قاتل زن جوان در برزخ قصاص و بخشش

به گزارش گروه حوادث جام جم آنلاین، رسیدگی به این پرونده از صبح هشتم آذر92 و با گزارش کشف جسد زنی در حاشیه خیابان اتحاد آغاز شد و با حضور تیم جنایی در محل مشخص شد این زن با طنابی قرمز خفه شده است.

با بررسی دوربین‌های اطراف محل کشف جسد، مردی 40ساله شناسایی شد که جسد را از داخل خودروی لیفانی بیرون کشیده و در آنجا رها کرده بود.

دو روز بعد وقتی خبر این جنایت در صفحه حوادث روزنامه‌ها چاپ شد، مردی با پلیس تماس گرفت و مدعی شد همسایه‌اش به نام امید را در حال انتقال بسته‌ای شبیه جسد به پارکینگ دیده است. این مرد فیلم صحنه رهاکردن جسد را مشاهده کرد و توانست همسایه‌اش را شناسایی کند.

امید شانزدهم آذر دستگیر شد و ابتدا منکر قتل شد اما با کشف جسد، تارموی مقتول در صندوق‌عقب خودروی لیفانش و مشاهده فیلم دوربین مداربسته لب به اعتراف باز کرد و گفت: همسر و دخترم را به خانه پدرزنم برده و در مسیر بازگشت با زن جوانی کنار خیابان روبه‌رو شدم. به دلیل این‌که باران می‌بارید او را سوار کردم. فهمیدم از خانه قهر کرده و او را به خانه برده و با هم شیشه کشیدیم. در توهم مصرف شیشه بودیم که شیدا بند مانتو قرمزش را دور گردنم انداخت. او می‌خواست مرا خفه کند که با هم درگیر شدیم. بند را دور گردنش انداخته و کشیدم. یکباره کبود شد و جان باخت. از ترس جسد را در میان ملحفه‌ای پیچیدم و با خودرو از خانه خارج کردم.

متهم به قتل چندی بعد در شعبه113 دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه قرار گرفت که در این جلسه مادر مقتول برای قاتل دخترش درخواست قصاص کرد.

متهم به قتل هم در دفاع از خود گفت: به دلیل این‌که به او گفتم طلاساز هستم، فکر کنم تصور کرد پولدارم و برای همین قصد داشت مرا خفه کند. ترسیده بودم و حال طبیعی نداشتم به همین علت او را خفه کردم.پس از دفاعیات متهم به قتل، قضات وارد شورشده و امید را به قصاص با پرداخت تفاضل دیه از سوی اولیای‌دم محکوم کردند.

هشت‌سال بعد از این جنایت و در حالی که اولیای‌ دم برای اجرای حکم اقدامی نکرده بودند، امید نامه‌ای به دادگاه نوشت و خواستار تعیین‌تکلیف وضعیت خود شد.

پرونده پس از طرح این درخواست برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد تا درباره وضعیت او تصمیم‌گیری کنند.

گروه حوادث روزنامه جام جم