اهمیت و نقش بازار بورس در اقتصاد

به گزارش جام جم آنلاین ، شايد بتوان رسمي بودن، شفافيت و برخورداري از پشتوانه محكم قانوني را مهمترين تفاوتهاي بورس با بازارهاي سنتي دانست.به اين معنا كه:

اولا بورس، برخلاف بازارهاي سنتي، يك بازار كاملا رسمي است و خريد و فروش در آن، براساس قوانين، مقررات و ضوابط مشخص و نظاممند انجام ميشود.

تفاوت دوم بورس با بازارهاي سنتي، شفافيت بالاي بورس است، به اين معنا كه وقتي كه فردي تصميم به خريد يا فروش سهام يك شركت در بورس ميگيرد، به راحتي و تنها صرفا با دسترسي به اينترنت، ميتواند به همه اطلاعات مربوط به آن شركت دسترسي داشته باشد و بعد از بررسي كامل اين اطلاعات، درباره خريد يا فروش سهام آن شركت تصميم گيري كند، درحاليكه بازارهاي سنتي از چنين شفافيتي برخوردار نيستند.

تفاوت سوم بورس با بازارهاي سنتي هم به برخورداري فعالان بورس از پشتوانه قانوني مربوط است؛ زيرا به دليل اهميت فوق العاده بورس در نظام اقتصادي كشور، قانونگذار قوانين، مقررات و ساختارهاي لازم را براي حفظ حقوق سرمايه گذاران در بورس درنظر گرفته است تا سرمايه گذاران، با اطمينان خاطر از عدم بروز اتفاقاتي مثل سوءاستفاده، كلاهبرداري و... در اين بازار سرمايه گذاري كنند؛ مزيتي كه در بازارهاي سنتي وجود ندارد.از تفاوت بورس با بازارهاي سنتي كه بگذريم، بهتر است اشاره اي هم به نقش بورس و به طور مشخص، بورس اوراق بهادار در اقتصاد جامعه داشته باشيم

آشنایی اولیه با بازار بورس

اهمیت بازار بورس در مسائل اقتضادی کشورها :

 به علت اهميت بالاي بورس در اقتصاد كشورها، قوانين و مقررات متعددي در زمينه بورس و حمايت از سرمايه گذاران اين بازار در همه جاي دنيا به تصويب رسيده و اجرا ميشود. اما چرا بورس تا اين اندازه، در نظام اقتصادي كشورها اهميت دارد؟

فرض كنيد شركتي پس از انجام مطالعات كارشناسي، به اين نتيجه رسيده است كه با افزايش تعداد خطوط توليد خود، ميتواند محصول جديدي را به بازار عرضه كند. طبيعتا موفقيت شركت در راه اندازي خط توليد جديد، منجر به افزايش ميزان توليد، فروش و سودآوري شركت، ايجاد فرصتهاي شغلي بيشتر، خودكفايي در عرصه ملي و در نهايت، رشد و رونق اقتصادي خواهد شد اما شركت براي راهاندازي اين خط توليد، نياز به پول دارد. پس سوال اصلي اين است كه منابع مالي مورد نياز براي راه اندازي اين خط توليد، چگونه بايد تأمين شود؟

يك راه متداول، مراجعه مسئولان شركت به بانك و دريافت تسهيلات بانكي است. اين روش ازنظر زماني، معمولا فرايندي زمانبر و طولاني است. همچنين هزينه بالايي را به شركت تحميل ميكند؛ چون شركت درصورت دريافت تسهيلات، بايدسود تسهيلات را به بانك پرداخت كند و نرخ سود نيز معمولا قابل توجه است؛ بنابراين با اين روش، ريسك شركت نيز تا حد زيادي افزايش پيدا ميكند.

اما در كنار اين روش، روش ديگري هم وجود دارد كه تأمين مالي ازطريق بورس اوراق بهادار است. در اين روش، شركت ميتواند درصورت پذيرش در بورس، طرح توجيهي خود براي راه اندازي خط توليد جديد را به بورس ارائه كند. درصورتي كه كارشناسان بورس تشخيص دادند كه طرح ارائه شده، ازنظر ميزان سودآوري و ساير شرايط، طرح قابل قبولي است، به شركت اجازه ميدهند تا با عرضه و فروش سهام جديد به سرمايه گذاران در بورس اوراق بهادار، منابع مالي موردنياز خود را براي راه اندازي خط توليد جديد تأمين كند. به اين ترتيب، از يكسو شركت توانسته است با سهيم كردن ديگران در طرح خود، به راحتي تأمين مالي كند. از سوي ديگر نيز، سرمايه گذاراني كه طرح شركت را سودآور تشخيص داده اند نيزتوانسته اند با خريد سهام آن شركت، هر چند به ميزان بسيار كم و با سرمايه اندك، در يك طرح سودآور و ملي، شريك شوند. نتيجه چنين مشاركت مؤثري نيز قطعا، رشد و شكوفايي اقتصاد كشور خواهد بود.

توجه به اين نكته ضروري است كه چون سرمايه گذاران در بورس اوراق بهادار، پس از بررسي و تحليل اطلاعات منتشر شده از سوي شركتها، سهام شركتهاي سودآور و داراي عملكرد قابل قبول را انتخاب ميكنند، بنابراين بورس در واقع با ايجاد فضاي رقابتي، باعث ميشود که شرکتهاي موفق و سودده، بتوانند از طريق فروش سهام به تأمين مالي بپردازند و برعکس شرکتهاي زيانده به طور خودکار از گردونه خارج شوند تا تخصيص منابع، به صورت مطلوب و بهينه انجام شود؛ امري كه به نوبه خود رونق اقتصادي را به دنبال خواهد داشت. به همين علت است كه كشورهايي كه داراي بورس تکامل يافته تر هستند، توانسته اند رشد اقتصادي بيشتري را تجربه كنند.