هیچ مخاطبی ناچار به خرید بلیت 700 هزارتومانی نیست!

به گزارش جام جم آنلاین، روابط عمومی پروژه سیصد در پاسخ به گزارش گروه فرهنگی جام جم با عنوان «سی‌صد هفتصد هزارتومانی!» در تاریخ 16 خرداد 1401، جوابیه ای به جام جم ارسال کرده است که متن آن را در زیر می‌خوانید:

«در ابتدای این گزارش آمده است که «چه کسی فکرش را می‌کرد روزی برسد برای دیدن یک کنسرت‌نمایش با صدای رضا بهرام هر نفر ناچار باشد نزدیک به 700 هزارتومان پرداخت کند؟»

لازم به توضیح است آقای رضا بهرام تاکنون اجراهای زنده بسیاری در ایران برگزارکرده و همچنین تورهای موسیقایی نیز در اروپا داشته‌اند و این در حالی است که مخاطبان بارها به هنر اجرای زنده‌اش صحه گذاشته‌اند و استقبال از اجراهای ایشان نیز، مبین این نکته است. لذا حداقل انتظار این است که در جایگاه یک رسانه وزین به مخاطب اجازه دهید سلیقه شخصی‌اش را لحاظ کرده و آنچه را که دوست دارد برای شنیدن و دیدن انتخاب کند و به شخصیت و جایگاه حرفه ای ایشان(رضا بهرام) توهین نفرمایید.

علاوه برآن هیچ مخاطبی «ناچار»! به خرید بلیت 700 هزارتومانی نیست. برای اجرای پروژه «سی‌صد» قیمت کف بلیت 70 هزارتومان و قیمت سقف آن 695 هزارتومان است که در روند قیمت‌گذاری تیم اجرایی تلاش کرده‌اند تا تمام اقشار جامعه را پوشش دهند.

در بخش دیگری از این گزارش نوشته شده است که «بلیت 700 هزارتومانی صدر مجلس و بلیت 70 هزارتومانی جلوی در است!» این موضوع نه تنها صحت ندارد بلکه مزید استحضار؛ اتفاقا دارندگان بلیت 70 هزارتومانی به معنای واقعی در صدر مجلس می‌نشینند! در واقع محل برگزاری که فضای باز کاخ سعدآباد است، یک سازه بسیار مدرن است که تا به حال مشابه آن در ایران پیاده نشده! سازه‌ای که احداث آن هزینه بالایی داشته است تا علاوه بر امنیت کامل، شایسته ایران و مخاطب ایرانی باشد و می‌تواند به راحتی در تمامی نقاط کشور و در کمترین زمان ممکن و برای هر پروژه مشابهی مورد استفاده قرار گیرد.

در بخش دیگری از این گزارش از پروژه «سی‌ صد» به عنوان «یک محصول فرهنگی لوکس یاد شده است که فقط برای قشر خاصی از جامعه است» اما مایه تعجب است که نگارنده در هیچ کجای این گزارش به بلیت‌های 500 هزارتومانی کنسرت‌های دیگر که تنها با حضور یک خواننده و چند نوازنده و بدون هیچ طراحی خاص به روی صحنه می‌روند، اشاره نکرده است.

این در حالی است که پروژه «سی‌صد» یک کنسرت صرف نیست بلکه یک پروژه چند رسانه‌ای بزرگ شامل نمایشنامه، ویدئومپینگ و گروه حرکت بوده و همچنین تعداد زیادی از بازیگران و نوازندگان نامدار در آن روی صحنه خواهند رفت و بیش از 100 جوان ایرانی نیز ماه‌هاست در پشت صحنه مشغول کار روی این پروژه هستند.

همچنین از آنجا که این برنامه در فضای باز بدون هیچگونه امکاناتی همچون صندلی، نور، صدا و ... روی صحنه می‌رود، هزینه‌های سنگینی برای پروژه داشته اما ترجیح تیم برگزاری، ایجاد یک شرایط ایده‌آل در فضایی مناسب با روح اجرا بوده است.

عجیب است که در سراسر این گزارش، «خواننده محوری» به طرز عجیبی حکمرانی می‌کند و از نظر نگارنده حضور نوازندگان چیره‌دست و بازیگران توانمند، هیچ اهمیتی ندارد و حتی برایش غیر منطقی هم به نظر می‌رسد!در نهایت نیز نگارنده قیمت بلیت این پروژه را با کنسرتی در کشور ترکیه مقایسه می‌کند که این میزان نادیده انگاشتن هنر فاخر ایرانی و همچنین توانمندی هنرمندان به نام و فرهیخته کشورمان که آثار ماندگار و شاخصی را خلق کرده اند، از یک رسانه شاخص و وزین دور از انتظار است.

روابط‌عمومی پروژه «سی‌ صد» از تمامی اهالی شریف رسانه دعوت می‌کند تا در زمان اجرای این کنسرت نمایش از آن دیدن کنند و بدون هرگونه پیش‌داوری و قضاوت، همچون همیشه در جهت روشنگری قدم بردارند.»