسوت صحبت می‌‌‌کنند و او سر همان مهربانی ذاتی پاسخگوی آنهاست و بعد همین گروه سخنان او را تقطیع‌ شده منتشر کرده و در ادامه گروهی دیگر به معصومی حمله می‌کنند و بدون هیچ ادبی او را به رگبار بدترین اتهامات می‌بندند و بعد معصومی نجیبانه به همه توضیح می‌‌دهد اصل سخنش چه بوده است.

با همه اینها پروانه معصومی به خبرنگاران و روزنامه‌نگاران «نه» نمی‌گوید و همیشه با رویی خوش پاسخگوی آنهاست.

مثل همین دیروز که با او تماس گرفتم تا به مناسبت روز درختکاری با او گپی بزنم، معصومی چنان مهربانانه به سوالاتم جواب داد که ماندم این‌همه تواضع و مهربانی چگونه می‌تواند در یک آدم ذخیره شود و مهرش همیشه در دسترس ما باشد.

چند سال است در دل طبیعت زندگی می‌کنید. زندگی در کنار گیاهان چه تاثیری بر روحیه آدم‌ها و سبک زندگی آنها دارد؟

وارد بیست و یکمین سالی شدم که در شمال زندگی می‌کنم و الان بیشتر گیلانی هستم تا تهرانی! یادم هست سال 53 برای بازی در یک فیلم به اسالم رفته و با چند نفری از روستایی‌ها دوست شده بودم. وقتی کارم تمام شد و به تهران آمدم آنها گاهی به من سر می‌زدند. جالب اینجاست اصلا توی خانه بند نمی‌شدند و مدام بیرون می‌رفتند و در کوچه گشتی می‌زدند و برمی‌گشتند. وقتی دلیل این رفت و آمدهایشان را پرسیدم، گفتند: خانه سبزی کم دارد ما نمی‌توانیم نفس بکشیم! من الان حس آنها را درک می‌کنم. برایم غیرقابل تصور است در تهران بنشینم و از پنجره فقط پشت‌بام و برج و آسمان خاکستری را ببینم. در صومعه‌سرا که هستم، اطراف پر از سبزی و گیاه است. اینجا هم زمین را دارم، هم آسمان را. ما در فرحزاد تهران باغ داریم. وقتی بچه بودم با پدرم به آنجا می‌رفتیم و پدرم باغبانی می‌کرد و ما نگاه می‌کردیم و از او نگهداری از گیاهان را یاد می‌گرفتیم. اطراف باغ ما در صومعه‌سرا، حیات‌وحش زیبایی وجود دارد البته اگر شکارچیان محلی، حیواناتش را شکار نکنند! ‌من بشدت با آنها برخورد می‌کنم و تقریبا جرات ندارند دور و بر خانه و باغ ما پیدایشان شود، اما کسی حریفشان نیست. از اولین فرصت استفاده و جانوران را شکار می‌کنند.

بسیاری از ما به دلیل موقعیت کاری‌مان، مجبوریم در تهران و در حصار دیوارهای آپارتمان زندگی کنیم. به نظرتان آپارتمان‌نشین‌های کلانشهرها چگونه می‌توانند خانه خود را سبز کنند؟

در خانه هر چند کوچک حتما باید گیاه سبز داشت! تا چشم سبزی را ببیند. در محوطه بیرون آپارتمان هم اگر حتی یک باغچه کوچک هم هست باید در آن درخت کاشت و از آن مراقبت کرد.در مسیر گیلان به تهران شهرک‌های زیادی وجود دارد که من سال‌هاست آنها را می‌بینم، اما دریغ از یک درخت! اگر ساکنان این شهرک‌ها هر کدامشان یک درخت می‌کاشتند الان شهرک‌ها پر بود از درختان تنومند. نمی‌توانیم جلوی قطع درختان را بگیریم اما می‌توانیم درخت بکاریم بدون این‌که منتظر دولت و شهرداری‌ها باشیم.درست است مالیات و عوارض می‌دهیم اما نباید دست روی دست بگذاریم و منتظر شهرداری بنشینیم. در حفظ و توسعه محیط زیست همه باید فعال باشیم. نهال قیمت زیادی ندارد و کاشت و مراقبت از آن حال خودمان را خوب می‌کند.

هر سال در آستانه عید نوروز این موضوع مطرح می‌شود که به جای سبزه غلات مثلا هسته پرتغال سبز کنیم و بعد از عید آنها را در طبیعت بکاریم، هرچند برخی فعالان محیط زیست نسبت به کاشت بی‌رویه نهال هشدار داده‌اند. شما که در زمینه باغداری تجربه دارید، نظرتان درباره این پیشنهاد چیست؟

پیشنهاد خوبی است. نهال را در همه جا می‌توان کاشت البته برخی درختان با آب و هوای خاصی سازگارند که اگر به آن توجه نشود، گیاه از بین می‌رود. مثلا من درخت زیتون خیلی دوست دارم، وقتی به رودبار رفتم و نهال آن را خریدم، مهندس باغداری به من گفت درخت زیتون چون با آب و هوای خشک سازگار است در گیلان محصول نخواهد داد! همین طور هم شد، درخت هایم رشد کردند و حتی گل هم دادند، اما میوه ندادند.کاشت نهال پیشنهاد خوبی است اما به نظرم بهتر است متخصصان بگویند که هر نهالی را باید در کدام منطقه کاشت که بارور شود.

روان‌شناسان معتقدند حتی عوض کردن خاک گلدان و آب‌ دادن به آن حال آدم‌ را خوب می‌کند و باعث می‌شود استرس و عصبانیتش کمتر شود. به احتمال خیلی زیاد همجواری شما با طبیعت باعث شده این‌همه آرامش داشته باشید؟

بله! من هر وقت از موضوعی ناراحت هستم به گلخانه می‌روم و گیاه‌ها را هرس یا خاک آنها را عوض می‌کنم. پا برهنه راه رفتن روی خاک هم بسیار عالی است و حال را خوب می‌کند. من به خاک حساسیت دارم و نمی‌توانم این کار را انجام بدهم اما پسرم نیما پابرهنه در باغ راه می‌رود و از این کار بسیار لذت می‌برد.

برای روز درختکاری چه پیشنهادی به مردم دارید؟

اگر ارومیه رفته باشید حتما دیده‌اید در همه شهر و جلوی خانه‌ها درخت میوه کاشته شده و مردم میوه مورد نیاز خود را از همین درخت‌ها تامین می‌کنند. به نظرم درختکاری در ارومیه می‌تواند به عنوان شهر الگو در همه کشور اجرا شود. مردم همه شهرها می‌توانند مقابل خانه‌‌های خود درخت میوه سازگار با آب و هوای شهرشان بکارند.تصور کنید چه فضای زیبایی به وجود می‌آید.از همین امروز دست به کار شویم و در همه محله‌ها و معابر شهری و ... درخت بکاریم.

طاهره آشیانی - روزنامه‌نگار

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها