امنیت و توسعه ایران وابسته به مردم است

به گزارش جام جم آنلاین از فارس، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران صبح امروز (یکشنبه) همزمان با هفته دولت و در برنامه حالا خورشید به مجری‌گری رضا رشیدپور حضور یافت و به سؤالات مطرح شده پاسخ داد.

ظریف در ابتدا به بازماندگان دو زلزله کرمانشاه تسلیت گفت و برای مجروحان شفای عاجل مسئلت کرد.

تحلیل خودتان از شرایط چیست؟

آن گفت‌وگو در شرایطی بود که تازه به برجام به نتیجه رسیده و شروع به اجرا شده بود و توقعات جامعه از برجام بالا شده بود و ما در دولت و برخی رسانه‌ها شاید در این زمینه نقش داشتند. من سعی کردم واقع‌بینانه برخورد کنم ولی با توقعات بالا با مردم مواجه بودیم. با توجه به خروج آمریکا و فضای روانی شرایط تغییر کرده است. متاسفانه تلاشی در داخل شد که امید مردم را به یأس تبدیل کند. برجام پروژه‌ای بود که در کشور توافق درباره آن در سطح بالا صورت گرفته بود.این توافق منافع آمریکا را در برنداشت. نکاتی به جای اینکه از تمام امکانات برجام استفاده کنیم دعوای سیاسی را ادامه دادیم که باعث یاس در مردم شد. بی اعتمادی ما به آمریکا امر واضحی است. هر کس را در منطقه نگاه کنید یا فکر می‌کند از طریق خرید امنیت برای خود امنیت ایجاد کند یا از طریق تسلیحات و سلاح‌های هسته‌ای، ایران امنیت و توسعه‌اش را وابسته به مردم است و برای همین 40 سال است به مردم فشار آوردند. وظیفه وزارت خارجه این است که فشارهای خارجی را کم کند.

ما همه چیز را از مردم داریم. الان آمریکایی‌ها بیشترین تمرکزی که دارند روی جنگ روانی است و اعمال فشار بر ایران و شرکای بین‌المللی ایران. وقتی تیرشان در همه موارد به سنگ می‌خورد. الان تیرشان در مقابل نزدیک‌ترین متحدانشان به سنگ خورده است و با ایجاد فضای روانی می‌خواهند شرایط را عوض کنند.

روش‌های مختلفی هست. آمریکایی‌ها عضو دائم شورای امنیت هستند و تمام امکانات را در اختیار دارند. امروز نزدیک‌ترین متحدان آن در مقابلش ایستاده‌اند. رژیم صهیونیستی قوانین بین‌المللی و منشور ملل متحد را نقض می‌کنند. عربستان در بمباران یمن اساسی‌ترین حقوق بشردوستانه را نقض و مرتکب جنایات جنگی می‌شود آیا به این معناست که آن موازین ایراد دارند یا در جامعه بین‌المللی سازوکار مناسبی برای اعمال فشار ندارند. ما با کانادا در دولت نهم و دهم رابطه سیاسی‌مان قطع شده است ولی درباره برجام دولت کانادا در برابر آمریکا ایستاده است. همه متحدان آمریکا در ناتو در برابر آمریکا ایستاده‌اند. چند کشور در جنوب ما به دلایل کوتاه بینانه و رژیم صهیونیستی در کنار آمریکا هستند.

اقدامی که اروپایی‌ها کردند اقدام خیلی جزیی در یک حوزه بخصوص، اروپایی‌ها 12 تعهد دادند برای حفظ برجام و مبلغی را تعیین کردند در داخل برخی در بوق ناامیدی می‌دمند. 18 میلیون کمک برای شرکت‌های کوچک و متوسط کرده است. در اروپا موتور پیشرفت شرکت‌های کوچک و متوسط هستند. گروهی در داخل می‌گویند این 18 میلیون یورو ما به ازای برجام است که چنین نیست.

از زمانی که ترامپ اعلام کرده که از برجام خارج می‌شود آمریکایی‌ها به اهدافی که می‌خواستند نرسیدند به همین خاطر پامپئو صحبت کرده است. گفتند گروه اقدام تشکیل می‌دهند. آمریکا فکر می‌کرد در یک سال اول با آزار و اذیت ایران را مجبور می‌کند از توافق خارج شود.

مردم کاری ندارند که کانادا به آمریکا چه می‌گوید و مردم دنبال این هستند که دلار چقدر است؟ وقتی می‌بینند دلار ده هزار و 600 تومان است، اگر قرار بود خوشحال بشوند قرار بود با توتال و شل که برای ما آورده تکنولوژیک داشته باشند خوشحال می‌شدند.

وقتی با توتال قرارداد می‌بندید توتال هم قراردادش را با شرکت‌های کوچک و متوسط می‌بندد.دولت آمریکا و اقتصاد آن بزرگ است ولی زمانی که توتال می‌آمد دو کار انجام می‌داد یکی این شرکت‌ها را مدیریت می‌کرد و دوم اینکه امکانات فاینانس و تسهیلات مالی را فراهم می‌کرد.

سیاست خارجی باید تلاش کند بار را از دوش مردم بردارد ما این تلاش را کرده‌ایم. ما در یک ظرف واقعی زندگی می‌کنیم. سیاست خارجی همه چیز کشور نیست و همه کارها را انجام نمی‌دهد می‌تواند زمینه‌ای برای فشار بیشتر بر کشور یا برداشتن فشار یا اینکه فشارها را در حد ممکن تعدیل کند. در زمان‌های دیگر به دلیل برنامه‌ها و قدرتی که داریم. مجموعه سیاست‌های یک کشور است که روابط خارجی را شکل می‌دهد،‌فقط سیاست خارجی نیست.

اینکه ما می‌خواهیم مستقل باشد و کسی به ما دستور ندهد و حقوق مردم را براساس قوانین داخلی رعایت کنیم و نمی‌خواهیم دیگران از کشور ما از امکانات ما برای خودشان استفاده کنند. همیشه یک قلدری وجود دارد که یک وقت صدام است که به ایران حمله می‌کند. اینکه یک کسی به ایران حمله می‌کند گناه ایران نیست. اینکه رژیم صهیونیستی حقوق فلسطینی‌ها را نقض می‌کند گناه فلسطین و دیپلماسی فلسطینی نیست.

دیپلماسی چطور می‌تواند آمریکا را متوقف کند کاری که می‌کند فشار را کاهش بدهد.

من به دوستان عزیزم که سن فرزندانم هستند می‌خواهم بگویم آیا دوست دارید یک رئیس جمهور خارجی بگوید اگر من چتر حمایتی را از کشور شما بردارم سه ماه دوام نمی‌آورید؟ ترامپ به صراحت این حرف را می‌زند. اینکه توانستند علیرغم همه دشمنی‌ها با جمهوری اسلامی، اینجا کشوری بوده که همه چیزش در اختیار آمریکایی‌ها بود. یک دور که مرحوم مصدق با سلطه انگلیس مخالفت کرد حکومتش را ساقط کردند و بر تمام مقدرات مردم حاکم شوند و سیاست‌ها را تعیین کنند. آمریکایی‌ها بعد از آن کوتاه نیامدند و جنگ را به راه انداختند.

کشورهایی که در منطقه هستند احتمالا در حوزه داخل کشور قدم مثبتی برنداشتند. تولید و ...؛ آیا ما در ایران دچار این مسئله نشدیم و داخل را قدری دست کم نگرفته‌ایم؟

اگر به تحولات داخل کشور در طول 40 سال نگاه کنید. اگر به همین پنج شش سال نگاه کنید و از همکاران من در بخش‌های مختلف در مورد خودکفایی و نیازهای غذایی کشور و تحولات در حوزه صنعت و پتروشیمی نگاه کنید. هر قدر در دنیای کنونی کار کنید کافی نیست چون سرعت تحولات بین‌المللی خیلی بالاست.

این سرعت برای ترکیه هم هست.

ولی ظرف دو هفته ارزش پول آن نزدیک به یک سوم شد. فشارهای خارجی وقتی به کشورهایی می‌آیند که هیچ محدودیت قانونی ندارند با فشاری که وارد می‌شود تاثیر می‌گیرند. این بار مجموعه ای شد از اختلافات داخلی و دعوای بی معنی داخلی و جو روانی که ایجاد شد و این دو جو روانی را تکمیل کردند. شاخص‌های اقتصادی ما شاخص‌های بدی نیست به جز رشد نقدینگی. این فضای روانی را در ترکیه ایجاد کردند و علیرغم اینکه تحریمی نبود ارزش لیر کاهش یافت.

در ترکیه رئیس جمهور می‌گوید هر چقدر طلا و پول دارید به بانک‌ها بدهید.

نمایشی بود.

آیا ارتباط سیاستمداران با مردم به قدری هست که پز دهیم وزیر حرفی زد و مردم صف بستند.

این شرایطی است که باید بررسی شود چرا این وضعیت پیش نیامد. البته در جنگ این وضعیت پیش آمد و مردم ما وقعی احساس کنند با خطری روبرو شوند وارد می‌شود. آمریکا اتاق جنگ روانی برای ما دیده‌اند و باید در آن اتاق بازی نکنیم هم جناح‌های داخلی در آن اتاق بازی نکنند و هم مردم. زمانی مردم می‌بینند فساد هست و باید بازگشت به خویشتن خویش داشته باشیم و ببینیم چه اقداماتی انجام دادیم که از ایثارگری مردم کم شود.

این مردم در همه بزنگاه‌ها و علیرغم همه مشکلات به میدان آمده‌اند و زمانی احساس کنند تمامیت ارضی، کشور و حاکمیتشان در خطر افتاده به میدان می‌آیند. این را خودمان درک کنیم و جناح‌های سیاسی به هزینه مردم با هم دعوا نکنند. مسئولان متوجه شوند هزینه‌های جناحی ما را مردم می‌دهند. روزی که برجام منعقد شد در نمازخانه وزارت خارجه برای دوستان خود صحبت کردم و گفتم از امروز کارمان سخت‌تر است هر کسی ممکن است به برجام نمره بدهد. مردم اصلا مقصر نبودند. مردم بودند که برجام را فراهم کردند. اینکه ترامپ می‌گوید برجام یک کلاه بزرگ بر سر آمریکا بود و برخی می‌گفتند آمریکا هیچ وقت از برجام خارج نمی‌شود دیدیم که شد و وقتی آمریکا می‌گوید شش تریلیون دلار در منطقه هزینه کردیم و سودش به جیب مردم رفته است تیتر می‌کنند ولی وقتی می‌گویند که کلاه سر آمریکا رفت کسی تیتر نمی‌کند.

دولت توقعات از برجام را بالا برد.

برخی از ما در دولت و برخی رسانه‌ها توقعات را بالا بردند.

وقتی برجام امضا شد برخی در تهران آمدند بیرون و یک هزاری و دلار در دست گرفتند. ما تجار و بازاری‌ها و جوانان را امیدوار کردیم

هنوز هم امیدوار می‌کنیم چون امکانات کشور زیاد است وظیفه دولت و جناح‌ها این است که مردم را امیدوار کنیم. اگر کسی هزار تومانی را دست گرفته دولت نبوده است. نیاز داشتیم تعادلی در حوزه‌ها ایجاد کنیم این تعادل چرا ایجاد نشد باید به دلایل مختلفش نگاه کنید. یکی از آنهایی که می‌خواهد اطمینان به آینده را از بین ببرد آمریکا و اسرائیل هستند.

وقتی نتانیاهو در شوهای تلویویزیونی با مردم صحبت می‌کند برای از بین بردن این اطمینان هستند.همیشه معتقدم نباید همه چیز را گردن استکبار جهانی انداخت. آنهایی که در داخل این امید نسبت به آینده را نابود می‌کنند و دستاوردها را فراموش می‌کنند. اوباما یک جمله معروفی گفت اگر می‌توانستم حتی اجازه نمی‌دادم یک پیچ و مهره از برنامه هسته‌ای ایران باقی بماند و این شد تیتر روزنامه‌ها و صدا و سیما ولی اوباما یک جمله بعد از آن گفت اما نمی‌توانیم. می‌توانستیم دومی را تیتر کنیم نه اولی را. یک برنامه حساب شده‌ای بود که مردم را ناامید کنند. هر چه رهبری تاکید می‌کردند که در کشور امکاناتی داریم که با تکیه بر آن پیش برویم ولی نکردیم.

مگر در دوران گذشته هر تحریمی که آمریکا اضافه می‌کرد کشورهای اروپایی پشت سر آن صف نمی‌بستند. اما ما تلاش نمی‌کردیم که دل مردم را خالی کنیم. هنوز هم وظیفه ما همین است. این مردم بزرگترین سرمایه کشور هستند و برای ما مشروعیت آفریدند و پشت ما آمدند. اوباما وقتی با ما مذاکره کرد ما نبودیم که مذاکره کردیم پشتوانه مردم بود که او را ناامید کرده بود که مذاکره کردند.

سیاست‌ خارجی بدون پشتوانه مردمی کارآمدی ندارد. مردم همانطور که در 40 سال پشتیبانی کردند.برخی دوستانی که در حوزه فناوری نو در آمریکا به من می‌گویند تحولات در فناوری‌های نو در ایران قابل توجه است.

اینقدر که ما در تلویزیون تلاش می‌کنیم مردم امیدوار باشند و خیلی جاها می‌بینیم نقصی در دولت است و فحش آن را ما می‌خوریم و دستورالعمل ما این است مردم به آینده امیدوار باشند ولی من به بازنشسته‌ای که حقوقش دیر واریز می‌شود و ... نمی‌توانم بگویم الکی خوش باشید. مدام می‌خواهیم بگوییم آمریکا عددی نیست و هر وقت مشکل پیش می‌آید می‌گوییم آمریکا این کار را کرد و مردم از این دوگانگی خسته شده‌اند.

باید به همه دلایل توجه داشت. یک دلیلش آمریکاست و این کشور دارای اقتصاد بزرگی است و شرکت‌ها با آن کار می‌کنند ولی باید به دلایل دیگر هم پرداخت. وقتی آمریکا را به قدر قدرت تبدیل کردیم و نگاه نمی‌کنیم تمام متحدان آن الان همراهش نیستند.

تلاش اروپا کافی نبوده و حاضر نشدند هزینه را بپردازند. آیا آمادگی دارند عدم رضایتشان را به هزینه تبدیل کنند.وقتی دولت یازدهم سر کار آمد یک اجماع امنیتی علیه ایران بود ولی امروز این اجماع امنیتی نه تنها شکسته است.

بوئینگ و ایرباس پرید؟

نه بوئینگ و ایرباس یک تعهد آمریکا بود. مقامات آمریکایی‌ می‌گویند ما طرفدار مردم ایران هستیم. چرا اولین تحریمی که اجرا کردند تحریم هواپیما بود. این تخلف آمریکاست نه به معنای پریدن هواپیما. ما قرارداد 1955 با آمریکا داریم که مبنای بسیاری از دعاوی ما بوده است به دیوان بین‌المللی دادگستری مراجعه کرده‌ایم. این اقدامات آمریکا نه تنها نقض برجام بلکه نقض قرارداد 1955 بود و دعوایی را ارائه کردیم که این هفته در دیوان استماع خواهد شد.

الان به لحاظ حقوقی می‌توانیم در دیوان لاهه برنده شویم. عرض من مردم است. مردم یک هشت سالی می‌گفتند نفت سر سفره‌مان می‌آید آیا آمد در هشت سال دیگر گفتند برجام می‌آید سر سفره‌تان. مردم اقتصاد پویا و هواپیما می‌خواهند سوار شوند.

ابزارهای شما در روابط بین‌الملل مشخص است و باید از آن ابزارها استفاده کنیم. برجام می‌توانست موانعی که به هر دلیلی ایجاد شده باشد بردارد. برای دو سال و نیم آن موانع برداشته شده بود.

کدام یک؟

خیلی‌ها. در عرض دو سال و نیم خیلی اتفاقات می‌افتاد. اگر موانعی برداشته نشد نباید چطور است وقتی برجام تصویب می‌شود می‌گویند هیچ اتفاقی نیفتاد الان که خارج شده می‌گویند چه شد. ما باید خودمان با ایجاد امید. سرمایه داخلی ما بیش از هر سرمایه‌گذاری خارجی است و باید سرمایه داخلی را به جریان بیندازیم نیاز داریم اطمینان به آینده را ایجاد کنیم. مردم قسمت عمده‌ای از این آینده هستند و باید نسبت به آینده خود نگاه کنند که آیا خریدن دلار آینده را تامین می‌کند یا سرمایه‌گذاری در کشور و ایجاد اشتغال.

می‌گوییم مردم دلار نخرید و بروید سرمایه‌گذاری کنید. کسی که سرمایه‌گذاری می‌کند در ترخیص از گمرک و ... با مشکل مواجه هستم.

از دوستان من در حوزه سوال کنید جواب‌های دقیق‌تری می‌دهند. در حوزه امنیت سرمایه گذاری کارهای خیلی زیادی کردیم و کارهای زیادی نیز باید انجام دهیم و باید بوروکراسی برای سرمایه‌‌گذاری داخلی و خارجی را رفع کنیم. اگر شاخص‌ها را نگاه کنید شاخص رقابت پذیری و کسب و کار در طول 5 سال گذشته بسیار بهبود پیدا کرده است. مهم این است که مردم واقعیات را بدانند و بدانند که روندها این وضعیت را شکل می‌دهد. این روندها که به سمت فشارهای مضاعف بین‌المللی می‌رفت با برجام متوقف می‌شد و امروز علیرغم دست و پازدن آمریکا این اجماع جهانی است و معتقدم با تکیه بر امکانات داخلی و استفاده از شرایط بین‌المللی از مراحل کنونی عبور کنیم. نه ما خود را از مردم باید جدا کنیم نه مردم از ما.

می‌گوییم مردم ببیند جهان علیه آمریکا متعهد شد و اگر 18 میلیون یورو است و چند شرکت اروپایی نمی‌خواهیم.

حتما این نیست. اگر اروپایی‌ها تعهدات خود را اجرا کنند این انتخاب کم هزینه‌تر برای مردم است و برای ما سخت‌تر است انتخاب‌هایی که دولت و نظام داشتند خیلی راحت تر بود. این تنها انتخاب ما نیست و فعلا داریم کم هزینه‌ترین انتخاب را دنبال می‌کنیم و این بدان معناست که اروپایی‌ها یک رشته تعهدات را دادند که ایران نفتش را بفروشد.

روابط بین‌الملل یک شبه اتفاق نمی‌افتد این روندی که شروع شده مهم است اینکه آلمان می‌گوید نمی‌توانیم به آمریکا اطمینان کنیم. در دوره گذشته آمریکا و اروپا سر جنگ دوم عراق اختلاف داشتند ولی ایران پلی شد که این دو با بحث هسته‌ای اختلافشان را پر کردند الان ما در این اختلاف حرکت می‌کنیم من نمی‌گویم می‌توانیم این دو را از هم جدا کنیم.اروپایی‌ها هم باید دنبال اقتصاد مقاومتی بروند.امروز برای مردم فرقش این است که هنوز اروپایی‌ها می‌خواهند تضمین کنند که ایران نفتش را بفروشد. سوالی که من می‌کنم این است که اگر برجامی نبود چه می‌شد.

اگر برجام کلا نبود دلار چند بود؟

اگر برجام نبود احتمالا قیمت کنونی دلار برای چهار سال قبل بود. برجام هنوز توانسته مانع اجماع بین‌المللی علیه ایران شود اینکه مردم چقدر از این سود می‌برند مردم باید ببیند در صورت نبودن برجام چه برایشان پیش می‌آمد.

در دو سال و نیم گذشته که برجام بود تورم ما عجیب و غریب بود.

هشت درصد عجیب و غریب بود؟ تورم یعنی گرانی. وقتی تورم هشت درصد می‌شود به این معنا نیست که جنس‌ها ارزان می‌شود.من یک چیزی یاد گرفتم در حوزه‌ای که تخصص ندارم حرف نمی‌زنم

کسانی که در حوزه من صحبت می‌کنند خیلی خاکی می‌روند و بقیه در حوزه تخصصی من صحبت می‌کنند و ما عادت کرده‌ایم وقتی اظهارنظرهای عمومی می‌شود اختلال هم ایجاد می‌کند. امروز حرف هوا نیست.

در بحث خزر عنوان خیانت استفاده کردند.

در بحث برجام نیز از این واژه استفاده شد. در مورد خزر این مذاکرات 20 سال است شروع شده و همسایگان ما در شرایط دشوارتری بودند نه ما. یک سال است درباره تنظیم متون، تطابق ترجمه‌ها و پروتکل الحاقی به محیط زیست خزر و ... تمام می‌کردیم. مذاکرات برای کنوانسیون از 20 سال پیش شروع شده است.کنوانسیون پنج طرف دارد.

خزر را چند فروختید رفت؟

این نتیجه همان فضای ایجاد یأس است که خزر اینجوری شد دریای عمان را صیادان چینی بردند. هنوز سهم ما از خزر معلوم نشده است. اگر شما بخواهید بگویید ایران 50 درصد خزر را دارد که برخی این ادعا را می‌کنند نقشه را نگاه کنید یا باید آذربایجان و ترکمنستان اصلا ساحل و منابعی از خزر نداشته باشند یا کله قندی درست کنیم تا داخل روسیه برود که 50 درصد را داشته باشیم.

در دوران شاه به خاطر عدم خودباوری آن حکومت علیرغم وابستگی شدید به غرب، دولت شوروی اجازه نمی‌داد خط موهوم از آستارا به حسینقلی که می‌شد 11 درصد کشتی‌های ما عبور کنند. در سواحل قزاقستان برای 70 سال نفت استخراج می‌شد آیا یک قطره به ایران دادند. در دهه 90 میلادی که شوروی فروپاشید روسیه با قزاقستان و آذربایجان منابع بستر و زیربستر خود را تقسیم کرد و ما هیچ دخالتی نداشتیم.

در زیر بستر آنجایی که به ایران مربوط می‌شود هیچ اتفاقی نیفتاده و اتفاقی که رخ داده بین آن سه کشور است. بعضی‌ها که می‌گویند ما خزر را به روسیه فروختیم ما مانع شدیم آنها خزر را بین خودشان تقسیم کنند.

راجع به بستر گفتیم باید براساس توافق باشد که هنوز نشده است. بستر و زیربستر قرار است بین دو کشور دو کشور و بین کشورهای مجاور بحث شود. یعنی ما و ترکمنستان و آذربایجان تا آن جایی که هستیم.آن اتفاق که روسیه با آذربایجان و قزاقستان منطقه خود در زیر بستر را تعیین کردند مربوط به 20 سال پیش است.وقتی سهم خودمان از زیربستر معلوم شد بقیه را می‌پذیریم آنچه دنبالش هستیم تعیین سهم خودمان است. الان در زیربستر با آذربایجان همکاری خوبی می‌کنیم،.

روسیه و آذربایجان نفت می‌کشند.

اینها 70 سال است این کار را می‌کنند و آنهایی که خیلی تبلیغات می‌کردند داشتند تلاش می‌کردند آنچه در زمان شاه تحمیل شده را دوباره تحمیل کنند. خط موهوم که 11 و خورده‌ای بود. این سهمی بود که شوروی برای ما در دوران پهلوی قائل بود همکاران من در وزارت خارجه آن زمان مخالفت می‌کردند ولی با زور اجازه نمی‌دادند. الان سهم ایران در خزر در بستر و زیر بستر تعیین نشده و در روی بستر موکول به این است که خط مبدا تعیین شود و وقتی تعیین شد سهم ایران مثل سایر کشورهاست. بحث 15 مایل و 10 مایل مربوط به روی آب است. در حوزه منابع هنوز بین ایران، آذربایجان و ترکمنستان هیچ توافقی صورت نگرفته است.

اگر ماجرا اینقدر شیرین است پس چرا می‌گویند خزر را فروختید.

همین کاری است که وقتی گفتید خیانت، قبلا این عنوان برای ما به کار رفته برجامی که ترامپ می‌گوید کلاه بزرگی بود سر آمریکا رفت برخی می‌گویند خیانت. خزر برای ایران و نظام مهمترین نکته و تمامیت ارضی حاکمیت ملی و رفاه مردم خطوط قرمز ماست برای حفظ تمامیت ارضی هشت سال جنگ کردیم. مردم اجازه ندهند. حتما اطمینان می‌دهم که هیچ اتفاقی نیفتاده است و این کنوانسیون برای ما یک دستاورد حقوقی است و اگر این دستاورد نبود امضا نمی‌کردیم. هم من و رئیس جمهور می‌دانستیم این فضاسازی‌ها شروع می‌شود.

متاسفانه دعوای داخلی ما حد و مرز نمی‌شناسد و فضاسازی تبدیل به یک واقعیت شده است. شجاعت این کنوانسیون برای حفظ تمامیت ارضی در تاریخ می‌ماند. این کنوانسیون باید به مجلس برود. خط مبدا باید در مذاکراتی که مبانی این مذاکرات به نفع ما شده، مورد گفت‌وگو قرار بگیرد.

درباره حضور صیادان چینی در دریای عمان.

اجازه صید داده‌اند، دریا را اجاره نمی‌دهند. در همه جای دنیا اجازه می‌دهند در سواحلشان آن جاهایی که دیگران استفاده نمی‌کنند با اجازه از آن استفاده کنند. این کار غیرمرسومی نیست.با یک شرکت معامله اقتصادی کردند و قرارداد بسته‌اند.

در آنجا صیاد ایرانی داریم و روزیشان از آنجا تامین می‌شود.

اگر نتوانیم در عمق 200 متری صیادی کنیم و با کسی دیگر مشارکت کنیم عیبی ندارد.

اینقدر که در این پنج سال آمریکا و انگلیس و ... را شنیدیم پاکستان، افغانستان و ... تمهیداتی برای مسائل منطقه‌ای داریم؟

بیشترین تعداد سفرهای من و رئیس جمهور به منطقه بوده است. تعداد سفرهایی که به ترکیه و پاکستان کردم. این هفته انشاءالله به پاکستان می‌روم. به اکثر کشورهای منطقه هیأت‌های تجاری بردم. سال گذشته هیأت بزرگ تجاری به پاکستان بردم. همه سفرهای رسمی و دوجانبه‌ای که می‌رفتم و از پیش برنامه ریزی شده یک هیأت تجاری 60 الی 70 نفر را می‌برم.

با قطر؟

با قطر رفت و آمدهای زیادی داریم. امارات، بحرین و عربستان تصمیم گرفتند به دنبال تنش باشند البته استقبال می‌کنیم این تصمیم را عوض کنند. دست‌هایمان آماده فشردن دست‌هایی است که به سویمان دراز می‌شود حتی عربستان.

می‌خواهیم منطقه قوی داشته باشیم. سیاست ما سیاست همسایگی و گفت‌وگوی منطقه‌ای است. امروز بهترین روابط را با آذربایجان، ترکیه، ارمنستان، عراق،‌عمان و پاکستان و افغانستان داریم البته به این معنا نیست که اختلاف نداشته باشیم. با افغانستان پنج کمیته داشتیم چهار کمیته به نتیجه رسیده‌ است و شاید هفته‌ای راجع به موضوع آب هیرمند گفت‌وگو کرده‌ایم.

ما به دنبال گروکشی با همسایگان نبودیم. مجموعه پنج کمیته با افغانستان می‌شود یک سند راهبردی که بحث آب هم در آن هست. برای مشکل کم آبی به کنترل مصرف و یافتن منابع آبی نیاز داریم.

در خصوص ماجرای هیرمند؟

ماجرای هیرمند یک چارچوبی برای افغان‌ها موظفند مقدار مشخصی از اب هیرمند را به ایران بفرستند و باید اجرا شود و سیلاب‌ها نباید مانع آن شود و باید این کار به صورت منظم انجام شود. وزارت نیرو مسئولیت کمیساریای آب را دارد. به نتیجه می‌رسد ولی زمانبر است. در سال 1351 یک بار به نتیجه رسیدند و یک بار دیگر هم می‌تواند به نتیجه برسد

مشخصا باید با دولت عراق مذاکره کنیم برای همکاری مشترک به منظور خاموش کردن این آتش و باید به صورت مشترک با ترکیه گفت‌وگو کنیم درباره سدسازی‌ها در ترکیه و در این خصوص به نتایجی برسیم.

ضرب الاجلی دارید؟

در این گفت‌وگوها ما یک طرف قضیه هستیم. هیچ روشی برای اجبار و الزام طرف‌های خارجی برای رسیدن به نتیجه نیست. در خارج وظیفه خود را انجام می‌دهیم. اینها طول می‌کشد.

اگر در جریان ترکیه صادراتمان به این کشور آنقدر زیاد باشد و نگاهمان به تولید ملی اینقدر قوی باشد که بخشی از بازار عراق و افغانستان را داشته باشیم. وقتی نگاهمان به داخل نیست، نمی‌توانیم تولید داخلی را رونق بدهیم.

می‌توانیم تولید را رونق بدهیم. باید شرکت‌های عمده‌ای برای صادرات داشته باشیم که بتوانند بازارهای خارجی را به دست بیاورند. تلاش داریم در روابط دوستانه‌ای این کار را انجام دهیم. باید از اهرم سیاست خارجی برای پیشبرد داخل استفاده و از توانمندی‌های داخل برای پیشبرد اهداف سیاست خارجی استفاده کنیم.

به مردم خوبمان خسته نباشید می‌گویم سختی‌های زیادی را تحمل کردند ولی مردم سربلند و کوشایی هستند و امیدوارم این مرحله خطیر را پشت سر بگذاریم. بحران نیست بیشتر فضای روانی است. دولت به وظایف خود عمل خواهد کرد. یاد و خاطره شهیدان رجایی و باهنر و دیگر کسانی که برای سربلندی نظام تلاش کردند. هرگز یک ایرانی را تهدید نکن.