به گزارش
جام جم آنلاین، یکی از موانعی که منجر به این عدم شناخت در برخی کشورهای مسلمان میشود، تلاش جریانهای پشت پرده و آشکار قدرت برای دور نگهداشتن افکار عمومی از این مکتب نورانی و انسانساز است. در این خصوص گفتوگویی با خانم فاطمه سایوز، تحلیلگر ترکیهای حوزه ادیان و عرفان کردهایم که در ادامه میخوانید.
اکنون در ایام عزای سالار شهیدان (ع) قرار داریم. برای بسیاری از هموطنان ما این سؤال مطرح است که چرا معارف و فرهنگ عاشورا به صورت علنی و مستمر، در معرض شناخت افکار عمومی برخی مسلمانان قرار نمیگیرد؟ نظر شما در این خصوص چیست؟
من ابتدا فرا رسیدن ایام عزای حضرت امام حسین (ع) و یاران باوفای ایشان را خدمت دستاندرکاران روزنامه جامجم، مخاطبان و همه عاشقان این امام معصوم (ع) و محبین خاندان عصمت و طهارت (ع) تسلیت عرض میکنم. در پاسخ سؤال شما باید بگویم در بسیاری از کشورها، نسبت به خاندان پیامبراکرم (ص) محبت وجود دارد، اما شناخت آنها از خاندان عترت و طهارت ناقص و بسیار اندک است. در کشور ما (ترکیه) خیلی از افراد حضرت امام حسن و امام حسین (ع) را در حد نوههای پیامبر اکرم (ص) میشناسند. اما دستگاههای تبلیغاتی اجازه نمیدهند حتی افکار عمومی از خود بپرسند چه بر سر نوههای پیامبر اعظم (ص) آمد؟ حتی آنها که نسبت به کلیت قیام عاشورا اطلاعاتی اندک دارند، از خود نمیپرسند چرا خون فرزند پاک حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) در صحرای کربلا روی زمین ریخت.
در کشور ترکیه، این مسأله چگونه است؟ آیا در بطن جامعه شما، افکار عمومی نسبت به ماهیت عاشورای حسینی (ع) و مکتبی که منبعث از آن است، آگاه هستند؟
این آگاهی در بسیاری از نقاط کشور ترکیه وجود ندارد. من خودم ابتدا شیعه نبودم، اما به واسطه علایق خودم، مطالعاتی در خصوص قیام عاشورا کردم و به لطف اهلبیت (ع) به نقطه روشنی در زندگی خود رسیدم. تاسفبار است که بگویم در ترکیه، به دلیل تقارن ماه محرم و ایام عاشورا با روایتی در خصوص رسیدن کشتی نوح بر ساحل سلامت، جشنهایی برگزار میشود. یکی از این روزهای جشن، مقارن با روز عاشورا بود. معلم در کلاس به دانشآموزان گفت باید بابت این روز شادی کنید. اما من در آن روز حال عجیبی داشتم. بر مظلومیت امام حسین (ع) از اعماق وجود میگریستم. من در آن روز تصمیم خودم را گرفتم. در کلاس درس، برای همه بچهها آب پخش کردم و گفتم، این نذر نه به نیت جشن، بلکه به نیت عزای نوه پیامبر اعظم (ص) است که در صحرای کربلا و در مظلومیت همراه خانواده و یاران باوفایشان به شهادت رسید. در آن روز همکلاسیهایم، از من در خصوص روز عاشورا و امام حسین (ع) پرسیدند و زمانی که واقعه عاشورا را برای آنها بازگو کردم، جملگی بر این مصیبت گریستند.
به نظر شما، چه دلایلی وجود دارد که جریانهای مبتنی بر لائیسیته و سکولاریسم و حتی جریانهای تکفیری، نسبت به شناخت مکتب امام حسین (ع) میان مسلمانان تا این اندازه هراس دارند؟
پاسخ این سؤال مشخص است. آشنایی با مکتب امام حسین (ع)، نه تنها انسانساز، بلکه جامعهساز است. وقتی ولایت امام حسین (ع) و حب اهلبیت (ع) در دلها جاری شود، دیگر انسانها به سوی مادیگرایی، لائیسیته، افکار انحرافی و پوچگرایی متمایل نمیشوند.
ما شاهدیم دشمنان اسلام در حال تکثیر نسخههای انحرافی و گوناگونی از دین هستند که وجه مشترک همه آنها، دوری از مکتب اهلبیت (ع) است. استدلال، تعمق و تفکر نهفته در مکتب امام حسین (ع) و عظمت قیام عاشورا به گونهای است که فطرتهای پاک را در صورت آشنایی با آن، جذب خود میکند. در چنین شرایطی، دشمنان از هر روشی استفاده میکنند که مکتب اهلبیت (ع) و حب خاندان عصمت و طهارت به مردم و افکار عمومی منتقل نشود.
شما بخشی از زندگی خود را به واسطه تحصیل در ایران و بخشی را در کشور ترکیه میگذرانید. فضای جامعه ایران را در زمینه شناخت مکتب اهلبیت (علیه السلام) چگونه ارزیابی میکنید؟
زندگی در کشوری مانند ایران برای کسانی که در دل گروی مکتب امام حسین (ع) و اهلبیت عصمت و طهارت (ع) دارند یک نعمت است. آشنایی با این مکتب در آزادی کامل، یک توفیق است. فراموش نکنیم بسیاری از کشورها پسوند مسلمان را داشته یا نمادهای اسلامی در آنها به وفور یافت میشود، اما در عمل، نسبت به گرایش مردم به اسلام واقعی هراس دارند. در چنین شرایطی باید قدر زندگی در کشور ایران که در آن، ابراز ارادت به اهلبیت (ع) و دسترسی به معارف عاشورایی بهراحتی صورت میگیرد را دانست.
منبع: روزنامه جام جم