سعی می‌کنم ایراداتم را برطرف کنم

البته فعالیت محمدی تنها در گویندگی خبر ختم نمی‌شود. بلکه او کارش را با رادیو شروع کرد و اتفاقا خارج از گود ورزش نیز فعالیت داشت و بیشتر در برنامه‌های اجتماعی و طنز فعالیت می‌کرد.

تا این‌که دیگر جای پایش را در تلویزیون محکم کرد و حتی علاوه بر گویندگی خبر، راوی بسیاری از برنامه‌ها از جمله برنامه 90 بود.

اما این روزها حمید محمدی در شبکه ورزش به عنوان مجری مقابل دوربین فوتبال 120 قرار گرفته است که تجربه اول او در این برنامه هم نیست بلکه در فصل اول این برنامه محمدی به عنوان مجری حضور داشت؛ اما جای او را محمدحسین میثاقی گرفت و با شروع فصل تازه بار دیگر حمید محمدی به عنوان مجری فوتبال 120 معرفی شد و حالا او تجربه اولین اجرای تلویزیونی‌اش را بسیار دوست دارد و آن را متفاوت با سایر تجربه‌هایی که تاکنون داشته عنوان می‌کند.

این جوان محجوب بدون حاشیه که جزو معدود چهره‌های شناخته‌شده است که به قول معروف آسه می‌رود و آسه می‌آید، حاضر نیست به برخی از سوالات پاسخ دهد و ترجیح می‌دهد آنها را بی‌جواب بگذارد و پاسخ‌دهنده نباشد که چرا او به عنوان مجری در فوتبال 120 حضور دارد و چرا جایگزین محمدحسین میثاقی شده.

از سوی دیگر او نسبت به این سوال که ارتباط اسکایپی با چهره‌های مستطیل سبز اروپایی که در فصل تازه انجام می‌گیرد و اتفاقا با واکنش‌های مثبت بسیاری مواجه شده؛ هزینه‌اش را چه بخشی برعهده دارد و تا چه حد این کار هزینه‌بر است پاسخی نمی‌دهد و ترجیح می‌دهد عوامل دیگر این برنامه درباره این موضوع اظهار نظر کنند.

با این حال با حمید محمدی درباره دنیای اجرا و حضورش در فوتبال 120 به گفت‌وگو نشستیم که می‌توانید در ادامه بخوانید.

آقای محمدی از تجربه نخستین اجرای تلویزیونی خود در فوتبال 120 بگویید. اجرایی که اتفاقا در فصل جدید نسبت به فصل اول بسیار بهتر و قوی‌تر هم بوده است.

در مقایسه با گویندگی فضای اجرا به عنوان مجری خیلی فرق می‌کند. فوتبال 120 اولین تجربه اجرای تلویزیونی من بود. اگر احساس می‌شود اجرای من از فصل اول بهتر بوده در هر صورت ناخودآگاه در هر کاری تجربه به دست آوری اگر بخواهی زمان خودش خیلی موضوعات را نشان می‌دهد. مخصوصا در طول اجرا با توجه به بازخوردهایی که از مخاطب‌ها می‌گیرید متوجه خواهید شد چقدر نسبت به اجرای شما واکنش مثبت یا منفی وجود دارد و اگر بخواهید می‌توانید آنها را سرلوحه قرار داده و درصدد برطرف کردن نقص‌ها و ایرادها بربیایید.

آیا اولین تجربه اجرای تلویزیونی باعث شد تا شما علاقه پیدا کنید در این زمینه بیشتر فعالیت داشته باشید؟

من تمامی عرصه‌هایی که کار کردم مثل گویندگی و راوی و... را دوست داشتم و واقعا نمی‌توانم بگویم کدام‌یک را بیشتر دوست دارم. طبیعتا اجرای تلویزیونی جذاب‌تر است و اگر از من سوال شود آیا اجرای تلویزیونی غیر از فوتبال 120 را هم می‌خواهی اجرا کنی؟ جواب من قطعا مثبت خواهد بود. کما این‌که من بیش از 16 سال می‌شود در رادیو و تلویزیون کار کرده‌ و پیشنهاد برای اجرا داشته‌ام؛ اما به دلایل مختلف قبول نکردم. همین الان هم در این دو ماه اخیر پیشنهاد اجرا داشته‌ام که آنها را رد کرده‌ام و آن هم به دلایل مختلف. اما اگر ببینم برنامه‌ای وجود دارد که من در آن بازدهی دارم؛ قطعا دوست خواهم داشت.
البته باید به این نکته تاکید کنم از این دید نمی‌گویم که کار را دیدم و متوجه شدم کار ضعیف است و اجرای آن را قبول نکردم. از این نگاه می‌گویم که من سابقه اجرایی با عنوان فوتبال 120 در ذهن مخاطب دارم و بنابراین کار بعدی من نباید پایین‌تر از این برنامه باشد. نه به لحاظ کیفی به لحاظ نقش من مجری می‌گویم. من باید بسنجم و ببینم برای آن کار بازدهی خواهم داشت یا خیر.

در زمینه گزارشگری مسابقات ورزشی تا به حال خود را در دایره آزمون قرار داده‌اید؟ چرا هیچ‌وقت به این سمت گرایشی از خود نشان نداده‌اید؟

دوست نداشتم. به آن فکر نکردم تا به حال. من گزارشگر محیطی بودم و در برنامه‌های اجتماعی و طنز به گزارشگری محیطی پرداخته‌ام که با مردم گفت‌وگو داشته باشم. اما گزارشگری به معنی گزارشگری یک رویداد ورزشی که من پای مانیتور بنشینم و یک بازی فوتبال، والیبال، تکواندو و کشتی را گزارش کنم از اول جزو علاقه‌مندی‌ام نبوده و دنبالش هم نکردم و خودم را هیچ‌وقت در این زمینه ندیدم و این موضوع کاملا به خواست خودم برمی‌گردد. چون نخواستم. هیچ وقت این سوال برای من پیش نیامده که از پس آن برمی‌آیم یا نه؟

الان اتفاقی که افتاده برنامه‌ای تحلیلی درباره فوتبال‌های خارجی در صدا و سیما وجود ندارد. این موضوع از یک طرف می‌تواند به عنوان یک نقطه ضعف باشد که موجب شود فوتبال 120 با هر کیفیتی که می‌خواهد ساخته شود، چون رقیبی ندارد؛ اما از طرف دیگر می‌تواند یک نقطه قوت باشد که موجب شود یک برنامه تمام تلاش خود را کند تا با داشته‌هایش مخاطب را به سمت خود جلب کند. در این زمینه شما فوتبال 120 را در چه نقطه‌ای می‌بینید؟

درست است یک برنامه منهای رویداد ورزشی و صرفا تحلیلی با نگاه ایرانی تا به حال نداشته‌ایم و از دو راه می‌توان به آن نگاه کرد. نگاه اول این است که چنین برنامه‌ای مونوپل است و هر کاری سازندگان آن بخواهند می‌توانند انجام دهند. اما مگر راه بسته است؟ اگر هر برنامه‌ای در این زمینه طراحی شود دست رد به سینه آن زده می‌شود؟ قبل از سال 92 که فوتبال 120 روی آنتن نرفته بود کسی طرح داد و طرح آن رد شد؟ نگاه دوم این است که وجود برنامه‌های دیگر در این زمینه خود باعث رقابت خواهد شد و کسی نیست که منتقد آن باشد که نباید برنامه دیگری در این زمینه ساخته شود.

اما حالا که برنامه نیست حس رقابت ایجاد نمی‌شود. اما این را از طرف فوتبال 120 به شما بگویم، ما خودمان، خودمان را می‌سنجیم. هر فصلی که تمام می‌شود فکر می‌کنیم و از نظرات استفاده می‌کنیم چه آیتم‌هایی اضافه و کم شود.

یک کار تازه‌ای که در فصل جدید انجام دادید و اتفاقا بازخورد خوبی هم داشته است گفت‌وگو و برقراری ارتباط با بازیکنان خارجی و اروپایی است. این ایده که شکل گرفت خودتان فکر می‌کردید با بازخورد مثبتی همراه شود؟

قاعدتا وجود چنین مصاحبه‌هایی بار برنامه را سنگین‌تر می‌کند. شما فرض کنید در یک برنامه تولیدی سینمای ایران از کارگردان‌ها و بازیگرانی دعوت می‌شد که بسیار مطرح و شناخته‌شده هستند. حضور چنین چهره‌هایی بار ارزشی آن برنامه را بسیار بالا می‌برد. یا در برنامه 90 وقتی علی دایی، کریم باقری و... به برنامه می‌آیند برای آن برنامه چقدر مخاطب جذب می‌کند. زمینه فعالیت فوتبال 120 هم فوتبال خارجی است و اگر بخواهد با موضوع افراد درون گود این بازی‌ها صحبت کند طبیعتا خارجی هستند. امکان حضور آنها در استودیو وجود ندارد. برای همین یکی از ارتباط‌ها استفاده از وسایل ارتباطی جدید است. این موارد خیلی به جذابیت برنامه کمک می‌کند. دور خودمان حصار نکشیدیم و برنامه تولید می‌کنیم. از کسانی که درون ماجرا هستند هم استفاده می‌کنیم و کمک می‌گیریم.

آزاده باقری - روزنامه جام جم ضمیمه قاب کوچک