آزادی زندانی با پول توجیبی

به گزارش گروه حوادث جام جم آنلاین از روزنامه جام جم، احسان در كلاس ششم درس می‌خواند و در گفت‌وگو با ما از تصمیمش برای آزاد كردن زندانی‌ گفت.

ایده آزاد كردن زندانی از كجا به ذهنت رسید؟

۱۵ اسفند بود كه برنامه‌ای را از تلویزیون دیدم. در این برنامه سربازی آمده بود كه می‌گفت با حقوق سربازی یك زندانی را آزاد كرده است. با دیدن این برنامه، تصمیم‌ گرفتم با پولی‌كه جمع كرده‌ام، یك زندانی آزاد كنم.

پولی‌ كه جمع‌ كرده بودی، برای چند ماه بود؟

هشت یا ۹ ماه

با پول‌های توجیبی‌ات می‌توانستی لباس مورد علاقه‌ات یا خوراكی بخری.

پدرم اینها را برایم می‌خرد، آزادكردن زندانی مهم‌تر بود.

تصمیمت را با خانواده‌ات هم در میان‌گذاشتی؟

بله، اول به مادرم گفتم كه خیلی خوشحال شد و بعد هم به پدرم گفتم كه او هم گفت كار خوبی است.

با پدرت كه صحبت‌كردم، می‌گفت خیلی اصرار داشتی قبل از سال جدید یک زندانی آزاد كنی. علت اصرارت چه بود؟

خیلی دوست داشتم او زودتر نزد خانواده‌اش برگردد و عید را با آنها جشن بگیرد.

پدرت انگار تو را هم غافلگیر كرد؟

بله. ۱۷ اسفند با هم بیرون رفتیم، اما نمی‌دانستم به كجا می‌رویم، تا این‌كه دیدم روبه‌روی در ستاد دیه همدان هستیم. وارد ستاد شدیم، اما كارت پولم را نیاورده بودم و پدرم با كارت خودش پرداخت‌كرد. وقتی هم به خانه آمدیم، كارت بانكی‌ام را به پدرم دادم.

رئیس ستاد دیه همدان بعد از این‌كه متوجه تصمیم تو شد، چه گفت؟

خیلی خوشحال شد و به من یك كتاب صحیفه سجادیه و یك دفترچه مشق هدیه داد.

باز هم تصمیم داری زندانی آزاد كنی؟

اگر بتوانم دوباره پول جمع‌ كنم، همین كار را انجام می‌دهم.

آزادی زندانی ۴۰ ساله

این اولین باری نیست كه ستاد دیه استان همدان شاهد رفتارهای خودجوش قشرهای مختلف جامعه برای آزاد كردن زندانی است.

یدا... روحانی‌منش، مدیرعامل ستاد دیه استان همدان در گفت‌وگو با جام‌جم درخصوص تصمیم این نوجوان برای آزاد كردن زندانی‌ گفت: «صبح ۱۷ اسفندماه بود كه نوجوانی همراه با پدرش به ستاد آمد و گفت كه می‌خواهد با پول‌هایی ‌كه جمع كرده، یك زندانی ‌آزاد كند. ما هم یك فرد نیازمند و معقول را معرفی كردیم. این زندانی ۴۰ ساله، برای راه‌اندازی كسب وكاری، ۱۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان قرض كرده بود، اما نتوانسته بود بدهی خود را در زمان مقرر پرداخت كند و برای همین زندانی شده بود. یك ماه از زندانی شدن او گذشته بود كه آن نوجوان همراه با پدرش مراجعه كردند.

حركتی كه این نوجوان انجام داد، بسیار قابل ستایش است.

اگر او حتی یك ریال هم به ستاد پرداخت می‌كرد، از نظر ما به اندازه یك میلیون تومان ارزش داشت. خوشبختانه این زندانی هم آزاد شد و به آغوش خانواده‌اش برگشت.»

وی ادامه داد: «البته این اولین باری نیست كه با چنین حركت‌هایی از سوی مردم مواجه می‌شویم. به طور مثال خانواده‌ای همراه با فرزند پنج، شش‌ ساله‌شان به ستاد آمدند. فرزندشان قلكش و خانم هم دو النگوی طلای خود را اهدا كرد. مرد خانواده نیز ۱۰، ۱۵ میلیون تومان وام گرفته بود كه با آن توانست دو، سه نفر را آزاد كند.

شاید جالب باشد بدانید كه اكنون افرادی هستند كه چند سال متوالی است هر روز صبح مبالغی در حد دو، پنج و ۱۰ هزار تومان به حساب ستاد دیه واریز می‌كنند كه با دیدن پیامك‌های واریز بسیار خوشحال می‌شوم. شاید رقمش زیاد و چشمگیر نباشد، اما از نگاه ما بسیار ارزشمند است. یا فرد دیگری هم بود كه با كمك ستاد دیه از زندان آزاد شده بود.

او با این‌كه خودش هم به كمك نیاز دارد، اما هر سال یك قلك می‌گیرد و سرسال، هرآنچه كه جمع‌آوری كرده است را در اختیار ستاد قرار می‌دهد. اینگونه حركت‌ها، هرچند ناچیز، بسیار با ارزش است و تمام مردم، حتی تهیدست‌ترین افراد هم می‌توانند در این كار خیر شركت‌ كنند.»

لیلا حسین زاده - حوادث