سیمای ستاره‌هایی در دوردست

رونالد کومان در شش فصلی که در بارسا بازی کرد، آنقدر رکورد از خودش به جا گذاشت که هنوز خیلی‌هایش دست نخورده باقی مانده است. او با ۹۰ گل در رقابت‌های مختلف، گلزن‌ترین مدافع تاریخ بارساست. او یک پنالتی‌زن و ضربه آزاد زن قهار بود و با ۲۶ گل از روی ضربات آزاد، دومین گلزن تاریخ بارسا از روی این ضربات بعد از لیونل مسی است. او همچنین با ۴۶ گل از روی نقطه پنالتی باز هم بعد از مسی دومین گلزن آبی اناری‌هاست. علاوه بر این، با زدن ۶۷ گل دومین مدافع گلزن تاریخ لالیگا بعد از سرخیو راموس است. او تنها بازیکن تاریخ لالیگاست که ۲۵ پنالتی متوالی تیمش را تبدیل به گل کرده است. از روزی که کومان به عنوان مربی بارسا انتخاب شد، در ۵۹ بازی ۱۱ شکست و ۹ تساوی به دست آورده است. او فصل پیش با تیمش به مقام سومی لالیگا رسید و گفته می‌شود وضعیت این فصلش به عملکرد او در هر بازی بستگی دارد.

برای فوتبال‌دوستان آرژانتینی، نماد موفقیت در تیم‌ملی، دیگو مارادونا بود. علاوه بر قهرمانی در جام‌جهانی ۱۹۸۶ مکزیک که مارادونا همه‌کاره آن تیم بود، شماره ۱۰ آلبی سلسته روزهای شیرینی برای مردم کشورش رقم زد. وقتی هم در سال ۲۰۰۸ و قبل از بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۱۰ به عنوان جانشین آلفیو باسیله انتخاب شد، خیلی‌ها منتظر تکرار همان روزهای درخشان بودند. اما آرژانتین آن سال با کلی ستاره، به سختی به جام‌جهانی آفریقای جنوبی رسید.  در جام‌جهانی هر سه بازی مرحله گروهی را مقابل نیجریه، آفریقای جنوبی و یونان را با برد پشت سر گذاشت و در مرحله بعد هم مقابل مکزیک به برتری رسید. اما در مرحله بعد آلمان یواخیم لوو با ۴ گل تیم مارادونا را در هم کوبید. بعد از آن بود که رابطه مارادونا و فدارسیون فوتبال آرژانتین شکرآب شد. وقتی که خبر برکناری مارادونا و آمدن پاسارلا اعلام شد، دیگو اعلام کرد که به او خیانت شده است.

چهار سال حضور آندره‌آ پیرلو در یوونتوس با کلی افتخار و جام برای این بازیکن همراه بود. او در این مدت چهار بار قهرمانی در سری A، یک قهرمانی در کوپا ایتالیا و دو قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیا را جشن گرفت. تجربه موفق رئال در استفاده از زیدان که در کسوت مربیگری هم خیلی خوب جواب داد، مدیران یووه را مجاب کرد تا پیرلو را تنها چند روز بعد از دریافت مدرک مربیگری حرفه‌ای روی نیمکت بگذارند. او جانشین مائوریسیو ساری شد که تیم را برای نهمین فصل پیاپی به قهرمانی در سری A رسانده بود. اما او رقابت را به اینتر باخت و در پایان فصل شاهد بالا رفتن جام روی دستان آنتونیو کونته بود. البته تیم او توانست در کوپا ایتالیا و سوپرکاپ این کشور به قهرمانی برسد، اما از دست دادن اسکودتو برای مدیران یووه خیلی مهم بود. نتیجه‌اش این شد که پیرلو ابتدای این فصل و با وجود باقی ماندن یک سال از قراردادش، از سرمربیگری یووه کنار گذاشته شد و جایش را به آلگری داد.

مگر می‌شود صحبت از یکی از خطرناک‌ترین بازیکنان ۲۰ سال اخیر میلان شود و به نام فیلیپو اینزاگی اشاره نکرد. او در فاصله سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۲ برای روسونری ۳۰۰ بازی انجام داد و ۱۲۶ گل هم به ثمر رساند. دو قهرمانی سری A، دو قهرمانی در UCL، دو قهرمانی در سوپرکاپ اروپا و یک قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان دستاوردهای شماره ۹ خطرناک میلان در آن سال‌ها بود. با این حال اینزاگی جزو اولین مربیانی بود که نتوانست دوران خوب فوتبالی‌اش داخل زمین را روی نیمکت هم ادامه دهد.  او در فصل ۱۵-۲۰۱۴ روی نیمکت روسونری نشست و در ۴۰ بازی ۱۴ برد، ۱۴ تساوی و ۱۳ باخت به دست آورد. او با این نتایج تیمش را در پایان فصل در رده دهم جدول تحویل داد و همان موقع آدریانو گالیانی اعلام کرد که اینزاگی جایی در فصل بعد میلان ندارد.

یکی از بازیکنانی که نامش برای همیشه در موزه افتخارات چلسی باقی خواهد ماند، فرانک لمپارد است. وقتی بازیکنی ۱۴ سال در یک تیم بازی می‌کند، کسب کلی جام و رکورد و افتخار هم چندان جای تعجبی ندارد. سوپر فرانکی در این مدت به هر افتخاری که فکرش را بکنید رسید و حتی رکوردهایی را به جا گذاشت که هنوز دست نخورده است. او ۴۲۹ بازی برای آبی‌های لندن انجام داد و ۱۴۷ گل به ثمر رساند. او رکورد بیشترین گل توسط یک هافبک در تاریخ لیگ جزیره و بیشترین گل از بیرون محوطه جریمه را در اختیار دارد. او همچنین با ۱۰۲ پاس گل در رده چهارم از این حیث در بین بازیکنان لیگ برتر قرار دارد. تمام این موارد در کنار کلی جام و افتخار داخلی و اروپایی باعث شد تا به عنوان برترین بازیکن یک دهه فوتبال انگلیس بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ نام بگیرد. او در سال ۲۰۱۹ و بعد از یک سال تجربه مربیگری روی نیمکت دربی کانتی در چمپیونشیب، به عنوان مربی جدید چلسی انتخاب شد تا اولین مربی انگلیسی این تیم در دو دهه اخیر باشد. او سال اول لیگ جزیره را در رده چهارم تمام کرد و در فینال جام حذفی نیز به آرسنال باخت. سال بعد مدیریت چلسی حدود ۲۰۰ میلیون یورو برای خرید بازیکنان جدید هزینه کرد تا لمپارد بتواند بهتر نتیجه بگیرد. اما بعد از گذشت هشت هفته، چلسی در رده نهم جدول قرار داشت. در نهایت مدیران چلسی تصمیم گرفتند نیمکت تیم را از اسطوره سال‌های نه چندان دورش بگیرند و به توماس توخل آلمانی بدهند.  

حسین خلیلی - گروه ورزش / روزنامه جام جم