نیازمند بازتعریف در پاسخ به مطالبات مردمی هستیم

به گزارش جام جم آنلاین، روزنامه جام جم نوشت: این مسأله از این جهت اهمیت دارد که مسوولان حوزه‌های سیاسی، امنیتی و اجتماعی ما با توجه به این بیانات باید بازتعریفی از نحوه گفتن و شنیدن خواسته‌های شهروندان را ارائه کنند. به عبارت دیگر مسوولان باید شرایطی فراهم کنند تا ضمن احقاق حقوق اجتماعی جامعه، بیان انتظارات، مطالبات و خواسته‌های مردم در مسیر درست قرار گیرد. تجمعات انواع مختلفی دارد و بخشی از جنس اعتراض است و بخشی دیگر جنبه حمایتی و تشویق نسبت به مواضع یا عملکرد مسوولان دارد. به اعتقاد من باید همه شرایط برای بیان این انتظارات مهیا باشد.

به‌گفته طلایی، حقوق مردم در قانون اساسی به صراحت بیان شده و حتی حق اعتراض هم مورد تأیید رهبر معظم انقلاب قرار گرفته از این رو، مسوولان حوزه‌های امنیتی، سیاسی، اجتماعی باید در سازماندهی تجمعات مشارکت کنند. ما در بسیاری مواقع مثلا در جریان مراسم مذهبی و اعیاد وسوگواری‌ها شاهد تجمع هزاران نفر هستیم که در همه این تجمعات، قواعد به طور کامل و بدون مشکل رعایت می‌شود.

به جهت این‌که همه این تجمعات از ساختار و سازمان مناسبی برخوردار است و نقش‌ها هم تعیین شده و هر کسی در جریان این تجمعات کار خود را انجام می‌دهد. طبعا در چنین شرایطی از همین الگو می‌توان استفاده کرد تا هر کدام از افراد، جمعیت‌ها، تشکل‌ها، احزاب، گروه‌های سمن‌ها، انجمن‌های مردم نهاد و... در ارتباط با بخش‌های مختلف حکومتی، اداری و سیاسی می‌خواهد اعتراض کند در قالبی مشخص درخواست خود را ارائه کند و با کسب مجوز‌های قانونی صدای خود را به گوش همه برساند.

فرمانده وقت نیروی انتظامی تهران بزرگ در سال ۸۲ نقش پذیری و مسوولیت‌پذیری دست‌اندرکاران انتظامی و امنیتی و همچنین برگزارکنندگان تجمات اعتراضی را یکی از نشانه‌های سامان پذیری اجتماعی دانست و خاطرنشان کرد: اگر هرکدام از بخش‌ها کار خود را طبق ضوابط تعیین شده انجام دهد، بزرگ‌ترین ثمره چنین رفتاری این است که جلوی هر گونه سوءاستفاده فرصت طلبان، نفوذی‌ها و اراذل و اوباش که مترصد بهره‌گیری از هر گونه فرصتی برای ایجاد آشوب و اغتشاش در روند برگزاری یک تجمع اعتراضی مسالمت‌آمیز هستند، گرفته می‌شود. فرصت طلبان همواره سعی در به انحراف کشاندن تجمعات و رفتار‌های اعتراضی دارند تا به‌این وسیله صدای اصلی معترضان و خواسته‌های به‌حق آن‌ها شنیده نشود و مسیر اعتراض منحرف شود.

طلایی تصریح کرد: وقتی شرایط مطلوب برای برگزاری تجمعات اعتراضی فراهم شود و دست اندرکاران این تجمعات هم مسوولیت‌پذیر باشند آن وقت مسوولان شامل دولتمردان و بخش‌های انتظامی و امنیتی می‌توانند نقش پشتیبان و حمایت کننده را برای تجمع‌کنندگان و معترضان ایفا کنند و کنترل کننده نظم و انضباط در محیط‌های اجتماعی باشند.

وی تصریح کرد: وقتی مردم و تجمع‌کنندگان می‌بینند پلیس، امنیت آن‌ها را برای اعتراض فراهم می‌کند، طبعا خودشان را نسبت به برگزاری مسالمت آمیز تجمعات اعتراضی مسوول می‌دانند و اجازه فرصت طلبی را به عوامل نفوذی، فرصت طلبان و اراذل و اوباش نخواهند داد. طلایی با اشاره به تجارب خود در زمان مسوولیتش در حوزه انتظامی گفت: حسب تجربه‌ای که از آن دوران دارم برایم کاملاً روشن است که در سنگین‌ترین اعتراضات سیاسی و اجتماعی اگر مدیران انتظامی و امنیتی و سیاسی در محل تجمع حضور پیدا کرده و با مخاطبان حرف بزنند و شرایط را برای برگزاری آرام حرکت اعتراضی فراهم کنند حتما مردم با آن‌ها همراهی خواهند کرد.

وی ادامه داد: اساسا گفتگو یکی از ارکان تسکین دهنده برای رفتار‌های اجتماعی است. اکنون که شاهد اعتراضات مردم در خوزستان هستیم به طور قطع و یقین می‌توان گفت حضور مسوولان دولتی و مدیران اداری در جمع معترضان و گفتگو با آن‌ها و تلاش برای رفع مشکلات و همچنین برطرف کردن شبهاتی که از سوی رسانه‌ها القا می‌شد، می‌توانست شرایط بهتری برای اعترض مردم فراهم آورد. از سوی دیگر باید بپذیریم دستگاه‌های انتظامی و امنیتی می‌توانند با سعه صدر، صبوری و خوشرویی فصل جدیدی را برای مدیریت اعتراضات ایجاد کنند. وی با اشاره به این‌که قوانین موجود زمینه لازم را برای برخورداری مردم برای بیان انتقاد و اعتراض فرام کرده، تصریح کرد: ما نیازمند قوانین جدید نیستیم و اگر در برخی بخش‌ها با مشکلاتی مواجهیم این مسأله ناشی از اجرای بد قانون است و در این زمینه مناسب است وزارت کشور شیوه‌نامه و آیین‌نامه جدیدی را برای برگزاری مراسم‌های اجتماعی و سیاسی تدوین کنند تامشخص شود چگونه و با چه روشی می‌توان هم نسبت به محترم شمردن حق اعتراض مردم عمل کرد و هم در حفظ نظم و انضباط و امنیت جامعه کوشید. در این زمینه اقتدار پلیس همراه اشراف اطلاعاتی و داشتن رفتاری مبتنی بر سعه صدر و خوشر‌ویی بسیار کارساز است.

فرمانده وقت نیروی انتظامی تهران بزرگ با اشاره به تجربه خود در نحوه مواجهه با تجمعات اعتراضی به‌خصوص ماجرای کوی دانشگاه دوم در سال ۸۲ گفت: من در مقطع بین سال‌های ۸۰ تا ۸۵ مسوولیت داشتم و واقعیت آن است که در طول سال شاید در ۲۰۰روز شاهد انواع اعتراضات بودیم. در آن مقطع بسیاری از تحولات در داخل کشور از سوی رسانه‌های بیگانه با سوءگیری مخابره می‌شد و از سوی دیگر جریان‌های سیاسی هم اختلافات زیادی با هم داشتند.

 

زمانی که مسأله کوی دانشگاه پیش آمد، من با دانشجویان معترض صحبت کردم و تلاش شد با درگیر کردن بچه‌های دانشجو مسأله به شکل بهتری حل شود. طلایی افزود: بدون‌تردید اگر این مفاهمه میان دستگاه انتظامی و امنیتی و معترضان برقرار شود، اعتراض کنندگان حتما برای برقراری آرامش در تجمعات اعتراضی خود مشارکت می‌کنند. در مقطعی دیگر جمعی از کارگران معادن گیلان به‌دلیل اعتراضاتی که داشتند در مقابل وزارت صنایع و معادن تجمع کردند. من با آن‌ها صحبت کردم و گفتم برای استراحت به مرقد امام راحل بروند و از جانب خود نماینده‌ای برای گفتگو و طرح مطالبات خود تعیین کنند.

 

تجمع کنندگان هم همکاری لازم را کردند و نماینده از طرف آن‌ها تعیین و خواسته‌های آن‌ها مطرح شد و با فاصله کمی کارگران به مطالبات خود رسیدند. وی خاطرنشان کرد: در عرصه اعتراضات اجتماعی، استفاده از ابزار و قوه قهریه باید در حداقل ممکن باشد و سعه صدر و خوشرویی و گفتگو همراه با اشراف اطلاعاتی و امنیتی بهترین شیوه برای برگزاری تجمعات اعتراضی و گرفتن فرصت از دست فرصت‌طلبان و عناصر نفوذی برای تبدیل اعتراض به آشوب و بحران است.