بعد از مرگ پدرم نتوانستم ۲ سال کار کنم / روایت یک جراح بلند پرواز در افرا

 

 

کمی درباره نقش تان در سریال «افرا» و کیفیت فیلمنامه توضیح دهید و اینکه این همکاری چطور شکل گرفت؟
من در این سریال نقش پزشک جراحی را بازی می کنم که بلندپرواز است و بسیار شبیه خیلی از زنان تحصیلکرده و مستقل جامعه امروزی که به فردیت خودشان فکر می کنند. زمانیکه آقای توفیقی و آقای مولایی (یکی از تهیه کنندگان سریال) با من در این رابطه تماس گرفتند و چندین قسمت از فیلمنامه را برایم فرستادند تا قسمت ۳-۴ آن را مثل یک فیلمنامه خواندم، اما در ادامه نثر و دیالوگ های زیبا، دوست داشتنی و اصولی آن جذبم کرد و دیگر مثل یک رمان عالی یک نفس آن را خواندم. علاوه بر فیلمنامه، سایر عوامل گروه هم حرفه ای بودند و از آنجا که قبلا هم با آقای مولایی کار کرده بودم با کمال میل بازی سریال «افرا» را پذیرفتم.   
کار با بهرنگ توفیقی چه ویژگی هایی دارد و او روی چه مواردی تاکید و تمرکز بیشتری دارد؟
بهرنگ توفیقی کارگردان صبوری است که منشی دوست داشتنی دارد. ما در همان ابتدای کار با هم به توافقی کلی راجع نقش مهتاب رسیدیم و او در ادامه دست من را به عنوان بازیگر باز گذاشت که نقطه نظراتم را در نقشم به کار ببندم. بهرنگ توفیقی خیلی به من آرامش می دهد که حتی بتوانم با خیال راحت اشتباه کنم یا اینکه بازی های ریزی که بدون مشورت با ایشان به کاراکتر مهتاب اضافه می کنم را دوست دارد و تاییدش می کند. این ویژگی های او گویای آن است که یک کارگردان چقدر روی نقش های سریالش مسلط است.

پیش بینی تان درباره بازخورد سریال چیست؟
در سینما و تلویزیون هیچ چیز قابل پیش بینی نیست. چه بسیار فیلم ها و سریال هایی  که همه فکر می کردند اتفاق های عجیب و غریبی برایشان می افتد، اما نیفتاد و متقابلا چه بسیار فیلم ها و سریال هایی که فکر می کردند اصلا دیده نشود، اما از اقبال بالایی برخوردار شد! بنابراین هیچ چیز قابل پیش بینی نیست، اما در مورد سریال «افرا» می توانم به جرات بگویم که تمام شاخصه های یک سریال خوب و استاندارد را دارد و چنانچه تمام مراحل ساخت و پخش آن هم درست پیش برود، می توان انتظار رضایت مردم را داشت.
کار در شرایط کرونایی چه مشکلاتی بویژه برای بازیگران ایجاد کرده است؟
به هر حال کار در شرایط کرونا نگرانی های خودش را دارد، اما خوشبختانه فیلمبرداری سریال ما در شهرستان است و کلا وضعیت شهرستان ها به نسبت از تهران بهتر است. تمام عوامل سریال «افرا» به غیر از زمان فیلمبرداری در هتل هستند و رفت و آمد غیر ضروری به داخل شهر ندارند، اما خب قطعا استرس های یک بازیگر در این شرایط زیاد است. چون جلوی دوربین نمی تواند ماسک بزند. به هر حال شاید کرونا تا سالها با ما بماند و نمی توان زندگی را متوقف کرد. ما باید راهی پیدا کنیم که در این وضعیت بتوانیم به زندگی مان ادامه دهیم.
با اینکه آغاز کار و شهرت شما در سینما رقم خورد، اما در ادامه در تلویزیون موفق تر هم بودید. این اتفاق و برنامه ریزی برای حضور در هر دو عرصه را چطور پیش برده اید؟
بله، من کارم را با سینما و فیلم «دوران عاشقی» به کارگردانی علیرضا رئیسیان و بعد «کفش هایم کو» به کارگردانی کیومرث پوراحمد آغاز کردم، اما همزمان در سریال «شهرزاد» هم بازی می کردم. اینطور نبود که بخواهم مدیوم ها را از یکدیگر تفکیک کنم. البته زمان اکران فیلم «کفش هایم کو» پدرم فوت کرد و من دچار شوکی شدم که نتوانستم ۲ سال کار کنم. بعد از آن در سریال «بانوی عمارت» بازی کردم و همزمان با این سریال، فیلم «بعد از تو» به کارگردانی و نویسندگی فرهاد نجفی را بازی کردم که به خاطر بازی در آن، جایزه بهترین بازیگر زن سیزدهمین جشنواره فیلم‌های ایرانی سانفرانسیسکو را گرفتم. بنابراین همیشه کار در سینما و تلویزیون را همزمان باهم جلو بردم و برای ادامه مسیرم برنامه ریزی ام برای کار فقط و فقط بازی در فیلم خوب است.
از دیگر فعالیت های اخیرتان هم بگویید؟
الان که کماکان مشغول فیلمبرداری سریال «افرا» هستیم. چند پیشنهاد خوب دیگر هم دارم که متاسفانه یکی-دو تای آنها نمی توانند منتظر اتمام بازی من در این سریال شوند و مشغول ساخت شدند، اما یک فیلم سینمایی هست که قرار است تا بهار منتظر شوند که با هم آن را کار کنیم. همچنین منتظر اکران آنلاین فیلم «بعد از تو» با نام بین المللی «یک شب در تهران (One Night in Tehran)» هستم که بسیار فیلم خوب و بی نقصی است و از طرفی دیگر نگارش سیناپس یک فیلم سینمایی را در دست دارم.  
 
ساناز قنبری / گروه فرهنگ و هنر