گوش و چشم، عامل انتشار ویروس کرونا در بدن

به گزارش جام جم آنلاین ،‌ تحقیقات مختلف نشان می دهد که بینایی و شنوایی از اهداف مکرر بیماری کرونا هستند که به علائم دردسازی تبدیل شده اند.

بر اساس آخرین داده های اطلاعاتی از سطح جهان اکثر افرادی که به بیماری کرونا مبتلا می شوند عوارض ناراحت کننده ای را در چشم و گوش خود احساس می کنند.

این آزمایشات نشان میدهد که علائم ویروس کرونا و یا کرونای طولانی مدت به تدریج در حال تغییر هستند.

از سویی دیگر نتایج تحقیقات دیگری بر روی طیف وسیعی از بیماران کرونایی نشان می دهد بر خلاف آنچه که در ابتدای همه گیری جریان داشت اکثر افراد در بدو ابتلا به این بیماری به جای تجربه کردن عوارضی مانند از دست دادن حس بویایی و یا چشایی، مشکلاتی را در گوش و چشم خود تجربه می کنند.

تقریباً دو سال پس از همه‌گیری بیماری کرونا در جهان، تحقیقات در مورد تأثیرات ویروس کرونا بر روی چشم و گوش نشان می‌دهد که دانشمندان باید اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی تأثیر این ویروس بر بدن و سیستم عصبی داشته باشند.

داده های مربوط به ویروس کرونا مدام در حال گسترش هستند و این موضوع نشان می دهد که پیامدهای عصبی ناشی از بیماری کرونا چقدر می تواند جدی باشد.

یک تحقیق نادر در کشور چین انجام شد و نشان داد چشم ممکن است نقش زیادی در گسترش ویروس کرونا در بدن داشته باشد. این موضوع کمی دانشمندان را گیج کرده است و البته اکنون خوب می دانیم ویروس از طریق چشم هم می تواند وارد بدن شود.

هر چند یافتن دلایل اینکه چگونه چشم باعث پراکندگی ویروس در بدن می شود کمی گیج کننده است اما تعجب آور نیست.

پیش از این در سال 2003 و در زمان شیوع بیماری سارس دانشمندان موفق شده بودند ویروس سارس را در اشک بیماران مبتلا به سارس شناسایی کنند.

این یافته ها این احتمال را مطرح می کند که چون در بیماری کرونا بیشتر اندام های تنفسی درگیر می شوند بنابراین مشکلات چشمی ممکن است چندان به نظر نرسند.

در طول یک سال و نیم اول همه‌گیری، داده‌های مختلف نشان داده است که حدود 11 درصد از افراد مبتلا به کووید در آمریکا به نوعی مشکل چشمی مبتلا می‌شوند.

 شایع ترین علامت ملتحمه یا التهاب پوشش چشم است. همچنین محققان در ایران در یک متاآنالیز در سال 2021 که شامل 8 هزار و 219 بیمار مبتلا به کرونا بود 38 مطالعه جداگانه انجام دادند و متوجه شدند که 89 درصد از این بیماران دچار عوارض چشمی شده اند.

سایر علائم چشمی می تواند شامل خشکی چشم، قرمزی، خارش، تاری دید، حساسیت به نور و احساس وجود ذره خارجی در چشم باشد.

گفته می شود افرادی که از دستگاه تنفس مصنوعی و یا همان ونتیلاتور استفاده می کنند، اغلب دچار نوعی سوزش چشم به نام کموز، تورم یا برآمدگی غشای چشم و پلک ها می شوند.

علائم چشمی می تواند در بازه های زمانی مختلفی ظاهر شود. این علائم می تواند در اوایل یا اواخر بیماری باشد.

این احتمال وجود دارد که کرونا در قطره های اشک چشم هم بتواند حضور داشته باشد و نکته عجیب تر ممکن است اگر از آنها نمونه بینی برای تست کرونا گرفته باشند جواب منفی از آب در بیاید! با این حال هنوز این مسئله ثابت نشده است که آیا قطره اشک آلوده به ویروس کرونا می تواند عامل انتقال و بیماری باشد یا خیر.

اما به نظر می‌رسد این ویروس می‌تواند در بافت چشم تکثیر شود و سپس راه خود را به مجرای بینی باز کند.

به هرحال  قرمزی چشم ها یا سوزش می تواند نشانه ای از ابتلا به این بیماری باشد.

بیماری ورم ملتحمه که یک عارضه رایج چشمی است در گذشته نیز وجود داشت اما اگر اکنون به آن مبتلا می شوید این می تواند نشانه ای بر بیماری کرونا باشد، پس حتما تست کرونا بدهید.

و اما گوش...

زهرا جعفری، شنوایی شناس و علوم اعصاب شناختی در دانشگاه لثبریج در آلبرتا می گوید: تغییرات شنوایی و تعادل نیز می تواند نشانه ابتلا به کرونا باشد.

در یک متاآنالیز در سال 2021 او و همکارانش متوجه سرگیجه در 12 درصد از بیماران مبتلا به کووید شدند.

وزوز گوش در 4.5 درصد و کاهش شنوایی در 3 درصد از بیماران دیگر نیز شناسایی شد.

به گفته این پزشک و همکارانش یک فرضیه در مورد اینکه ویروس کرونا چگونه ممکن است بر گوش تأثیر بگذارد، این است که التهاب ناشی از ویروس ممکن است مستقیماً بر سیستم شنوایی تأثیر بگذارد. این ویروس همچنین می تواند به سدی بین جریان خون و گوش داخلی حمله کند.

البته تأیید این مکانیسم‌ها دشوار است، زیرا مطالعه گوش داخلی کاری بسیار سخت تلقی می شود.

گوش داخلی محصور در استخوان هاست و در اعماق سر قرار دارد. این اندام غیر قابل دسترس است و مدل های حیوانی کمکی زیادی نمی کند.

اما به هر حال تحقیقات مختلف با کمک نمونه های تقلید شده از روی گوش داخلی نشان داد دو نوع سلول گوش داخلی دارای ژن هایی هستند که می تواند برای ویروس کرونا یک گیرنده خوب باشد.

محققان در ماه اکتبر در Nature گزارش دادند که سلول های مو که هم برای شنوایی و هم برای تعادل مهم هستند می توانند توسط ویروس آلوده شوند.

اکنون تأیید شده است که عفونت گوش داخلی با ویروس امکان پذیر است.

متخصصان می گویند اغلب اوقات، هر دو علائم چشم و گوش به خودی خود بهبود می یابند. اما تحقیقات نشان می دهد که در هر دو مورد، علائم ناشی از کووید می تواند طولانی مدت شود.

اگرچه به نظر می رسد آسیب بینایی و شنوایی کمتر از از دست دادن بویایی و چشایی است اما خطراتی هستند که باید جدی گرفته شوند.

این تحقیق همچنین نشان می دهد که اندام های حسی ما چقدر در هم تنیده شده اند. به عنوان مثال مجرای بینی در مقابل شیپور استاش و کره چشم قرار دارد.

اینها اعصابی هستند که به شما اجازه می‌دهند بچشید و بو کنید. همه اینها به هم مرتبط هستند و شاید درگیری با ویروس کرونا همه آنها را هم درگیر کند.

منبع: scientificamerican/ مترجم: هیلدا حسینی خواه