جواهرهای کشمیر در خوزستان

ساعت، 8 صبح را نشان می‌داد. قرار شد صبحانه را بین راه صرف کنیم. طلاب هندی عقب اتوبوس نشسته بودند و بر حسب عادت اغلب هندی‌ها با صدای بلند صحبت می‌کردند. لباس روحانیت به تن داشتند به همراه چفیه‌ای که مزین به عکس مقام معظم رهبری بود. دقایق و ساعات اولیه به سلام و علیک و تعارفات معمول سپری شد. آنها به زبان فارسی هم صحبت می‌کردند اگرچه در سطح خوب نبود ولی برای ارتباط اولیه کفایت می‌کرد.
تبلیغ اسلام و ظرفیت میلیاردی
حجت‌الاسلام سیدفایض باقری، اهل شهر لکهنو در غرب هند و مرکز استان اوتارپرادش است، همان‌جا که به پایتخت شیعیان هند معروف است. 40 سال دارد و دانشجوی مقطع دکتری در رشته کلام اسلامی است. فارسی را در کنار تحصیل دروس حوزوی آموخته و حالا به همراه طلاب هندی داوطلبانه به اردوی جهادی اعزام شده است. خیلی زود با هم صمیمی شدیم و او با ایمان قلبی و انگیزه‌ای راسخ به ما گفت: وقوع سیل در ایران قلب مسلمانان هند را جریحه دار کرد و آنها همدردی و همیاری خود را با ارسال هدایا و کمک‌های نقدی اعلام کردند. ما هم به نمایندگی از مردم هند به اینجا آمدیم تا همبستگی جهان اسلام را نشان دهیم، زیرا اعتقاد داریم حالا که اسلام هراسی توسط دشمن تبلیغ می‌شود، انجام این‌گونه اقدامات خیرخواهانه بسیار تاثیرگذار است.
به اعتقاد سید فایض، کشور پهناور هند با 5/1میلیارد جمعیت ظرفیت‌های زیادی برای تبلیغ دین اسلام دارد. در حال حاضر هم 300 میلیون نفر مسلمان در هند زندگی می‌کنند و تعداد شیعیان به 200 میلیون نفر می‌رسد. این در حالی است که علاقه زیادی بین هندوها برای گرایش به اسلام وجود دارد و با توجه به پیشینه مشترک تاریخی و قومی، خواهان آشنایی بیشتر با فرهنگ ایرانی و اسلامی هستند. عربستان از این مساله هراس دارد و تفکر وهابیت را تبلیغ می‌کند، آنها ده هزار مدرسه حوزوی در هند دایر کرده‌اند در حالی که شیعیان فقط 2000 حوزه دارند.
پیش به سوی جهاد و سازندگی
از قم تا اهواز با اتوبوس 12 ساعت راه است و با گذر از شهرهای اراک و خرم آباد، بروجرد، اندیمشک و شوش در نهایت اواسط شب به اهواز رسیدیم و از آنجا به شهرستان کارون رفتیم. مسؤولان قرارگاه فرهنگی خاتم الاوصیا با همکاری کمیته امداد شهرستان کارون، اتاق بزرگی را در طبقه دوم حوزه علمیه امیرالمومنین برای اسکان طلاب هندی در نظر گرفته بودند تا علاوه بر استراحت و پذیرایی، نماز و نیایش نیز به سهولت انجام شود. صبح فردا با دو دستگاه مینی بوس به سمت روستای عطیش حرکت کردیم تا از آنجا به روستای مقطوع برویم. جاده‌ای که به سمت روستا می‌رفت، نیمی آسفالت و نیمی خاکی بود و از دو طرف جاده زمین‌های نیمه خشک و باتلاقی به چشم می‌خورد. سیل که آمده بود همه خانه‌ها و زمین‌های کشاورزی این منطقه زیر آب رفت و ارتباط با شهر به کلی قطع شد. ما که بعد از فروکش کردن سیل به منطقه آمده بودیم به وضوح اثرات ناهنجار و عمق خسارت را در گوشه و کنار می‌دیدیم.
بعد از حدود یک ساعت رانندگی به روستای عطیش رسیدیم که درست روبه‌روی روستای مقطوع و محل اجرای طرح عمرانی بود، جایی که رودخانه بحیره (یکی از شاخه‌های کارون) بین آنها فاصله انداخته بود. از پل خبری نبود و ما به وسیله قایق و در گروه‌های شش نفره به آن طرف رودخانه رسیدیم. در اولین نگاه، خانه‌های کپری و کاهگلی توجه ما را جلب کرد و زمین‌هایی با خاک نرم و شسته شده که تا مچ پا در آن فرو می‌رفتیم. نخل‌هایی که خرمای خشکیده داشت و بچه‌های قد و نیم قدی که برای دیدن مهمانان جدید به خط ایستاده بودند. آنها فارسی را ناقص و همراه با لهجه عربی صحبت می‌کردند. ارتباط ما فقط در حد سلام و احوالپرسی بود. همه اینها را با گرمای 47 درجه و هوای شرجی جنوب تصور کنید!
سیل‌زدگان و مشکلات زندگی
جلوتر که رفتیم، ساختمان‌های نیمه‌کاره‌ای را دیدیم که زیرسازی آنها انجام شده و آماده دیوارچینی بود. زیر یک درخت بزرگ کهور بساط کردیم و گروه جهادی مشغول کار شدند. مردان روستا به همراه بچه‌هایشان دور ما جمع شدند و در حالی که لباس بلند عربی پوشیده‌اند، مشکلات خود را بازگو کردند. یکی از بیکاری می‌نالید و یکی نگران آینده بچه‌اش بود.
به گفته عضو شورای اسلامی روستای مقطوع تعداد خانواده‌های ساکن محله 30 خانوار است. هر خانوار حداقل شش بچه دارد؛ با این حساب باید 240 نفر در روستا حضور داشته باشند. علی ربیهاوی به ما گفت: روزگاری زمین‌های مقطوع حاصلخیز بود و رودخانه هم ماهی داشت ولی با خشک شدن زمین‌های کشاورزی و شور شدن آب، بازار کار اهالی روستا کساد شده است. دامداری رونق ندارد، از مدرسه و درمانگاه هم خبری نیست؛ ضمن این‌که تنها راه ارتباطی روستا آسیب دیده است و مردم برای تامین مایحتاج زندگی و بچه‌های خردسال برای تحصیل، با قایق به روستای عطیش می‌روند. به نظر می‌رسد مقطوع اسم مناسبی برای روستا باشد!
همیاری مسلمانان، عامل همبستگی
نزدیک غروب آفتاب کار تعطیل و گروه جهادی برای بازگشت به شهر آماده شد. قایق‌ها دوباره افراد را به آن طرف رودخانه ‌بردند تا برای استراحت شبانگاهی به حوزه علمیه امیرالمومنین برگردند. همه‌چیز طبق برنامه پیش می‌رفت؛ ابتدا نماز جماعت در یک فضای معنوی و به امامت یکی از طلاب هندی برگزار شد و نمازگزاران برای اتحاد مسلمانان و رفع گرفتاری و توطئه از جامعه اسلامی دعا کردند، سپس سفره شام پهن و پذیرایی مختصر انجام می‌شد.
بعد از انجام مراسم مذهبی و صرف شام، فرصت گفت‌وگو با طلاب و بچه‌های گروه جهادی فراهم شد. حجت‌الاسلام سید ذینشان حیدر زیدی از طلبه‌های باصفای هندی و دانشجوی سال آخر دکترای فقه اسلامی است. او که داوطلبانه به خوزستان آمده است، کمک به مردم مناطق سیل‌زده را عامل همبستگی مسلمانان جهان می‌داند. حیدر زیدی با اشاره به نقش ایران در جهانی‌سازی اسلام و تشیع تاکید کرد که انقلاب اسلامی باعث بیداری مردم جهان شد تا جایی که اکنون تقوی، حجاب و روشنفکری دینی به عنوان نمادهای ایرانی در دنیا مطرح است. البته نباید تاثیر ایام محرم و عزاداری امام حسین(ع) را در بیداری مسلمانان جهان فراموش کرد. میلیون‌ها مسلمان به سمت کربلا راهپیمایی می‌کنند تا ارادت خود را به سیدالشهدا و ائمه معصومین نشان دهند. به اعتقاد حیدر زیدی، اربعین نقطه مشترک فرهنگی شیعیان جهان است و می‌تواند در تبادل اندیشه‌های مسلمانان موثر باشد.
کلنگ زنی و افتتاح پروژه‌های عمرانی
روز پرکاری در پیش بود؛ حجت‌الاسلام مهدوی (نماینده ولی فقیه در هند) و هیات همراه پروژه‌های عمرانی مناطق سیل‌زده را افتتاح کرد. برنامه بازدید از روستاهای تابعه شهرستان حمیدیه انجام شد و مهمانان حوالی ظهر به روستای مقطوع رسیدند و ضمن بازدید از فعالیت گروه جهادی، عملیات ساخت 12 واحد مسکونی را کلید زدند. حجت‌الاسلام مهدوی در جمع مردم و جهادگران عمرانی گفت موقعی که مسلمانان هند خبر سیل در ایران را شنیدند بسیار متاثر شدند و همدردی و همیاری خود را در قالب کمک‌های نقدی و غیرنقدی اعلام کردند، تا جایی که اکنون ده میلیارد تومان از کمک‌های شیعیان مناطق کشمیر، کارگیل و حیدرآباد جمع‌آوری شده است. جالب اینجا بود که کمک‌های نقدی مردم هندوستان عموما اهدایی از افراد نیازمند بود، اما به خاطر عشق و علاقه‌ای که به ایران داشتند، این کمک‌ها را جمع‌آوری کرده و در اختیار ما قرار دادند. این نشان می‌دهد پیام انقلاب در سراسر دنیا پخش شده و باعث بیداری جهانیان است.
قبل از آن مرتضی موصلی، مدیرکل کمیته امداد خوزستان ضمن قدردانی از حرکت انسان‌دوستانه مردم مسلمان هند درخصوص نحوه استفاده از کمک‌های اهدایی توضیح داد: بخشی از کمک‌ها در اختیار کمیته امداد قرار گرفت که به‌وسیله آن ۱۵۰ واحد مسکونی با متراژهای 60 تا 80 متری در روستاهای تابعه شهرستان‌های شوش، اهواز، کارون، دشت آزادگان و حمیدیه احداث خواهد شد. موصلی ضمن اعلام واگذاری تسهیلات بانکی بلاعوض و بلندمدت ابراز امیدواری کرد تا پایان سال بخش بزرگی از پروژه‌های عمرانی مناطق سیل‌زده تکمیل شود و در اختیار خانواده‌های نیازمند قرار گیرد.
معصومه خنفری، فرماندار شهرستان کارون نیز در این مراسم حضور داشت. او وقوع سیل در خوزستان را فاجعه‌بار توصیف کرد که در جریان آن همه روستاها و بخشی از شهر کارون زیر آب رفت و به کلی آسیب دید. خنفری از مسؤولان خواست در بازسازی منازل سیل‌زده خوزستان توجه بیشتری به شهر کارون و روستاهای آن داشته باشند زیرا غالب افراد آن بی‌بضاعت و تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی هستند و اگر دولت به آنها کمک نکند در زندگی روزمره خود با مشکل مواجه می‌شوند.
نماینده ولی فقیه در هند و هیات همراه در پذیرایی مختصر و سرپایی اهالی روستا شرکت کردند. مردمی که دور آنها حلقه زده بودند، مشکلات خود را مطرح می‌کردند. بیشتر از همه فرماندار شهر کارون در محاصره مردم بود. هر چه باشد خنفری از اهالی همان شهر و روستا بود و به زبان آنها صحبت می‌کرد. البته حمزه کنعانی، رئیس کمیته امداد کارون می‌گفت اگر مشکل مردم وام است که وام‌ها با بازپرداخت 15 ساله آماده است و بنیاد مسکن فقط یک ضامن همسایه می‌خواهد ولی چون یا پرونده‌ای تشکیل نشده یا برخی روستاییان به یکدیگر اطمینان ندارند کارها کمی کند شده است. او گفت تا پایان سال کار ساخت مسکن برای سیل زده‌ها تمام می‌شود به شرطی که روستاییان همکاری کنند.
خداحافظی با سیل زدگان به امید بهروزی
نزدیک غروب بود و خورشید مثل گوی نارنجی در افق کمرنگ می‌شد، ولی هنوز شدت گرما و رطوبت سنگین هوا را احساس می‌کردیم. حالا دیگر مهمانان مراسم افتتاحیه با قایق به آن سوی رودخانه رفته بودند تا از آنجا به شهر برگردند. ما هم همراه طلاب هندی و سایر اعضای گروه جهادی برای رفتن آماده شدیم. بازار عکس‌های یادگاری داغ بود و سبدهای پر از خرمای تازه که به همه تعارف می‌کردند. سرانجام وقت خداحافظی فرا رسید؛ اهالی روستا همراه بچه‌ها کنار ساحل رودخانه به صف ایستاده بودند و از این که به دیدار آنها رفتیم تشکر و قدردانی می‌کردند و ما هم در حالی که سوار قایق می‌شدیم به آنها امیدواری دادیم مشکلاتشان حل می‌شود.
آن طرف ساحل که رسیدیم خورشید در افق محو شده بود، رودخانه آرام به نظر می‌رسید و روستای مقطوع از دور پیدا بود. مینی‌بوس که حرکت کرد هوا به تاریکی می‌زد، عده‌ای از بچه‌ها به‌دنبال مینی‌بوس می‌دویدند، خانه‌های کپری و درختان نخل از مقابل ما رژه می‌رفتند. طلاب گروه جهادی ساکت بودند و زیارت عاشورا زمزمه می‌کردند، حالا دیگر همه مهیای رفتن بودند.

گفت‌وگو با طلبه جوان هندی که همه خانواده‌اش روحانی هستند
می‌خواهم 50 نفر را مسلمان کنم

استقبال از دین اسلام در هند رو به افزایش است و بسیاری از هندوها رستگاری دنیا و آخرت را در عمل به فرایض دینی جست‌وجو می‌کنند. آنها علاوه بر ترویج اسلام در بین خانواده و دوستان، برای تکمیل دانش خود به کشورهای مسلمان از جمله ایران سفر می‌کنند. محمد سجاد سورت والا22 سال دارد، درخانواده‌ای پرجمعیت و مذهبی در شهر بمبئی متولد شده و اکنون درحوزه علمیه قم به تحصیل مشغول است. با او در گروه جهادی طلاب هندی در مناطق سیل زده اهواز آشنا شدیم.
محمد! شنیدم خانواده پرجمعیتی داری.
ما هشت برادر و یک خواهر هستیم که همه آنها در ایران و حوزه علمیه قم درس طلبگی خوانده‌اند و به‌جز من و برادرم محمد موسی که کوچک‌ترین عضو خانواده هستیم بقیه پس از اتمام دوره کارشناسی به هند برگشته‌اند و مبلغ مذهبی شدند. پدر و مادر من هم حوزوی هستند و در بمبئی علوم اسلامی و مذهب شیعه را تبلیغ می‌کنند.
چه احساسی داری از این که به سیل زده‌ها کمک می‌کنی؟
این امر خداست و باید به همنوعان و مسلمانان کمک کنیم. آمریکا و اسرائیل نباید فکر کنند ایران تضعیف شده است. ما شیعیان تا زنده هستیم به یاری همنوعان خود می‌شتابیم. ایران تنها نیست، خدا هست، امام زمان هست. الان آمریکا مثل فیل و ایران پرنده ابابیل است که سرانجام شیطان بزرگ را نابود خواهد کرد. آمریکا و اسرائیل می‌خواهند مردم را گمراه کنند. باید به رهبر اقتدا کنیم و به امام زمان متوسل شویم تا انحراف پیش نیاید.
چرا ایران را برای تحصیل انتخاب کردی؟
برخلاف هند، بی‌حجابی در ایران بسیار کم است و مردم آزادی دارند. پس از تحقیق و مشورت با خانواده، تحصیل حوزوی در ایران را انتخاب کردم. وقتی به هند برگردم دین اسلام و تشیع را تبلیغ می‌کنم. اگر خداوند کمک کند می‌خواهم حداقل 50 نفر را مسلمان کنم. من زبان فارسی را یاد گرفتم تا ایران و اسلام را بهتر بشناسم، شما هم باید زبان هندی یاد بگیرید تا هندوستان و مردم آن را بیشتر بشناسید.

رضا گلین‌شریف‌دینی

جامعه