به گزارش گروه حوادث جام جم آنلاین، تیر سال 1396 ماموران محیط بانی بومهن با کلانتری 206 تماس گرفته و از کشف بقایای جسد یک زن در محل تخلیه نخالههای ساختمانی خبر دادند.
در ادامه تیمی از ماموران راهی محل کشف جسد شده و در بررسیهای اولیه متوجه شدند جسد بهصورت سطحی در میان نخالههای ساختمانی دفن شده و حیوانات وحشی آن را بیرون کشیده بودند. بررسیها نشان داد چند روز از مرگ این زن گذشته بود و لباس خانه به تن داشت. پزشکی قانونی با بررسی جسد اعلام کرد علت مرگ این زن قابل بررسی نیست و دو هفته از مرگ او گذشته است.
با بررسی پرونده افراد ناپدید شده، هویت مقتول به نام آرزو 45 ساله شناسایی شد که همسرش ناپدید شدن او را به پلیس گزارش داده بود. ماموران با بررسی تماسهای این زن به پسر جوانی به نام هومن رسیدند که آرزو چندبار با او تماس گرفته بود.
هومن 37 ساله بهعنوان مظنون بازداشت شد و منکر اطلاع از مرگ آرزو شد و گفت: مدتی قبل با آرزو آشنا شدم. آخرین بار همدیگر را ملاقات کرده و بعد او به خانهاش برگشت. من مشکلی با او نداشتم که بخواهم او را بکشم. من به او علاقه زیادی داشتم اما آرزو بهدلیل دو فرزندش حاضر به جدایی از همسرش نبود. به همین علت فقط همصحبت بودیم.
با توجه به دلایل کشف شده در پرونده، برای هومن به اتهام قتل آرزو کیفرخواست صادر شد و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد. در جلسه رسیدگی به این پرونده در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران، پدر و مادر آرزو و دو دخترش برای قاتل درخواست قصاص کردند.
دختر بزرگ مقتول در این جلسه گفت: ماموران در حالی جسد مادرم را پیدا کردند که متلاشی شده بود. نمیدانیم متهم با چه انگیزهای مادرمان را کشته است. حیوانات وحشی بخشی از جسد مادرمان را خورده بودند و نمیتوانیم از جنایت هولناک بگذریم و برای قاتل قصاص میخواهیم.
سپس متهم در جایگاه قرار گرفت و با تکرار حرفهای قبلی خود گفت: قبول دارم با آرزو رابطه دوستانه داشتم اما من او را نکشتم و از مرگش بیاطلاع هستم. بیگناه بازداشت شدم و اتهام قتل را قبول ندارم.
پس از رسیدگی به پرونده، قضات برای تصمیمگیری وارد شور شدند.
گروه حوادث روزنامه جام جم
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد