اقتدار کلمه «حسین»

«باز، این چه شورش است که در خلق عالم است.» اگر کسی، بخواهد به حقیقت «ذهنیت ملی»، ایران و ایرانی‌زاده، یک نگاه خالص و عمیق، بیندازد؛ و به امواج قدرتمند و تکان‌دهنده‌ای که در شعر و کلام جاودانه «محتشم کاشانی» به‌چشم می‌خورد؛ برسد؛ چاره‌ای ندارد که از بلندای آسمان، بر همه جغرافیای ایران‌زمین، بنگرد؛ که: چگونه، میلیون‌ها، دست جوان و پیر و کودک؛ به بالا می‌رود و بر سینه و قلب آدم‌ها، فرود می‌آید و سپس باز، بالا می‌رود و بالاتر...! و این... کلمه خوش‌آوای «حسین» است، که از اعماق تاریخ پر اسرار سینه مهربان ایران‌زمین، چونان کبوتران خشمگین گشته‌ای، به پرواز در می‌آیند؛ و در زمین و زمان، شخصیت بنیادین و اصلی ایران و ایرانی را، نقش، می‌زنند تا با قدرت بی‌انت‌ها و پایان‌ناپذیر همه «غروب‌های محرم»، بگویند: «ذهنیت ملی» ایران بزرگ، با کلمه «حسین» قدرتمند است؛ و بدون کلمه «حسین»، «از هم گسیخته و ضعیف»؟!

حقیقتا، در کدامین، فرهنگ و تمدن زنده امروزین جهان، می‌توان، چنین صحنه‌های پرشور و پرشورش را مشاهده کرد و انجمن‌های جوانان یکصدهزار نفری را، دید که در دایره سرخ و باشکوه یک ارزش انسانی برتر، اجتماع کنند و تنها و تنها به یک کلمه عاشقانه، دل‌ببندند و گرداگرد آن بچرخند و از هر «ذهنیت فردی» به سرعت، عبور کنند و قدرتمندانه‌ترین «ذهنیت انسانی» را، بر روی این کره خاکی شلوغ و پرجمعیت، به نمایش بگذارند.
آری، این، یک حقیقت تاریخی و غیرقابل انکار است؛ که در جهان بشری امروز، هیچ کشور و ملت و هیچ فرهنگ و تمدنی، به لحاظ «قدرتمندی شخصیت ملی» و «قدرتمندی سطح فداکاری ملی»، به پای ایران عزیز و ملت حسینی آن، نمی‌رسد و هرگز... نمی‌تواند برسد. به همین سبب بود که در طول یک قرن وحشی و پرسروصدا، دو قدرت غالب جهانی؛ یعنی تمدن غرب به رهبری انگلیس و تمدن پرسروصدا و پرتبلیغ و پرتلاش کمونیسم شوروی، بی‌رحمانه‌ترین و پرخشونت‌ترین سیاست‌های فرهنگی و دینی را، علیه این «ذهنیت بزرگ و مقتدر»، به کار بستند تا بتوانند، مقاومت فرهنگی ایران‌زمین را در برابر سیطره‌جویی تفکر و اندیشه «ماتریالیسم» و «بی‌خدایی» بشکنند و از تهدید‌های تمدنی و فرهنگی ایران در آینده، آسوده‌خاطر گردند.
اما، این نبرد بی‌رحمانه و نامتوازن، هیچ، آسیب جدی، نتوانست به کلمه محافظت شده «حسین» برساند و از وابستگی و همبستگی تاریخی ایران‌زمین، با کلمه «حسین» بکاهد.
به هر حال، امروزه و در این دنیای آشفته گشته، باید با قدرت وــ بی‌تردید ــ بگوییم، برترین و قدرتمندترین «ذهنیت ملی»، از آن ایران امروز است و دست سرنوشت‌آفرین پروردگار، این اسب طلایی غرورآفرین را، در آسمان مقدس ایران‌زمین، به پرواز درآورده است... تا این‌که ... ایران و جامعه ایرانی، قدرتمندترین در جهان باشد.