استفاده ابزاری غرب از نهادهای بین‌المللی

برگزاری نشست دوره‌ای شورای امنیت درباره قطعنامه ۲۲۳۱، باردیگر نشان داد که جمهوری اسلامی مسیر درستی را برای احقاق حقوق بین‌المللی و منافع ملت برگزیده است. ایران بار‌ها اعلام کرده که بنا دارد به مقررات بین‌المللی احترام بگذارد. البته این در حالی است که برخی از قدرت‌های نظامی و سیاسی مثل آمریکا و کشور‌های اروپایی دارای حق وتو در شورای امنیت، همواره تلاش کرده‌اند تا از سازمان‌ها و نهاد‌های بین‌المللی و به‌ویژه شورای امنیت و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی استفاده ابزاری کنند.

ما سیاست اصولی خود که همان پایبندی به حقوق بین‌المللی و در عین حال دفاع عزتمندانه از منافع ملت ایران است را بار‌ها اعلام کرده‌ایم. اکنون دنیا می‌داند که جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر آرمان‌ها و ارزش‌ها از یکسو در صلح و امنیت بین‌المللی مشارکت دارد، از سویی دیگر براساس قانون اساسی خود زیر بار ظلم نمی‌رود. ما هیچ‌وقت ظلم نکرده‌ایم و ظلم‌پذیر هم نیستیم. آنچه این روز‌ها اتفاق می‌افتد، تراژدی تلخ استفاده قدرت‌ها از سازمان‌های بین‌المللی و حتی خود سازمان ملل است. کاری که درنهایت به ضرر جامعه جهانی تمام می‌شود.
ایران به تمامی تعهدات خود عمل کرده و شفافیت در اقدامات را در بالاترین سطح انجام داده است. ما به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و سازمان ملل گزارش‌های دوره‌ای داده‌ایم و حتی مسوولان این نهاد‌های بین‌المللی در چندین مرحله اذعان کرده‌اند که اقدامات ایران؛ صلح‌آمیز و متناسب با ضوابط و حقوق بین‌الملل است، حتی ما در مقاطعی برای نشان دادن حسن نیت خودمان به‌طور داوطلبانه اقداماتی را پذیرفته‌ایم که کمتر کشوری زیربار آن می‌رفت.
همه این‌ها برای این بود که بتوانیم تفاهم بین‌المللی برای همکاری را فراهم آوریم. اکنون آمریکایی‌ها هم زورگویی می‌کنند و هم مقررات بین‌المللی را نادیده می‌گیرند، هم عهد و پیمان‌های خود را می‌شکنند و هم قلدرانه از طریق رسانه‌ها این‌گونه وانمود می‌کنند که در مسیر توافق هسته‌ای و مذاکرات احیای برجام هیچ تقصیری ندارند و همه کوتاهی‌ها را متوجه ایران می‌کنند. این همان چیزی است که در سطح افکار عمومی بین‌المللی شناخته‌شده و اکنون حقانیت ملت ایران بیش از هر زمان دیگری برای ملت‌ها آشکار است. مقصر اصلی متوقف شدن مذاکرات، آمریکا است. آن‌ها اگر زیاده‌خواهی نمی‌کردند، خواسته‌های فرابرجامی خود را مطرح نمی‌کردند و خواهان استفاده ابزاری از مجامع بین‌المللی نبودند، ما به توافقات قبلی پایبند بودیم. در چنین حالتی آمریکایی‌ها حق ندارند که از پیمان صحبت کنند، چون بزرگ‌ترین پیمان‌شکن قرن هستند.