دیپلماسی از ترکمنستان تا قطر

ایران و قطر با توجه به ظرفیت‌هایی که دارند، می‌توانند در حوزه اقتصادی و تجاری روابط خود را ارتقا دهند. یکی از زمینه‌های همکاری،‌ پیگیری پروژه‌های فنی و مهندسی است.

ایران می‌تواند با سرمایه‌گذاری در این بخش، حضور فعالی در قطر داشته باشد. از سوی دیگر کشوری است که نیاز فراوانی به محصولات و فرآورده‌های کشاورزی دارد و تولیدکنندگان ما در این حوزه به‌خوبی می‌توانند فعالیت کنند.

بازار قطر تمایل زیادی به خرید میوه،‌ تره‌بار و خشکبار ایرانی نشان داده است. صرفاً از بخش صادرات و واردات به نظر می‌رسد همکاری و سرمایه‌گذاری مشترکی که میان دو کشور شکل خواهد گرفت، می‌تواند زمینه ساز ارتقای روابط میان ایران و قطر باشد.

قطر از منابع مالی فراوانی برخوردار است و به‌واسطه این توان مالی امکان می‌یابد سرمایه‌گذاری مشترکی را با سایر کشورها داشته باشد.

از این رو، می‌توان برای ایجاد واحدهای تولیدی شرایطی را مهیا کرد تا با همکاری قطر امکان احداث و راه‌اندازی شرکت‌های بزرگ تولیدی در ایران فراهم شود.

به همین دلیل سرمایه‌ گذاران قطری هم با زمینه‌های سرمایه‌گذاری در کشورمان آشنا خواهند شد. حوزه‌های مختلف صنعتی و معدنی از دیگر زمینه‌ها برای همکاری مشترک میان ایران و قطر خواهد بود.

قطری‌ ها تاکنون در کشورهای مختلف سرمایه‌گذاری کرده‌اند. این در حالی است که ما نزدیک‌ترین مسافت را در مقایسه با سایر کشورها با قطر داریم.

زمانی که قطر در محاصره و تحریم قرار داشت، ایران تمام قد از این کشور حمایت کرد. با توجه به این سابقه و پیشینه، فرصت برای ارتباط بیشتر با قطر فراهم است.

این تعامل برای ایران این موقعیت را فراهم می‌کند که با استفاده از ظرفیت قطر برای تأمین نیاز کشور سوم از کشورمان اقدامات مناسب صورت گیرد.

ما می‌توانیم از طریق قطر در حوزه بازارهای کشورهای حوزه همکاری خلیج فارس نفوذ کنیم و با مشارکت قطر کالاهای خود را بدون تعرفه در اختیار این بازار قرار دهیم.

حوزه نفت و گاز از دیگر حوزه‌های تعاملی میان ایران و قطر است، با این وصف این بخش در این همکاری زمینه‌ای برای رقابت میان دو کشور نیز است.

به نظر می‌رسد در چنین شرایطی نوع همکاری‌ها به‌خصوص در بخش انرژی باید به‌گونه‌ای باشد که متضمن منافع دو کشور باشد.

در هر صورت دولت سیزدهم از زمانی که روی کار آمد، همکاری با همسایه را جزو اولویت‌های سیاسی خارجی خود قرار داد.

این دیپلماسی فعال از ترکمنستان تا قطر بسط پیدا کرده است. به‌طور کلی حضور در پیمان‌های منطقه‌ای برای کشور از جنبه‌های اقتصادی و سیاسی حائر اهمیت فراوان است.

متأسفانه ما در دوره‌هایی از این پیمان‌ها و توافقات منطقه‌ای غافل بودیم و خوشبختانه از شروع به کار دولت سیزدهم در پیمان‌ های شانگهای و اوراسیا فعال شدیم.

همچنین باید تلاش کنیم در سازمان اکو بیش از گذشته فعال باشیم. طبعا این همکاری‌های منطقه‌ای می‌تواند باعث افزایش صادرات و در تأمین نیازهای کشور مؤثر باشد.

ابراهیم جمیلی - رئیس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق ایران /  روزنامه جام جم