کارون تماشایی با پل‌ سفید

کرونای انگلیسی، اهوازی‌ها را راهی بیمارستان کرده و خانه‌نشین. ورودی‌های شهر هم بسته شده و کسی نباید از شهر خارج شود و پلاک‌ های غیراهوازی هم نباید وارد شهر شوند.

اهواز قرنطینه است و مردمش پکر و خسته. حالا تصور کنید کرونا اصلا نبود و مردم این پاندمی و همه‌گیری جهانی را تجربه نکرده بودند.

اگر چنین نبود، امروز در اهواز و اطراف کارون و پل‌سفید حتما جشنی به پا بود که بیا و ببین. امروز پل‌ کارون معروف به پل‌ سفید، ۹۱ ساله می‌شود.

سال۱۳۰۸ در چنین روزی پل‌ کارون به عنوان اولین پل‌معلق خاورمیانه افتتاح شد. سال ۸۹ این پل‌به عنوان صد و هفدهمین میراث طبیعی ایران ثبت شد و از همان روز بود که مسؤولان‌شهری موظف شدند از پل‌ کارون نگهداری کنند تا کمتر فرسوده شود و بماند برای آیندگان تا آنها بدانند پل‌ کارون در زمانی ساخته‌ شد که کشورهایی مثل دبی هنوز وجود خارجی نداشتند و دیگر کشورهای حاشیه خلیج‌ فارس هنوز خیلی به زمان و پول نیاز داشتند تا بدانند اصلا کشور یعنی چه و شهرسازی باید چگونه باشد.

پل‌ کارون روی طویل‌ترین و پرآب‌ترین رودهای ایران ساخته شد تا دو بخش شهر اهواز را به هم وصل کند. بخشی که بیشتر مسکونی بود را به بخشی که اداری بود.

کارون به تنهایی خودش یکی از دلرباترین و زیباترین رودها بود و پل‌ کارون این زیبایی را دو چندان کرد و باعث شد بیشتر به چشم بیاید و دیده‌شود و مردم را از سراسر ایران به اهواز بکشاند و آنها ضیافتی روی پل‌کارون و لب کارون تجربه کنند و در خاطره‌شان آن را به عنوان بهترین سفر ثبت کنند.

یکی از اولین پل‌های معلق دنیا

فرید سجادی‌ حسینی، بازیگر و کارگردان اصالتا اهوازی است. بچگی و جوانی خود را در این شهر سپری کرده و کلی خاطره خوب دارد از اهواز و کارون و پل‌ کارون.

می‌گوید: قبل از پیروزی انقلاب شهرهای اهواز، آبادان و خرمشهر به دلیل نفت‌خیز بودن و این که خارجی‌های زیادی در این شهرها کار می‌کردند، مورد توجه مردم قرار گرفت تا برای سفر و گردش به این شهرها بیایند. اهواز به دلیل موقعیت خاص و امکاناتی که داشت در صدر این توجه و گردشگری بود.

پل‌ کارون دو سمت رود را به هم وصل می‌کرد و تا جایی که یادم می‌آید بسیار زیبا بود.رنگش خاکستری، نقره‌ای بود اما به پل‌ سفید شهرت پیدا کرد، بیشتر به این دلیل که در فاصله تقریبا دو کیلومتری‌اش پل‌سیاه ساخته شده که قطار از روی آن رد می‌شود.

تجارت ریلی از اهواز به دیگر شهرهای ایران انجام می‌شد که خیلی هم توسعه‌یافته بود. پل‌سفید در طول سال برای مردم محلی بود. برای عبور و مرور و این که زیبا ساخته شده بود امتیاز ویژه‌ای برایش بود.

یک‌خانم مهندس آلمانی آن را طراحی کرده که دو هلالی بزرگ دو طرف پل را به هم وصل می‌کند برای همین پایه‌های ستونی زیرین ندارد به همین دلیل زیرمجموعه پل‌های معلق جهان قرار می‌گیرد.

اهواز معمولا هوای بسیار گرمی دارد به همین دلیل بیشتر گردشگران دی و بهمن و نیمه‌اول اسفند به اهواز می‌آمدند. آن سال‌ها فضای اطراف کارون و پل با سال‌های بعد از پیروزی انقلاب متفاوت بود.

خواننده‌ها در این ماه‌ها به اهواز می‌آمدند و کنسرت برگزار می‌کردند. فضای اطراف کارون بیشتر شبیه کشورهای اروپایی می‌شد و چون خارجی‌ها هم به اهواز رفت و آمد داشتند، مسافران سفری متفاوت را تجربه می‌کردند.

الان هم اطراف پل رستوران و جگرکی زیاد است و عبور و مرور خودرو را هم از روی پل ممنوع کرده‌اند و مردم پیاده روی پل‌کارون می‌روند. تا قبل کرونا فصل زمستان مسافران زیادی به اهواز می‌آمدند و به‌خصوص شب‌ها اطراف کارون خوش بودند و از طبیعت و زیبایی‌های کارون لذت می‌بردند.

روزی که برق الاغ را گرفت

سجادی‌ حسینی می‌گوید وقتی بچه بودیم از روی پل‌ کارون زیاد رفت و آمد می‌کردیم. روی پل تیرهای چراغ‌برقی نصب شده‌ بود که فلزی بود و سوراخ‌هایی روی این تیرها وجود داشت که از طریق آنها ماموران برق و پل به سیم‌های داخل تیر دسترسی پیدا می‌کردند. یک روز که از روی پل رد می‌شدیم، دیدیم داخل تیرها را کاه ریخته‌اند، وقتی دلیل را پرسیدیم، گفتند برای این که اگر کسی از سر کنجکاوی دستش را داخل این سوراخ‌ها کرد برق نگیردش.چند روز بعد الاغی را برق گرفت و مُرد! گویا مردی با دو سه تا الاغ از روی پل رد می‌شده، یکی از الاغ‌ها سرش را داخل یکی از این سوراخ‌ها می‌کند که کاه بخورد، برق می‌گیردش و می‌میرد. این باعث شد دیگر هیچ‌کس حتی از روی کنجکاوی هم که شده به تیرهای چراغ برق نزدیک نشود.

شهر پل‌ها

کارون تنها رود ایرانی است که در بخش‌هایی از آن کشتیرانی می‌شود و قایقرانی هم در آن رایج است. مردم هم برای ماهیگیری به کارون می‌روند و هم برای تفریح.الان هم در بخش‌هایی از کناره کارون رستوران‌های شیک و خوبی راه‌اندازی شده که غذاهای محلی خوشمزه‌ای هم سرو می‌کنند.

برای ما اهوازی‌ها، اهواز با همه کمبودها و سختی‌هایی که دارد عزیز است و دوست‌داشتنی. هر زمان شرایط مهیا شود به اهواز می‌رویم و خاطراتمان تازه می‌شود. زادگاهم هست و برایم عزیز است.

کارون در زمان جنگ، خیلی آسیب دید و قرار بود لایروبی شود که نشد.پل‌کارون در زمان جنگ خوشبختانه آسیب ندید و از بین نرفت. پل‌سیاه هم آسیب ندید. در اهواز پل زیاد است و تا جایی که شنیده‌ام، شهرمان به شهر پل‌ ها معروف است اما این دو پل از همه قدیمی‌تر است و در دوره‌ای نقش مهمی در عبور و مرور شهر اهواز و کل کشور ایفا می‌کرده‌اند.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه جام جم